سریال زندگی در بهشت | قسمت 109 - صفحه 1

سلام به استاد عزیزم و استاد یار عزیزم خانم شایسته(یار استاد). قبل ازشروع بگم که نمیدونستم این جور کامنت هارو باید کجای سایت بنویسم و تحت چه عنوانی. نمی دونم چجوری بنویسم واز کجا شروع کنم.تقریبا شش ماهیه که اصلا روی خودم کار نکردم و فقط یه سری بعضی وقت ها به سایت زدم و محصولی که خریدم رو دانلود کردم، تو این ۶ ماه که گفتم اتفاقات زیادی برام رخ داده که اگه بخوام خلاصه اش کنم اینه که از کارم که حقوق خیلی خوبی داشت و راحت بودم با یک ایده که من میخوام برا خودم کار داشته باشم اونم خیلی راحت (علی رغم پیشنهاد سمت بهتر، حقوق بیشتر و…) اومدم بیرون وخیلی مطمئن که تا چند ماه دیگه برا خودم کاری که مد نظرم بود رو استارت کردم و به سرانجام رسوندم،این رو هم بگم که من روی خودم کار کرده بودم و نتایج خوبی گرفته بودم و خودم رو آماده این تغییر بزرگ در زندگیم دیدم که اومدم بیرون، ولی جالب اینه که از وقتی خواستم استارت رو بزنم اتفاقات به ظاهر بد زیادی برام افتاده که به طور مثال سه جا در طول سه ماه جابجا کردم، دو ماه منتظر خرید یک دستگاه شد و نتیجای نداشت و… همه و همه تا تقریباً یک هفته پیش که دیگه واقعا خسته شده بودم،تقریبا تا صبح خوابم نبرد، همون شب تصمیم گرفتم که همه چیز رو هممون جوری که هست رها کنم و فقط و فقط روی خودم کار کنم و هیچ کار دیگه ای نکنم، هیچ کار دیگه ای، خیلی سخت بود، نه درآمدی، پولی که هزینه کرده بودم، وقتی که گذاشته بودم و… خلاصه از هفته پیش تا دیشب توی سایت کامنت های بچه ها رو میخوندم، فایل از کجا شروع کنم،نشونه های هر روزمرو میدیدم وخلاصه چون خیلی وقته کار نکردم نمیدونستم بایداز کجا شروع کنم، ولی امروز صبح که الان دارم مینویسم به تاریخ هجدهم آذر ساعت ۹ صبح از خواب که بیدار شدم یک لحظه همه چیز از ذهنم گذشت و پاشنه آشیل خودم رو پیدا کردم، (این رو هم اضافه کنم که هفته پیش تا دیروز از خدا خواسته بودم که من نمیدونم هر جوری هست بهم بگه مشکل کارم کجاست و از خدا مدد خواسته بودم تا با نشونه هاش راهنماییم کنه). پاشنه آشیل بزرگی که امروز پیدا کردم اینه فکر میکنم همه چیز رو میدونم! مثال میزنم:وقتی یه فایلی از استاد گوش میکنم، تااولش شروع میکنم به گوش دادن، ذهنم میگه این که میخواهد فلان چیز رو بگه و دیگه یا اون فایل رو تا آخرش گوش نمیکنم یا تمرکزی روی اون گوش دادن ندارم. توی کامنت بچه ها که میخوندم یه نکته مشترک بین اونهایی که کامنتشون رو میخوندم(هدایتی بود) نظرم رو جلب کرد و برام خیلی خیلی جالب بود، همه اونها از هر فرصتی برای گوشدادن استفاده میکردند، سر کلاس، زنگ تفریح، مهمونی، سر کار وقتی که اضافه بود، توی اتوبوس و… ومدام گوش میدادند اونم چه کسانی،کسانی که نتایج خوبی گرفتند و کامنت های اونا ه از طرف استاد لایک گرفته بود(خیلی دوست دارم نوشته هام لایک بشه)، دیگه مطمئن شدم خدا هدایتم کرده تا اون کامنت هارو با هم اونم از افراد مختلف توی یک هفته بخونم و منشا پاشناه آشیلم رو هم پیدا کردم،من از تکرار بدم میاد، این جمله ای است که همه اطرافیانم حتما از من شنیدن چون خیلی تکرار میکنم، با تکرار به مغز خودم گفتم که سعید تو از تکرار بدت میاد و مغزم جواب داده این فایل رو که یک سال پیش گوش دادی وتکراریه و مغزم فرمان میده باد بان هارو بکشید، گوشهارو ببندید و….،راهش رو هم فهمیدم باید به مغزم بگم تکراربده، درست میگی، ولی نه هر تکراری و با فکت ودلیل و بهش بگم یادت میاد اون روزی که توی ماشین توجاده سر سبز آهنگ روشن بود و تو با اون آهنگ حال کردی و دوباره وسه باره اون رو پلی کردی، یا اون روز که یه جفت کفش خریدی و خیلی باهاش حال کردی رفتی یه جفت دیگه از او کفش رو دوباره خریدی، چرا چیزی نمیگی اگه تکرار بده وباید همیشه و همیشه روی خودم با دلیل و نطق کارکنم. خدایا از تو سپاسگزارم که همیشه حتی وقتی مدتی به یادت نیست ولی بعدش ازت چیزی میخوام بهم میدی، خدایا ازت سپاسگزارم که منو تنها نمیگذاری، خدایا سپاسگزارم ، سپاسگزارم، سپاسگزارم. از بچه های سایت هم ممنون که کامنت های خوبی مینویسند و همگی راه گشا هستند، در پناه حق