سریال زندگی در بهشت | قسمت 89 - صفحه 10

سلام به خدا،سلام به خانواده الهی عباسمنش، امیدوارم حال تک تکتون عالی باشه، مگه میشه اینجا باشیم و‌این همه زیبایی و درس رو باهم دریافت کنیم و حالمون بد باشه؟ من مطمئنم الآن هممون در مدار دیدن زیبایی و تحسین اونها هستیم که اینجاییم، وگرنه اینجا نبودیم، وگرنه مشغول بحث بودیم، وگرنه مشغول گله و شکایت از اوضاع کشور بودیم. ولی فارغ از آنچه که دیگران انجام میدن و میگن ما اینجائیم تا با رفتار متفاوتمون، نتایج متفاوتی رو رقم بزنیم. همه چیز این جهان هدایتیه. همه چیز … اگر شما در مدار خواندن کامنت من باشید، اون رو‌میخونید و ازش یه عالمه درس برای خودتون برمیدارید. و‌اگر نباشید، شاید هیچ وقت به چشمتون نخوره. اول‌اومدم برای این قسمت یک کامنت بذارم تا ردپایی باشه برام به قول استاد. ولی وقتی مشغول نوشتن شدم نمیدونم چی شد و چه اتفاقی افتاد که اون نوشته ها کاملاً به سمتِ نحوه آشنایی من با استاد تغییر کرد. من هیچوقت قصد نداشتم نحوه آشناییم با این سایت و آموزه های استاد عباسمنش رو توضیح بدم. ولی هدایت شدم …هدایت شدم که‌با جزئیات بنویسم، با جزئیات بیانش کنم. با جزئیات همه چی رو بگم. نتیجه آنکه برای خودم هم خیر فراوانی داشت. نشستم همه چیز رو از اول اول ، اولین روزی که اسم قانون جذب به گوشم رسید مرور کردم! دیدم بله… واااااقعا همه چیز هدایت پروردگار بود. همه چیز. سر زدن های نا منظمم به سایت، خوندن کامنتهای دوستان یکی درمیون، رها کردن و‌دوباره در مسیر افتادن!!! خداااای من‌خدای من… همه جا‌ تو بودی و دست های تو . همه جا اثری از هدایت تو‌بود و من نمیدیدم! خدای من‌ممنونم ازت که دوباره افتادم تو مسیر دیدن زیباییها، تحسین کردن اونها، نوشتن دربارشون و…و…و… خدایاشکرت خدایاشکرت خدایاشکرت بایت این سایت معنوی و‌ توحیدی. بالاخره اون نوشته تبدیل شد به کامنت نحوه آشنایی من با استاد عباسمنش و ثبت هم شد.

یکی از دلایلی که مینویسم این هست که‌دوستانی که تازه به این جمع اضافه میشن، با خودشون نگن خب! این ویدیو ها مربوط به سال 99 هست، الان دیره دیدنشون. نه عزیزان!!! دیر نیست. دارم کامنت مینویسم براتون که بدونید منِ فاطمه هم به تازگی این مسیر رو شروع کردم. به تازگی با این سریال انس گرفتم و دارم ازش به قدرِ ظرف وجودیم استفاده میکنم. خیلی ها هستند مثل من و شما که تازه دوزاریشون افتاده که باید روی زیبایی ها تمرکز کنند و‌اونها رو تحسین کنند تا زندگیشون رو به زیباترین شکل ممکن، خلق کنند. پس‌اصلا فکر نکنید دیر شده. شروع کنید و تعهد بدید و ادامه بدید. ادامه بدید تا جایی که بفهمید شما و‌زیبایی ها، شما و‌شکرگزاری، شما و احساس خوب با هم یکی شدید. یعنی وقتی که دیدید به طور ناخودآگاه دارید شکر گزاری میکنید و از ناخواسته ها اعراض میکنید و شادترید و نشاط بیشتری دارید، بدونید که اون زمان، زمان طلایی هست که نشانه تغییر شماست. قانون کارش رو خوب بلده. یهویی به خودت میای و می‌بینی که فقط داری به این فکر میکنی که چطوری احساست رو بهتر کنی؟ یعنی دغدغش‌ رو داری در حالی که قبلا زیاد برات مهم نبود چقدر در حس بد بمونی!!!! قدر این فرصتهای طلایی واین فایلهای طلایی رو بدونید که تغییر از همینجا رقم میخوره.

