سریال زندگی در بهشت | قسمت 193 - صفحه 24

به نام خدایی که زیباست و زیباییها را دوست دارد

سلام خدمت استاد عزیزم و مریم بانو و دوستان زیبابینم

بعد ازحدودا یک ماهی بعد تعطیلات عید اومدم کامنت بزارم. من دیوانه این آب شدم. از بس که این سریال و دیدم تو ایام عید خیلی یهویی هدایت شدم به دریای جنوب. نمی‌دونید چه کیفی داشت و چقدر ذوق داشتم هم بخاطر دریا و قایق سواری و حال و هواش و هم بخاطر اینکه با دیدن استاد و مریم جان و سریال بهشتی که فرکانسشو فرستاده بودم و کاملا رهای رها بودم و آسونتر از چیزی که فکرشو بکنم دریافتش کردم و این واقعا برام درس داشت.

من اونجا همش به یاد استاد و مریم بانو بودم. چقدر تمیز بود ساحل دریا و من چقدر تحسین میکردم تمیزیش رو, حتی یه دونه آشغال هم من ندیدم اونجا. چقد من خدا رو شکر کردم از بس که تمیزی دیدم دقیقا هدایت شدم به همچین جایی.

چقد خوبه که عمق آب کمه و همه قشر آدم بچه پیر جوون زن مرد میتونن به همراه خانواده ساعتها داخل آب باشن و از بودن در کنار هم لذت ببرن. چیزی که من تو فایلهای سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت زیاد دیدم که پدر و مادرها به همراه فرزندانشون بازی میکنن سرگرمی دارن خلاصه ی جورایی سعی میکنن از بودن در کنار هم لذت ببرن به دور از گوشی و اینترنت و این مباحث.

چقد زنهای آمریکا پایه همه جور تفریح و سرگرمی هستن حتی بیشتر از مرداشون برعکس اینجا که زنها فقط دور هم میشینن به صحبت و غیبت کردن و این وظیفه رو به مرد واگذار میکنن. انگار که یه جورایی میگن دیگه از ما گذشته و زشته زن با بچه ش مثلاً تو آب یا ساحل بازی کنه. خیلی از این خصلت مردم خدایی آمریکا خوشم میاد. نظرم نسبت به مردم اونجا خیلی مثبت تر شده و واقعا تحسینشون میکنم که در لحظه هستن و به هر بهونه ای شادی میکنن.

پرچمشونو که دیدم یه حس خوبی گرفتم ازش انگار که جزیی از اون مردم و کشور هستم, از وقتی که این فایلها رو نگاه میکنم یه همچین حسی رو دارم نسبت به پرچم این کشور، دارم به این سمت و سو میرم که همه ما یکی هستیم و همه جای دنیا وطن منه.

از خدا خواستم که همچین جایی رو تجربه کنم و باز ارتعاششو فرستادم و منتظر پاسخ هستم.

چقد نعمت و ثروت تو آب دیدم خدای من. نمی‌دونم چه جوری حس خودمو از این قسمت بیان کنم که عاشق و شیدایش شدم واقعااا.

استاد جان و مریمم مرسی که اینقدر زحمت میکشید و این زیبایی‌های خداوند رو با ما به اشتراک میزارید. چقد اطلاعات خوبی نسبت به آمریکا و این مردم نازنین پیدا کردم. خدایااا شکرت

خدایی چقد میچسبه بعد آبتنی کردن برگر بخوری، اصلا توی آب صف بکشی واسه خوردن و نوشیدن، چیزی که من تا الان ندیده بودم. چقد همه حالشون خوبه انگار غم و غصه سالهاست که رخت بر بسته از این کشور. شادی اولویت اول این مردمه و بعدش کار و تلاش برعکس چیزی که تا الان دیدیم و شنیدیم و بودیم.

واقعا ازتون ممنون استاد جان که ما رو با این کشور و مردم باخدا آشنا کردین. ممنونم مریم جان که چهره و صدات همیشه بمن آرامش میده، تو چقد با خودت در صلحی عزیز من.

ممنون از همه دوستانم که با خوندن کامنتهاشون چیزها یاد گرفتم و همیشه تحسینشون میکنم بابت نگاه زیبابینشون.

الهی هزاران هزار بار شکرت