live | تشخیص اصل از فرع درباره نتایج - صفحه 145 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به تک تک دوستانم…

5 دقیقه اول فایل رو دیدم، یک جمله شما استاد عزیزم باعث شد بیام ودرکم رو ازش بنویسم بعد برم باقی فایل رو ببینم..

اینکه گفتید توی فلسفه ای که من دارم، رقیبی وجود نداره….

یه دفعه تمام چراغهای خاموش ذهنم دوباره روشن، چون دیشب سر یه موضوعی احساس کردم چراغهای خاموشی توی ذهنم هست، یعنی توی باورها و اعتقاداتم….

من میدونم که توی فلسفه ی شما نه رقیبی وجود داره، نه دشمنی، نه چشم زخمی، نه تایید طلبی، نه حرص و طمع ای، نه عجله ای، نه ترس از دست دادنی، نه غم وغصه ای، نه ترس از آینده و نه پریشانی وغم و گذشته ای، نه احساس کمبود و نه چشم وهم چشمی و نه اصلا اینکه کی داره تو این دنیا چیکار میکنه و قراره تو دنیا چه اتفاقی بیفته..

آره استاد عزیزم اینا که گفتم وخیلی از صفات بد و ناپسند و نادرست دیگه ای که توی خیلی از آدمها واز جمله خودم هست، در فلسفه ی شما نیست، حالا چرااااا؟؟؟؟؟

چون شما همه ی اینها رو پشت سر گذاشتید، چون شما هرجا درد کشیدید میدونستید با توجه به قوانینی که حاکم برجهان هستی هست، اون درد دیگه نباید تکرار بشه، چون شما با تک تک سلول هاتون درک کردید که جهان بر اساس مهر و محبت وشادی وعشق وشکوفایی وتولد و لبخند و احساس های خوب و امید و ایمان وفراوانی بنا شده و …

من بعد یکسال واندی که از کار کردنم روی 12 قدم میگذره، تازه دیشب درک متفاوت وبهتری رو از قدم دوم، جلسه سوم بدست آوردم، چون تو همین مسافرت اخیرم توی تضادی که برام پیش اومده بود تونستم برخلاف میلم تسلیم وتابع عمل به قوانین باشم، یعنی تضاد رو ببینم ولی باتمام وجودم به جای اینکه ازش فرار کنم ویا کارفیزیکی خاصی انجام بدم با کنترل ذهنم بتونم برم سراغ زندگی عادیم واجازه بدم اون تجربه ودرس، بهم بیاموزه هر اونچه رو که بلد نیستم، جون یقین داشتم که باتوجه به فرکانس ها ودرخواست هایی که از جهان داشتم توی اون موقعییت قرار گرفته بودم !!!!!

نه اینکه آگاهانه خواسته باشم چنین تجربه وحس بدی داشته باشم وتجربش کنم نه، بلکه من چون در ایمان وتوکل ادعایی داشتم جهان هم کاری کرد من در موقعییتی قرار بگیرم تا میزان ایمان وتوکل وصبر وتسلیم بودنم محک زده بشه…

وقتی تضاد میاد وقتی گره میفته تو کار، مثل همون تذکر پلیس برای شما در مورد تصادف توی اتوبان، که روح شماهم خبر نداشت، پیش خودت میگی بابا منکه داشتم راه خودمو میرفتم، منکه احساسم عالی بود، منکه ذوق کنان داشتم توی این مسیر زندگی پیش میرفتم چی پس؟؟ این مشکل از کجای اسمون نازل شده تا حالمو بگیره؟؟

یادمه قدیما حتی گاهی الانم پیش میاد وقتی توجمع می خندیم وزیادی خوشیم یکی در میاد میگه زیاد نخندید که آخرش گریه اس!!!!!!

زیاد شادی نکنید که چشم میخورید!!!!!

حتی ذهن خود من توی اوج شادیها بارها اینو بهم گفته، که پنهانی شادی کن تا چشم نخوری وانرژی منفی کسی تو رو نگیره!!!

چی بگم از این باور غلط که متاسفانه انقدر از بچگی تو ذهن ما کردند پاک کردنش واقعا جهاد اکبر میخواد…

خلاصه که داری زندگیتو میکنی راهتو میری یه مشکلی برات پیش میاد، یا میخوای کارت رو ارتقاء بدی، یا اصلا کاری شروع کنی، ازدواج کنی یا وارد رابطه ای بشی، سفری بری، ویا کلا تغییراتی توی سبک زندگیت بدی!!

اکثر مردم میان تکیه میکنن به تجربه های کم وبیش ناقص گذشته که بیشتر وقتها ترس میندازه تو دلشون، یکسری افراد که کم هم نیستند میفتن تو دام مقایسه و میخوان کاری کنند که از فلانی وفلانی و دیگران سرتر، موفقتر، پر درآمدتر، خوشبختر، سرشناس تر، وخلاصه که برتر باشند وبشند…

غافل از اینکه زندگی هرکسی رو باورهای خودش میسازه!!!