یکی از دوستانمون آقای حامد امیری در کامنت زیباشون گفته بودند:

“هر‌بار که چیزی در خودم کشف میکنم و به وجد میام، هر بار متوجه یه ترمز در خودم میشم و شاد میشم چون میدونم برداشتن ترمزها و نبستن گاری به خود چه لذتی داره”

آره…واقعا همینه…وقتی یکی یکی ترمزهات رو شناسایی میکنی و آروم آروم‌پات رو از روشون برمیداری میبینی که دنیا هم روی خوشش رو بهت نشون میده. اصلا وظیفشه که نشون بده! چاره ای جز این نداره! باید اینطور باشه چون قانون این رو میگه…

با توجه به نکته ارزشمندی که استاد در این فایل بیان کردند یکی از ترمز های من این بود که میگفتم کار تا حالا خیلی سخت بوده! پس از این به بعدم قراره سخت باشه. مثلا اگر روزهای اول باشگاه بهم سخت گذشت باید روزهای بعدی هم همینطور باشه.. پس‌ولش کن اصلا باشگاه نمیرم. این موضوع نشون دهنده اینه که من اصلاااا حواسم به قانون تکامل نبود! با اینکه فکر میکردم خیلی حواسم به قانون تکامل هست!

قانون تکامل میگه وقتی یک بذر رو میکاری، تا زمانی که این بذر از دل خاک دربیاد طول میکشه، زمان میبره! ولـــــی قرارررر نیست که همینقدر زمان لازم داشته باشه برای بزرگتر شدن. بعد از اینکه از دل خاک‌اومد بیرون یکم‌سریعتر رشد میکنه، یکم‌ سرعت میگیره. منم همینم.

چرا حواسم‌نیست توی هرکاری باید تکاملم رو طی کنم؟ مثلا یک جای دیگه تو کسب و کارم‌یک ترمز پیدا کردم مرتبط با همین موضوع! من خیلییی مقاومت داشتم در ضبط ویدیو. خیلی زیاد! یعنی اونقدری که دیگه کلا بیخیال این کار شده بودم. قبلا یکی دوبار تلاش کرده بودم و اتفاقا اون ویدیوهارو پست هم کردم . ولی اصلا به دلم ننشست! همه رو یکجا پاک کردم. خب مشکل چیه؟ جلوی دوربین اومدن. ده تا ویدیو ضبط کردی …ده تاشم به نظرت خوب نبود. ادامه بده…تا زمانی که به جایی برسی که انجام دادنش انقدر سخت نباشه برات.

درگیر همین‌مثال بودم و با خودم داشتم دو‌دوتا چهارتا میکردم که به ذهنم رسید برم تو یوتیوب این مشکل رو سرچ کنم…وااااااو نتیجه عالی بود. چندتا ویدیوی حسابی دیدم از افرادی که راجع به خجالت کشیدن جلوی دروبین صحبت کرده بودند. و خیلی قشنگ راهکارهای تکاملی داده بودن!

این افراد خیلی قشنگ داشتن قانون تکامل رو توضیح میدادن. یکیشون یه راهکاری داد که خیلی به دلم نشست. گفت ویدیو ضبط کنید. پاکش کنید. دوباره روز بعد همین کار رو انجام بدید. انقدررر انجامش بدید تا صحبت کردن جلوی دوربین براتون راحت باشه.

ممکنه این کار حتی یک ماه طول بکشه ولی مهم نیست چون‌شما دارید رشد میکنید. در قدم بعدی باید یکم‌شجاعت به خرج بدید و ویدیو هارو پاک نکنید. حالا بشینید و اونها رو نگاه کنید. این کار ممکنه عجیب به نظر برسه. رو به رو شدن با خودتون کار خیلی سختیه ولی انجامش بدید. چون شما اشکالاتتون رو میتونید برطرف کنید. ممکنه حس کنید وای من چقدر جیغ میزنم! من چقدر دستامو تکون میدم. من چقدر بی حسم ! من چقدر الکی میخندم. لازمه آرومتر صحبت کنم، بیشتر نفس بکشم… دونه به دونه این اشکالات برطرف خواهد شد و شما به یک آدم حرفه ای تبدیل میشید.

دیدن این ویدیو و الهام گرفتن ازش خیلییی برای خونم ارزشمند بود. چون یکی از مشکلاتم‌محسوب میشد که خودم هیچ راهی به ذهنم نمیرسید و اصلااا دلم‌نمیخواست ویدیو های درجه دو یا سه رو پست کنم.

خیلی خوشحالم برای هدایت های خداوند و الهاماتش که تکاملی باعث رشد ما میشه. دوستتون دارم و‌بهترین هارو‌براتون میخوام