سریال زندگی در بهشت | قسمت 262

سلام به استاد و مریم عزیزم

و همه کاربرهای سایت

از اینجا شروع کنم که من عااشق تجربه های جدید هستم بخاطر همین سریال سفر بدور امریکا رو خیلی دوست داشتم یعنی یکی از لذتبخش ترین دوران عمرم روزایی بود کا صبح پامیشدم دو قسمت از سفر به امریکا رو نگاه میکردم و دقیقا انگار توی فیلم بودم همه چیزو حس میکردم بعد تمرین ستاره قطبی و … یعنی دورانی بود که انقدر روی احساسم وقت میذاشتم که خدا هم با پای خودش میومد زمین و ناراحتم میکرد نهایت یکساعت طول میکشید و بعد همه چیز رو حل میکردم و الان که مدت های زیادی هست خیلی کم روی فایل ها وقت میزارم و از بیرون به اون دوران نگاه میکردم میبینم وااای چه دوران اوجی بود ،شاید این اعتراف درستی نباشه ولی حقیقتا من سالهای زیادی که شروع به کارکردن روی خودم کرده بودم میگفتم بابا گوربابای حس خوب حس خوب چیه من ثروت میخوام من رابطه مورد علاقم دانشگاه مورد علاقم شغل مورد علاقم و … میخوام تجربه کنم نه حس خوب حس خوب وقتی اینارو ندارم به چه دردم میخوره ، دقیقا یادم نیست ولی حدود 7 8 ساله روی مبحث قانون کار میکنم البته با یکی از اساتید دیگه یی شروع کرده بودم که واقعا استاد خوبی بودن و قشنگ مفاهیم رو توضیح میدادن ولی حس میکردم از یه سطحی بالا تر نمیرن ومطالب عمیق تر رو نمیگن و درجا میزنن این بود که اومدم سراغ فایلهای استاد(بچها واقعا این هدایت و تکامل رو دست کم نگیرین من اولین بار برای شروع کار کردن با قانون فایلهای استاد رو دیدم ولی پیش خودم میگفتم بابا این فایلها بدرد نمیخورن فقط دارن یه تصویر قشنگ از رسیدن به خواسته هارو نشون میدن و ادم رو گول میزنن ولی بعد از اینکه با یک استاد دیگه سطح ابتدایی رو شروع کردم توش پیشرفت کردم و به یکسری نتایج رسیدم هدایت شدم دوباره به فایلهای استاد و بهترین دوره هارو حتی خریدم یعنی زمانی این اتفاق افتاد که تکامل پیدا کردم)سراغ فایلهای استاد که اومدم اون اولا تا یه مدت زیادی حس خوب برام هیچ ارزشی نداشت فقط میخواستم خواسته هام رو بدست بیارم منظورم اینه اولویتم خواسته هام بود ولی چون برای تجربشون به شکلی که بهم لذت بدن باید حس خوب رو در خودم میساختم به این دلیل حس خوب رو در خودم میساختم نه بخاطر خود حس خوب(امیدوارم توضیحم قابل درک باشه)خلاصه گذشت و من سالها با قانون زندگی کردم و بدون اینکه خودم متوجه بشم منی که زندگیمو میدادم برای تجربه خواستم و اولویت اول و اخرم تجربه خواستم حتی با حس بد بود به جایی رسیدم که دیگه به هیچ وجه حاضر نیستم هول هولکی فقط تمرین انجام بدم تا خواستم رو بدست بیارم باید اروم تمرینام رو انجام بدم تا دقیقا حین انجام دادنش لذت ببرم از اون تمرین ،برخلاف گذشته برام مهم نیست یکسال یا یکماه طول بکشه تا به خواستم برسم برام مهمه توی تک تک لحظاتی که از زندگیم میگذره هر اتفاقی که میفته از اون اتفاق بیشترین لذت رو ببرم توی این مسیر قطعا ناخواسته هم برام بوجود میاد ولی این ناخواسته رو چون بشدت خودم رو لایق ارامش میدونم به یه نحوی یا حل میکنم یا توجه نمیکنم یا تا زمانی که بتونم رفعش کنم کنار میام باهاش و بچه ها من تمام عمره خودمو که نگاه میکنم توی 30سال زندگیم میبینم من همیشه و هر لحظه چیزی که از زندگیم میخواستم لذت بردن از لحظه ای بوده که توش هستم ولی بلد نبودم لذت بردن یعنی چی یعنی فک میکردم خوب من الان باید زجر بکشم نباید خوشحال باشم تا لحظه ای که به خواستم برسم و یزمانی وقتی به عقب برگشتم دیدم واای من هدفم همیشه توی زندگیم لذت بردن از زندگی کردنم بوده قطعا که ماشین خونه روابط….میخواستم ولی نه بخاطر صرفا داشتنشون بلکه بخاطر تجربه لذتی که دارن و بنظرم این مهمه ترین چیزی هست که توی 30سال از زندگیم فهمیدمش چون دیگه تمام تلاشم توی زندگیم اینه که خودم رو جوری تغییر بدم که بتونم این لذت رو تجربه کنم نه اینکه فقط استرس داشته باشم که به فلان خواسته زودتر برسم ،من الان از مسیر زندگیم دارم لذت میبرم نه کاملا ولی دارم روی خودم کار میکنم که یادم بمونه هدف اصلی من لذت بردن از مسیره نه فقط تجربه کردن یه هدف

