سریال زندگی در بهشت | قسمت 198

به نام ربّ یگانه و واحد عالم

سلام به استاد بی نظیرم و خانم شایسته عزیز و دوستانم

خدای من چه فضای راحت و بی نظیری واسه مرغ و خروس ها درست کردین.

چه مرغ و خروس و بوقلمون ها و مرغ شاخدار های باحالی اند

چقد وجودشون به اونجا صفا بخشیده ، پرادایس رو معنادار کرده

من عاشق نگاه کردنشون ام وقتی دارند میدوند اونم از پشت بایستی و ببینیشون

چقد شیرین تر میشند وقتی میدوند😄😅

و صداهایی که هر کدوم دارند واقعا به سکوت و آرامش اونجا معنی داده ، خدایا شکرت

استاد ایده ای هم که برای مرغا پیاده کردی تا لونه شون هم تمیزتر بشه را خیلی تحسین میکنم ، عالی بود👍🏼👍🏼 من ندیدم که کسی یه همچین ایده ای رو واسه فضله مرغا پیاده کرده باشه

استاد هم آماده ست که با عزیز دلش بره تنی به آب بزنه .

به قدری دلم آب تنی خواست که نگو و نپرس 🏊‍♂️🏊‍♂️

استاد جان موضوعی که ازش صحبت کردین اینکه ما ضعف هامونو توجیح میکنیم و خانم شایسته نازنینم با جرات و شجاعت از خودش گفت رو من هم تجربه کردم .

یادمه از وقتی سریال زندگی در بهشت شروع شد من تو سایت فعالیتم نسبت به قبلم بهتر شده بود و این سریال برکاتی رو داشت برام میاورد تا اینکه به مرور دیدم حجم هر قسمتش زیاده و منم دیگه حافظه لبتاپم فول شده بود و فضایی نداشتم و از طرفی هم هارد نداشتم تا اونا رو منتقل کنم ، این شد که من هم شروع کردم به توجیح این وضعیت و هی امروز و فردا کردم و از سریال زندگی در بهشت کلا غافل شدم .

به خودم اومدم دیدم که نه تنها از سایت دور شدم و دارم از مسیر هم دور میشم بلکه زندگی هم از هر طرفی داره بهم فشارهایی رو میاره.

اومد توجیح کردن و نمیشه و فضا ندارم و اینا رو گذاشتم کنار و گفتم پیش میرم و میسازمش و حتما شرایطم رو بهتر میکنم ، تا اینکه باز سریال ها رو از جایی که مونده بود دانلود کردم و همون موقع ها بود که یه هارد اکسترنال هم با کنترل ذهنم تونستم خلق کنم و باز هم ادامه بدم .

دومیش هم دو سه روز پیش برام اتفاق افتاد.

من از ۱۵ سالگی تا به الانم خیلی عادت داشتم که همیشه ناخن هام بلند باشه و هر چند هفته ای یکبار فقط سوهان بکشم اون رو هم به خاطر صدای گوش خراشش به شدت ازش متنفر بودم ، همیشه حس میکنم گوشت تنم آب میشه .

چند ماه پیش یه عزیزی رو دارم که خیلی به کنترل ذهن و این مطالب معتقده و باهم خیلی حرف و نکاتی رو رد و بدل میکنیم و بهم نزدیکیم ، سر این موضوع نه تنها منو سرزنش نکرد بلکه گفت زمانش برات میرسه که درساتو از روزگار میگیری، منم تو دلم گفتم آخه این موضوع کوچیک چیه که بخوام ازش درسهایی رو هم بگیرم .

سرتون رو درد نیارم تا اینکه دو سه هفته اخیر من کاملا نشانه هایی رو میدیدم ولی خودمو به اون راه زده بودم. یک ماه پیش که اسباب کشی داشتم به خونه جدید تو کلی بریزو بپاشای اون روزها من با دقت و وسواس تمام حواسم به ناخن های بلندم بود که اتفاقی براشون نیفته و نگران هم نبودم ، ولی واقعا به سختی کار انجام میدادم . آخه مراسم عقدکنان داداشمم بود و میخواستم که بلند بمونه.

بعد اسباب کشی و مراسمات رسیدم به اون روز که یکیشون رو که داشتم چمدونو از عقب ماشین بیرون میکشیدم برخورد کرد و گوشه اش از گوشتش سوا شد و من مجبور شدم که کاتش کنم اون هم با ناراحتی ، ولی به نگهداری بقیه شون ادامه دادم تا حفظ بشند‌. سر هفته بعد بود که دومیش هم به همون شکل قبلی گوشه اش از گوشتش جدا شد و باز هم مجبور شدم اون رو هم کات کنم ولی باز هم به حفظ بقیه ادامه دادم. 🙈🙈

دو هفته بعدش اتفاقی که برام افتاد این بود که انگشت شست دست چپم که ناخنش خیلی بلندتر از بقیه بود هم دقیقا همون اتفاق مشابه براش افتاد و من باز هم ناراحت و غمگین از اینکه این رو هم از دست میدم بودم، باز مقاومت داشتم برای کوتاه کردنش شدیداً…

تا اینکه فردا صبحش بود که وقتی از خواب بیدار شدم دقیقا یاد حرف دوست عزیزم افتادم که بهم گفته بود بلاخره تو هم دَرست رو میگیری.

به این موضوع فکر کردم و دیدم چرا این همه سال این رفتار شده جزئی از عادتهام و من هیچگونه تغییری توش ایجاد نکردم.

خدای من… وقتی مرور کردم روزها و سالهایی رو که من چقدر تلاش میکردم تا این عادت رو حفظ کنم تا ذره ای خدشه برنداره کلی از این ناآگاهی خودم ناراحت شدم ،و اینکه کلی توجیح میکردم از اینکه زیباست و نیازه که باشه اگه نباشه ضعف میاره، بی کلاسی و اُمل بازیه!!

دیدم من چقدر این همه مدت اذیت کشیدم و از خیلی تجربه های دم دستی و ساده غافل بودم.

وای من … خدایا منو ببخش به خاطر جهل و ناآگاهیم

ولی بعدش خیلی زیباتر بود ، تصمیم گرفتم که تحت هیچ شرایطی تو هیچ موقعیت و مناسبتی، این رفتار رو تکرار نکنم و برای همیشه همیشه این عادت رو ترک کنم.

سریع رفتم و تصمیمم رو عملیاتیش کردم و به قدری به آزادی رسیدم که نمیتونم وصفش کنم. وای که چقدر خوب و لذت بخشه ، خدایا بی نهایت شکرت

دیدم خودم بودن خیلی ارزشمندتر و زیباتر از همه چیزه و بس.

دقیقا وقتی این قسمت رو دیدم یاد تجربهای خودم افتاد که خیلی ربط داشت به توجیح کردن و دوست داشتم باهاتون به اشتراک بزارم.

استادِ جانانم و مریم بی نظیرم ازتون بی نهایت سپاس گزارم واسه این همه وسواسی که تو فیلمبرداری از همه چیز زیبا دارید و با عشق تمام باهامون به اشتراک میزارید، عشقید و من به شدت عاشقتونم ❤❤❤

در پناه ربّ برتر و قدرتمند عالم همواره به مسیر درست تر و راحت تر و زیباتر همگیمون هدایت بشیم.🌹🌹🌹🌹🌹🌹