live | تشخیص اصل از فرع درباره نتایج - صفحه 96 (به ترتیب امتیاز)

باسلام خدمت استاد عزیز و خانواده محترمشان،و سلام به همه دوستان هم فرکانسی عزیز.با اینکه من حدود ۳بیشتره که محصولات استاد رو تهیه کردم ولی متاسفانه هر بار ثبت نام میکردم تو سایت دفعه بعد که میخواستم وارد سایت بشم نمیتونستم و خلاصه فعالیتی تو سایت نداشتم.ولی الان یه حسی بهم گفت بیام و کامنت های این مسابقه رو بخونم و نضر خودم رو طبق گفته استاد قبل از خوندن کامنت ها نوشتم تو کاغذی.نمیدونم از کجا شروع کنم و طوری بنویسم که دوستان حوصله اشون سر نره.امیدورام اگاهی دهنده باشه.سال ۸۳که من ۲۷سال داشتم و بعد از ۱۱سال زندگی خوشبختانه تونستمبا کسی که بخاطر اجبار پدرم ازدواج کرده بودم ، طلاق بگیرم،و هیچ شرایطی برای زندگی بعد طلاق برنامه ریزی کنم و پس انداز و یا کسی حمایتم کنه نداشتم،اصلا نداشتم،بدون اینکه کتابی یا الگویی ..داشته باشم فقط یه حرفه ان هم در حد مبتدی دوره ی ارایشگری رو گذرانده بودم.روزی که طلاق گرفتم بدون مهریه و نفقه و جهیزیه.از دوستم ۲۰هزار قرض گرفتم تا من مقداری از وسایلم را با خود ببرم به شهرستانی که خواهرم در ان شهرستان به خاطر شغل همسرش اونجا بودن.و من تا اون روز همیشه خونه بودم و اجازه بیرون رفتن نداشتم.خلاصه اومدم وسایل هایم را در انباری خواهرم ریختم.و با خودم گفتم میشنم جعبه کادو درست میکنم میدم فروشگاهها،و اصلا ذره ای نگران اینده نبودم و رویاهای بزرگی داشتم.و حتی رویای ادامه تحصیل که به خاطر شرایط زندگی و طلاق مادرم و دعواهای مادر و پدرم از پنجم ابتدایی ترک تحصیل کرده بودم.خلاصه نشسته بودم جعبه هایی که از وسایل مختلف بود رو تزیین میکردم تا فعلا بیکار نباشم ببینم چی پیش میاد.همسر خواهرم اومد گفت بلند شو بریم یه مغازه رو ببین!من با تعجب پرسیدم مغازه چی؟برای من؟گفت بله،مگه تو ارایشگری بلد نیستی؟مگه نمیگفتی کارتو هر کی میبینه میپسنده؟گفتم نه بابا ول کن من در اون حد نیستم نمیشه،خلاصه به اسرار همسر خواهرم رفتیم و مغازه رو اجاره کردیم و وسایل ۶صندلی پلاستیک و با دوتا اینه و یه کابینت فلزی خلاصه ،من اون روز در مغازه رو قفل کردم از خدا با صمیم قلب درخواست کردم.که خدایا من از روزی که میرسانی شکی ندارم و میدانم گرسنه نخواهم ماند ولی روزی ۱۰۰۰تومن به من برسان تا من پیش شوهر خواهرم شرمنده نباشم.این راگفتم و تمام بعد هر مشتری که میامد من او را به چشم فرستاده خدا نگاه میکردم و در دلم برای رسیدن به ارزوهایشان دعا میکردم و با احترام تشکر صمیمانه از انها نه اینکه میدانستم روشهای مشتری مداری !بلکه صرفا به این دیدگاه که فرستاده خداست.خلاصه من حتی تلفن ثابت هم نداشتم و من هر روز در راه رفت و برگشت به مغازه با خدا حرف میزدم روزی با خودم و خدا حرف میزدم که من از خدا خواستم که چه میشود روز ۳هزار به من برسانی بعد کم کم ان در خواست را همون روز تغییر دادم و به روز ۱۰هزار رساندم و با خودم حساب کردم که که در ماه اینقدر و در سال ایندر و داشتم بال در میاوردم که چه میشود اگه بشود…..خلاصه ۲ماهی نگذشته بود که من روزی ۲۰و یا ۴۰و چند ماهی نشده بود که من در کل شهر معروف شدم و طوری که شب همه مغازه ها بسته بود من خانه میرفتم.و من خانه با سقف چوبی که شبها صدای پای موشها را میشنیدم و ظرف ها را در کف حمام میشستم،و شادمانه احساس خوشبختی میکردم و میگفتم خدای من همین که منت کسی رو بالای سرم نیست زیر سقف خانه ی خودم هستم بینهایت سپاسگزارم.و من به سرعت پولهایم زیاد شد و توانستم از خانه ی اجاره ای ماهی ۱۵هزار تومن به به خانه دوبلکسی و کابینت های عالی و کف کرانیت و …اجاره ماهی ۱۲۰هزار نقل مکان کنم. و این رشد تا جایی ادامه داشت که بدون اینکه قانون رابدانم از قانون توکل و رها شدن و درخواست و سپردن کار های سخت را به خدا و قدردانی و سپاسگزاری و قانون مرور کردن موفقیت ها که از کجا به کجا و از باور قبول تمام مسیولیتها تمام انها و باور بخشش کردن و حس خوبش،و خلاصه همه اینها باعث شد من در عرض ۲سال موفقیت های مالی داشته باشم که در ۴شعبه بزنم که اول در اطراف تبریز در هادشهر و بعد در تبریزو بعد در تهران شهرک غرب ارژانتین.

و حالا جواب دوست عزیزم

ببخشید اگه طولانی شد.من تمام ان موفقیت ها را از دست دادم و بدهکار و صفر شدم و بعد با استاد و فایلهایش اشنا شدم و اشیلهایم را پیدا کردم.

وقتی با ایمان قلبی حرکت میکنیم و قدم اول رو میزاریم بعد خدا همه کارا رو برات انجام میده من با ۴صندلی پلاستیک و شروع کردم در مغازه ۱۲متری و داخل کوچه ولی. ولی با ایمان قلبی که رسیدم به ۴شعبه اونم در بهترین نقات تهران.ولی در تهران تمرکز به انواع تبلیغ های میلیونی و جایزه سکه دادن به مشتریان و بیلبوردها و استفاده از نرم افرزاری های مدیریتی و با استفاده از استراژیدی های مختلف…ولی نتیجه از دست دادن تمام دارایی و بدهکاری؟چون من کارهای خدا رو خودم خواستم انجام بدم…و گفتم من من من .به قول استاد باید در مقابل خدا وایسی و بگی من تسلیم هر چی خودت صلاح میدونی و بعد کارهای کوچیک مال ما کارهای بزرگ مال خدا، چون اونه که گردنش کلفته و اینکه حتی برای کاری اگه تبلیغی هم بکنی باید یادمون باشه خدا خواسته اون تبلیغ اون ادم اتفاقی اونو ببینه و بیاداز محصول ما استفاده کنه و اگه به حس های درونیمون گوش بدیم و انها را بشناسیم دیگه به جایی میرسیم که اصلا کار نکنیم و ثروت خودش بیاد.امیدوارم همه به خواسته های قلبی شون برسن و سپاسگزارم از سایت استاد عباس منش که شرایطی فراهم کرده تا در کنار هم رشد کنیم .