چرا این حرفارو اینجا زدم چون بالا گفتم یه مدت هست خیلی سفت و سخت روی فایلها کار نمیکنم و امروز یه بحث با یکی از اعضای خانواده برام پیش اومد و بشدت عصبانی شدم ولی منی که سابقه نداشت توی عمرم توی یه بحث که میدونستم واقعا حق با منه و طرف مقابل اشتباه میکنه کوتاه بیام چون فک میکردم اگر کوتاه بیام اون کار اشتباهش رو تکرار میکنه و پرو میشه فکر میکنه درست میگه بعد از اینکه طرف مقابلم دیدم فوق العاده حق بجانب هست و کلا ادمی هست که فکر میکنه هیچوقت اشتباه نمیکنه و همیشه بقیه اشتباه میکنن فقط به محلی کردم بهش و اومدم توی اتاقم و برای اینکه یکم حس خوب دریافت کنم این فیلو دیدم بعد اولای فایل بود که به خودم اومدم و دیدم خدااای من یه مدت میشه که من فاطمه که عمرا توی بحث عقب میکشیدم و انقدر برام محم بود روی طرف مقابلم رو کم کنم و داشتم هر بار اگاهانه توی بحث با هر سختی بود کم کم خودمو عادت میدادم کمتر بحث کنم بعدش با خودم بیشتر حرف بزنم و موضوع رو پیش خودم حل کنم و…تا کمتر حس بد داشته باشم الان ناخوداگاه بدون اینکه خودم کاری کنم تا عصبانی شدم ذهنم بهم گفت با کسی ک احمقانه هیچ کس رو قبول نداره هر چقدرم بحث کنی حرفت رو قبول نمیکنه و فقط حس بدش میمونه برای تو مگه تو لذت میبری از عصبانیت ؟نه لذت نمیبری پس وقتی میبینی طرف مقابل اینجوریه ولش کن هرکاری میخواد بکنه مهم تویی نه اون برو حال خودتو خوب کن و من اومدم توی اتاق و فایل رو پلی کردم و لذت بردم

و میدونید بچها اومدم اینجا بنویسم تا برای همیشه ثبت بشه و یادم بمونه من باوری که 20سال داشتم رو انقددددر روی خودم کار کردم که عوضش کردم هنوز که هنوزه باورم نمیشه اخه فک نمیکردم به جایی برسم که این باور بحث کردن ناخوداگاه توی من حل بشه یعنی فک نمیکردم الان که مدت های زیادی بود اصولی روی خودم کار نمیکردم اثر کار کردن های قبلیم باقی مونده باشه (البته اینم بگم فایلهارو درسته با جدیت گوش نمیدادم ولی من یه دفتر دارم به اسم دفتر باور و باورای اشتباهم رو توش نوشتم و دلایل کاملا منطقی و درستی که ثابت میکنن این باور اشتباهه رو هم نوشتم و به معنی واقعی در حال جون دادن هم باشم هفته ای دو سه بار صبح قبل از شروع روزم میخونمش)

بچها نمیدونم واقعا چجور این ارامش شادی و حس قدرت و کنرلی که روی زندگیم دارم این حس موفقیت رو توضیح بدم تا درکش کنید

20سال هر چیزی که دور من بود این باور رو تقویت میکرد که 1.به هیچ وجه هدف از زندگی کردن لذت بردن از زندگی نیست 2.توی بحث با ادمای خود خواه انقدر باید بحث رو ادامه بدی تا روش رو کم کنی و قانع بشه و من 2تا باور به این قوی رو توی خودم کاملا تغییر دادم و به جایی رسوندم که ناخوداگاه شدن واقعا باورم نمیشه بلاخره تلاشام دارن جواب میدن و از ریشه زندگیم و شخصیتم داره عوض میشه اتفاق امروز بشدت خوشحالم کرد چون توی یکی از بدترین شرایط زندگیم دیدم من وااقعا تغییر کردم

میدونید چی باعث شد این ناخودگاه شدن باورم اتفاق بیفته ؟اینکه با گوشت و پوست و خونم دوره هارو برای خودم منطقی کردم یعنی دلیل واقعی ومنطقی اوردم توی دوره ها توی دفتر باورهام که این باور اشتباه هست این حرف استاد درسته به این دلیل که…به این دلیل که نتیجش رو دیدم به این دلیل که….یعنی اگاه شدم این باورم در واقعیت اشتباه هست و من رو زمین میزنه نه اینکه فقط بگم خوب بخاطر اینکه یکم حس خوب داشته باشم این باورمو عوض کنم ،ذهن من بشدت منطقی و دنبال دلیل و مدکه و چون دلیل و مدرک اوردم براش و هزاران بار این دلیل و مدرک رو تکرار کردم بلاخره باور کرد

و در اخرم از شما مریم جون که این فایل رو ساختید و خدایی که توی همون دفتر باورهام سالها سعی کردم وجودش رو به خودم ثابت کنم و اسمش رو سازنده نظم گذاشتم چیزی که این نظم رو ساخته و تا این لحظه قوانینی ساخته که این نظم رو حفظ کنن شکرگذارم که این فایل رو بهم نشون داد و چند دقیقه فقط لذت خالص بردم از دیدن این همه زیبایی