یعنی چی؟

یعنی من دنیام بیام پول خرج کنم تبلیغ کنم برا کارم اما از درون به استعداد وتوانایی های خودم باور نداشته باشم، یا اگر تمام تلاش ذهنی و جسمی مناسب خودم رو نداشته باشم وتمرکزم روی کاری که میخوام نذارم، وقتی خودم از درون خالی باشم، هیچ اتفاق خاصی بیرون از من نمی افته….

مثلا من ببینم دو نفر تو رابطه ی عاشقانه عالی هستند یا ازدواج وزندگی عالی دارند، بخوام که ازشون تقلید کنم واز همون راه وروشها پیش برم که در ظاهر زندگی اونها می بینم، آیا واقعا زندگی وروابط عاشقانه ی من مثل اون زوج موفق وعاشقانه میشه؟؟؟.

شاید یه سری نشونه بیاد از اون سبک زندگی و روابط وتجربش کنم ولی پایدار نیست ، چرا؟؟؟

چون در درون من اون خصلت اون باور، اون عملکردی که در زندگی و روابط اون زوج هست، نیست!!

یعنی من نه بلدم ونه باور قلبی دارم ونه می تونم که انقدر وابسته نباشم تو. وجاش دل بسته باشم، چون مثلا من بر اساس تجربه های تلخی که تو روابط داشتم ویا چیزهایی که از خانوادم دیدم و سالها تکرار شده و نادرست بوده، وقتی من یاد نگرفتم خودم رو دوست داشته باشم وبه روح وروان وجسم و جان خودم احترام بذارم ،حالا سختمه که بتونم باور کنم میشه که رابطه ای رو تجربه کنم که دور از وابستگی باشه و من وطرف مقابلم در عین دوستداشتن همدیگه بتونیم به به تفاوتها واعقاید و احساسات هم احترام بذاریم.

وقتی من خودم رو نشناسم وندونم که چی میخوام وقتی عاشق خودم نباشم بدون شک نمی تونم فقط با خواستن و دیدن و تقلید کردن از رابطه ی عاشقانه وزندگی عاشقانه کسی اونو جذب کنم و در زندگیم تجربش کنم…

یا مثلا در مورد شغل یا نوع کسب وکار، خیلی ها میگن فلانی رفته تو فلان شغل منم برم پول توشه، میره وشکست میخوره!!!!

خیلی ها میگن کسب وکارم رو ببرم فلان مکان و فلان تبلیغات رو انجام بدم با فلانی همکار و شریک بشم، تا کسب وکارم رشد کنه ولی چون باور درستی نداره، چون نمیدونه که جهان بر اساس فرکانسها و باورها و توجهاتش داره کار میکنه شکست میخوره، شاید در ظاهر طرف توجه اش به کسب وکارش و روند پیشرفتش هست، امااااااا باز صحبت مقایسه و حرص و طمع وسطه، مثل فلانی …

واینجا یعنی اون شخص تمام توجه اش رو کسب وکار فلانیه، نه خودش، وجهان گول نمیخوره، یعنی خیلی دقیق رفتار میکنه وعکس العمل نشون میده، جهان به باورها وتوجهات قلبی خودت نسبت به خودت پاسخ میده، یعنی چی؟؟؟

یعنی توباید از درون به استعدادهات، برای تلاشهات، برای وقت وتمرکزی که میذاری روی کارت، باتوجه به اینکه روی باور فراوانیت کار کردی ومیدونی برای انجام طرح الهی وهدفت اینجایی وباید اون هدف رو از قلبت از خداوند بخوای که برات نمایان کنه وتلاشت رو انجام بدی وفارغ از اینکه آخرش چی میشه فقط باعشق سهم درست رو انجام بدی، پیش بری…

من خودم الان دوسه ماهه تمرکزم از روی کارم برداشته شده، وچون کار من توی سالن هست وکاری زنونه که عاشقش هستم،ولی همش دارم فکرمیکنم حالا که مهدی دیپلم گرفته ومدرسش تموم شده وبه خاطر مشکل گفتار و کم شنواییش هرجایی نمی تونه بره سر کار، من شغلی دست وپا کنم که منو وپسرم کنار هم کار کنیم که من حواسم بهش باشه و از اینجور فکرها ونگرانی ها توسرم میچرخه ، واین باعث شده تمرکزم شکسته وپاره بشه، وبه طبع مشتریهام کم شدند !!!

میخوام بگم آدمیزاد انقدر قدرت داره، و باید بدونه که فقط وفقط خودشه که داره زندگیش رو میسازه و می تونه هم خودش رو به عرش برسونه وهم بیاره رو فرش….

کسی اون بیرون حریف من نمیشه، نه اقتصاد، نه رهبر، نه رئیس جمهور، نه خانواده و نه هیج چیز دیگه ، وقتی من تمام تمرکزم روی رابطه ی دو طرفه خودم وخداوند باشه….

