سریال زندگی در بهشت | قسمت 105 - صفحه 11 (به ترتیب امتیاز)

کامنت بلندی نوشتم اما قبل از ارسال حذف شد،قطعا خیر است.

پس سلام دوباره بر استاد عزیزم و مریم نازنین

از رویاها و آرزوهایم نوشتم که میخوام آدمی شوم که تاثیر بزرگی در جهان میگذارد مانند استیو جابز،ایلان ماسک و مارک زاکربرگ و از طرفی دوست دارم کلی سفر کنم و مکان های فوق العاده‌ای که وجود دارد رو ببینم.

خب ذهن من امروز شروع به نجوا کرد و انگار این باور رو دارم که همه این ها باهم نمی‌شود و اینکه الان باید چیکار کنم، تمرکزم رو روی کدوم هدفم بزارم و کدوم خواستم رو تجسم کنم.

اما روح من با احساسم به من نشان داد که این ها در خلاف جهان پر از نعمتی است که خداوند خلق کرده. روحم یعنی خداوند می‌گوید که نه تنها می‌توانم تمام این ها بلکه بهتر و بیشتر از این را نیز در زندگی‌ام تجربه کنم.

بعد از خواندن کامنت منتخب این فایل متوجه شدم که امروز خداوند قبل از اینکه به طور واضح سوالم رو بپرسم، جوابم رو داده بود.

مورد اول جمله ای بود که صبح دیدم:«زندگی مانند دوچرخه سواریه،باید همواره در حال رکاب زدن باشیم» و قانون بهبود دائمی و مستمر رو برام تداعی میکرد اما با خواندن کامنت یکی از دوستان که به حرف استاد اشاره میکرد بیشتر برام واضح شد، تا وقتی که دارید تلوتلو میخورید باید رکاب بزنید و بااستمرار ادامه بدید اما وقتی رو دور بیوفتید با انرژی کمتر میتونید همون جوری ادامه بدید.

مورد دوم در بین حرف های دبیرمون سرکلاس بود که میگفتند «هیچ چیز به جز تغییر وحی منزل نیست و همیشه باید نو بشید» و دوباره یادآور قانون بود که همیشه باید بهتر و بهتر بشیم و هیچ نهایتی برای بهتر شدن وجود نداره.

مورد سوم هم کامنت منتخب همین فایل است که جوابم رو واضح تر داد، ما باید شروع کنیم به انجام ایده های الهامی، نباید با منطق خودمون بسنجیم چون شاید به نظر ایده کارسازی نباشه اما وقتی عمل میکنیم و پیش میریم ایده ها کارساز تر میشه و هدایت های الهی بیشتر چون ظرف وجود ما بزرگ تر شده. متوجه شدم اینکه من بخوام همه چیز رو کنار بزارم و رو باورهام کار کنم روش درستی نیست چون باور باید عمل بیاره و عمل ایده‌‌های بهتر را می‌آورد.

من باید تو مسیر بمونم و مومنتوم رو ادامه بدم و از اهداف کوتاه مدتم شروع کنم و به حواشی توجه نکنم اون موقع هست که خداوند قدم های بعدیم را به من می‌گوید، بهم نشان می‌دهد کدام مسیر رو برای رسیدن به خواسته‌هایم باید بروم.

خودش در بهترین زمان و مکان من را وارد دانشگاه مورد علاقه‌ام در امریکا می‌کند،ویلا رویایی‌ام در دل جنگل را برایم می‌خرد، ماشین موردعلاقه‌ام را بهم هدیه می‌دهد، ایده بیزینس و آنچه که میخواهم از خود در جهان باقی بگذارم را به من الهام می‌کند، ایده‌هایی برایم می‌فرستد که تا به حال کسی آن را عملی نکرده است و من را به هرچه میخواهم می‌رساند زیرا خدایی که در این سن کم من را وارد این مسیر هموار کرده ‌است میخواهد من به خواسته هایم برسم.

خداوند استادی برای من برگزیده که در همان کشوری زندگی می‌کند و شرایط فوق العاده را تجربه می‌کند که آرزوی من است تا به من نشان دهد که می‌شود.

وقتی کسی تونسته از شرایطی صدها برابر بدتر از من شروع کند و به تمام آنچه میخواسته برسد پس من که الگویی بی نظیر در این راه دارم تا من را به سرراست ترین روش هدایت کند قطعا میرسم.

خدایا شکرت بابت استاد نازنینم و این سایت الهی.

خدایا شکرت بابت پدر و مادرم.

خدایا شکرت جایی هستم که آزادی دارم.

خدایا شکرت که دوست های فوق العاده دارم.

خدایا شکرت که تو عید ما رو به یک سفر فوق العاده هدایت کردی.

خدایا شکرت که رویاهای بزرگی دارم.

خدایا شکرت که من رو به مسیر کسانی هدایت کردی که به آنان نعمت دادی.

خدایا شکرت که ارتباطات عالی دارم.

خدا جونم ممنونم بدون اینکه من هیچ کاری انجام بدم خودت روابط نامناسب من را قطع کردی و ارتباطاتم رو محدود کردی تا انرژیم را صرف خلق زندگی دلخواهم کنم.

خدایا شکرت که در گذشته با لذت و سادگی به آرزوها و رویاهایم رسیدم.

خدایا شکرت که دبیرهای فوق العاده‌ای دارم.

خدایا شکرت که احساس آرامش پیدا کردم.

خدایا شکرت که با دبیرهام ارتباط خیلی خوبی دارم.

خدایا عاشقتم.