سریال زندگی در بهشت | قسمت 216 - صفحه 12 (به ترتیب امتیاز)

اول سلام میکنم به مریم جان عزیزم که اوایل با صدای زیباشون گوش نوازی میداد وا لآن با چهره ی زیبا وخندان ومهربان جلوی دوربین میاد واینقدر عاشقانه آشپزی میکنه حرفه ای وبا عشق همه چی رو راحت میگه

من که خیلی خیلی از دیدن این فایل لذت بردم یاد ی از مرحومه مادرم کردم که با عشق همیشه غذاهاشو درست میکرد بوی تفت خوردن گوشت و مرغ فضای خونه مونو پر میکرد حتی عصرانه هایی که درست میکرد بال مرغ رو تفت میداد وباپیاز و گوجه وسیر وسبزی تره یا گشنیز سرخ میکرد وتخمه مرغ میزد وبا سبزی تازه وبربری میخوردیم یادش به خیر مرحوم پدرم یه باغچه پر از گل ودرختان میوه وسبزی تازه درست کرده بود و دور هر سبزی رو با سلیقه سیمان کرده بود وجای پا برای چیدن گذاشته بود وهمیشه سبزی تازه داشتیم غیر از زمستان که از بازار میخریدیم.

منم از مادرم الگو گرفته بودم و تو زندگیم برعکس بقیه به کیفیت و درست طعم دادن غذا اهمیت میدادم وهمیشه خانوادم و خانواده ی شوهرم غذاهای منو مخصوصا قورمه سبزی هامو تعریف میکردن منکه خودم هم، از خودم راضی بودم و هم از غذاهای بقیه .

مریم جون جونم برات بگه من خودم عاشق وسایل پیشرفته بودم وهستم بادیدن وسایلت یاد روزایی رو کردم که مدام می نشستم پای کامپیوتر و می شاپ وفروشگاهارو برای دیدن تبلیغات بهترین امکانات آشپزخانه می گشتم وکلی سیو میکردم ودلم میخواست همه شونو داشته باشم و همیشه هر چی میخواستم میخریدم وهر کی می اومد خونمون میگفت از کجا اینارو پیدا میکنی ومنم میگفتم بازا پره .خیلی خاطرات شیرین زندگیم رو یادم آوردی من یه بار توی یه دیدگاه که میذاشتم یادمه گفتم ما همه چی داشتیم یه خانواده ی مرفه بودیم ولی یاد گرفته بودیم همش به نداشته ها فکر کنیم وسپاسگزار داشته هامون نباشیم البته شکر کردن از دهنمون نمی افتاد ولی در عمل وحرف ورفتار توجهمون ، رو نا خواسته ها و نداشته ها بود چون فکر می کردیم از بقیه عقبیم ،همه حسرت زندگی ما رو داشتن مام حسرت زندگی در آمریکا رو…خیلی نکات جالبی گفتی دختره بزرگم عاشق آشپزیه وهمیشه با عشق از نکات غذاها به همه میگه . جا داره یه مطلبی رو به والدین عزیز به عنوان کسی که تجربه کرده بگم که بچه هامونو وادار نکنیم به کاری که دوست ندارن بپردازن دخترم عاشق آشپزی بود ولی به خاطر اینکه درسش خوب بود ریاضی فیزیک قبول شد هم ما وهم معلمان و مدیرش ومشاورش وادارش کردیم این رشته رو بخونه حتی سال دوم دبیرستان من مادرش دیدم اذیت میشه بردم آموزش وپرورش که راهی برای خواستش بدن گفتن راه نداره و مام که آگاهیهای الآن رو نداشتیم تسلیم شدیم .هر دو دانشگاه رشته های خوبی قبول شد البته از نظر ما و لیسانسم گرفت ولی الآن به خواستش عمل میکنه و فکر میکنه ،دیر شده، عمرشو تلف کرده، کاش بذاریم بچه ها خودشون راهشونو انتخاب کنن البته در مورد بچه ی دومم این اشتباه رو تکرار نکردیم وبه انتخابش احترام گذاشتیم وبا اینکه ریاضی فیزیک خونده بود و تو کنکورم رتبه عالی آورد گذاشیم بره رشته هنری بخونه. هنر هنوز برای پدرش ارزش واقعیشو نداره ومهندس صداش میکنه حتی به شوخی ، مهم اینه که به خواسته هاشون رسیدن و امیدوارم آینده ی درخشانی از علایقشون بسازن . مرسی از همه ی کسانیکه وقت با ارزششونو به پرورش خودشون میذارن ودر جهت رشد خانواده ای بزرگ وتوحیدی قدم بر میدارن ومرسی از خودم که همواره در بهبود زندگی زیبا در این دنیای زیبا در کنار بهترینهای روزگار قدم برمیدارم و از این مسیر دوست داشتنی لذت میبرم .

ازخدای مهربون میخوام که ما رو متوجه هدایت هاش ودرک کردن هدایت و عمل به آنها بکنه ……………❤❤❤👍👍👍👍👍