وقتی من هدفم مشخص باشه واز مسیر درستی وراستی وپاکی و صداقت و توکل. ایمان وتقوا میرم، مگر قراره غیر از خوشی وآرامش و عشق وشادی وسلامتی وثروت و…رو تجربه کنم؟؟؟؟؟

حالا اگه توی زندگی منه مینا گره ومشکل و تضادی هست، برمیگرده به اینکه من به اندازه کافی صادق و درستکار، پاک و با ایمان ومتوکل ویکتاپرست و با تقوا نیستم…

خدارو هزاران بار شکر که به لطفش منم تا حدود زیادی ازتون یاد گرفتم که فلسفه وباور وعقاید درونی خودم رو داشته باشم، باوری که از یقین میاد، از ایمان میاد، و دارم هر روز سعی میکنم این ایمان وتقوا بیشتر وبیشتر بشه….

باور هر کسی زندگی اش رو ساخته…

حالا دیگه اونچیزی که تجربه میکنه تو زندگیش زیبا یا زشت هست، خوشایند یا ناخوشایند فقط وفقط به باور خودش و با توجهات خودش جذب زندگیش شده…

هیچ راه میانبر وفراری از مشکلات وتضادها وجود نداره، یا باید بمیری یا بمونی ودرستش کنی، یعنی خودت رو درست کنی..

هرجا دیدی دیگه نمی تونی باید تسلیم بشی سکوت کنی، ودست برداری از تلاشهای بیخود…

واقرار کنی که نمی تونی به تنهایی وحتی با کمک کل مردم جهان درستش کنی!!! اقرار که کردی مالک جهان هستی میاد به کمکت، و میگه بیا دوتایی انجامش بدیم و من کل جهان هستی رو مامور میکنم که به کمکت بیاد….

تو گفتن راحته ها، باید به درکش برسی…

من اقرار واعتراف میکنم که هنوز هم اول راهم هنوز سر سوزن ایمان وتوکل دارم وتسلیمم، وگرنه نباید همین یه ذره تضاد رو هم توی زندگیم شاهد باشم که گاهی پیش میاد، که حس می کنم از بیرون از منه..

اما نه،اون از درون منه، به اون شکل در ظاهر پدیدار شده، همینکه اینو درک میکنم جای شکر داره، وگرنه تا همین 3و4 سال قبل منه مینا کل جهان هستی وآدمها و خدا رو مقصر میدونستم در برابر اینکه نمیذارند من خوشبخت باشم…

به الله قسم که زندگی خیلی راحتر وشیرینتر و رویایی تر از اینه که ما فکر می کنیم، منتهی باورهای پوج و نادرست قدیمی نمیذاره که بیشتر طعم خوشبختی وراحتی رو بچشیم!!!

جهان به همه برای رسیدن به هدفشون کمک میکنه، به هیتلر، به صدام، به گاندی، به امام خمینی و…کمک کرد که هر کدوم میلیونها نفر رو به خدمت خودشون بگیرند تا خواستشون به انجام برسه حالا درست یا نادرست…

هرکسی به عمل خودش…

اونکه قصد داره کسی رو بکشه، یا دزدی کنه، یا حیزی کنه چرا به مقصد ومقصودش میرسه؟؟؟

یا اونیکه میخواد فقط از طریق درست به گسترش جهان کمک کنه مثل گراهانبل، مثل انیشتین، مثل ایلان ماسک و….

هرکسی با هر نیت ومقصودی، اگر تمرکزش رو بذاره روی خودش وهدفش، جهان حمایتش میکنه که به خواسته اش برسه، چون جهان به درخواستهای قلبی و واقعی وتوجهات عمقی وهمیشگی، افراد پاسخ میده، نه به باورها وفکر خیالها و توجهات پراکنده و بریده بریده و دست وپاشکسته وهزار تیکه ما….

استاد قشنگم هروقت میخوام بیام کامنت بنویسم اندازه یه کتاب حرف تو سرمه، گاهی فلسفی میشه گاهی دلی گاهی معنوی و….

خلاصه که اصل مطلب و اصل منظورم اینه، که هرکسی بخواد خوشبخت بشه وخیر دنیا وآخرت نسیبش باشه ، باید سعی کنه به ریسمان الهی وصل باشه، اونجا همه چیز براش مهیاست، دست میندازه برمیداره،،،، اما اماااان که منه مینا امااااان از ماها که فکر وذکرمون روی همین زمین توی همین حول ومحور و حواشی میچرخه واجازه نمیدیم ریسمانها و وابستگی های زمینی پاره بشه تا بریم به سطح بالاتر، اونجا که نه ترسی هست و نه غمی، وهر لحظه خیر هست و خوشی وراحتی …..

استاد جانم داشتن ایمان و توکل وتقوای شما ومریم جان رو همیشه وصمیمانه واز ته قبلم هر لحظه از خداوند خواستارم…

ان شالله هر لحظه وهمیشه در پناه امن خداوند باشید.