درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 2 - صفحه 10 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عزیز و مهربان و خانم شایسته گرامی و همچنین دوستان خوب و عزیز

من در حال و هوای دوره همجهت با جریان خداوند غوطه ور

بودم ، همه جا در حال گوش دادن ، تو ماشین تو خونه ، وقت

فراغت بین روز ، شاید باورتون نشه چن روزه دلم هوای یک فایل

از استاد کرده بود که موضوعش فرق کنه و به قول معروف یک

تنوع فضا باشه ، یک هدیه از طرف استاد ،

یک دوری تو فایل های زندگی در بهشت زدم و یکی دوتایی دیدم ،

ولی دلم یک چیز جدید میخواست یک هدیه وسط دوره …

دیروز با خودم گفتم برم تو سایت چون احتمالا

استاد جلسه پنجم رو بار گذاری کرده ، تا عکس فایل جدید رو دیدم که استاد با میز

پینگ پنگ بود قند تو دلم آب شد ، فهمیدم که فایل جدید اومده

اونم از جنس آگاهی های متنوع و هیجان انگیز ،

چه حس خوبی داشت سری زدم روی دانلود که بدون گیر و توقف یکجا ببینم ،

چون من این فایل های هدیه رو کامل دان میکنم و کنار فایل های دوره های استاد نگه میدارم

کل فایل فقط تحسین بود و لذت از موقعیت و شرایط

چقد لوکیشن کلیپ جذاب بود ، یک اتاق رو استاد اختصاص داده

برای ورزش ، ما که خونه مون همچین اجازه ای نمیده ، ولی

حسابی تحسین کردم و تجسمش ، که منم یک جا مخصوص ورزش تو خونه دارم ،

اولین چیز دیزاین ساده و بشدت تمیز و شیک نظرمو جلب کرد ،

همون اول استپ کردم ، چقد مبل ها تمیز و خیلی سفید بودن

، نورپردازی جالب ، دیوارهای بشدت تمیز و یکدست سفید ، قاب

عکس های سه تکه و زیبا ، خودمو فرض کردم روی مبل ها میشینم … کلی تجسم کردم ،

دوباره پلی ، چه آگاهی های ناب و جالبی ، از یک بازی ساده ، منم

سرکار یک میز پینگ پنگ دارم و مثل استاد خیلی از این بازی و

ورزش لذت میبرم ، چقدر تحسین کردم استاد را ، یک انسان چقدر

میتونه آزاد باشه ، انقدر آزاد که هرموقع میخوان برن و بازی یا

ورزش کنن کاری که دوست دارن رو انجام بدن ، نه مثل ما که باید یک فرصتی دست بده ، شرایطش باشه و هزارتا …

ولی استاد با دنیایی که ساختن آزاد و رها به علایقشون

میپردازن ، چقدر لذت بخشه این حد از آزادی ، بعد نوبت رسید به

اون روبات هوشمند ، این حس که هر چی دوست داری رو بخری

چقدر خوبه ، چقدر لذت داره هر چیز که میخوای رو بری گرون

ترین برندشو بخری که صد البته آپشن هاش و کیفیتش بالاتره و

تو لذت بیشتری میبری ، چقدر لذت داره وسیله ای که میخوای

بخری دست بزاری رو گرون تره ، برای استفاده از آپشن های بالاتر ،

بدون نگرانی از موجودیه حسابت ، آزاد و رها ، این معنی واقعیه رها بودن از دنیاست ، نه نگرانی نه ترس و نه غمی ،

کلام طولانی شد میخوام بگم کل فایل لذت و تحسین و تجسم بود ، خیلی عالی و فوق العاده

و اما آگاهی های فایل که من درک کردم ، خلاصش میکنم :

1- ما یک مسیری رو که شروع میکنیم همون اول راه تا به چالش

میخوریم ناامید شده و رها میکنیم ، برای منم همینطور بوده ، من

به زبان عربی علاقه دارم و دو سه سال قبل شروع کردم ، یادمه هنوز چار پنج ماهی نشده بود که تو یک سفر با یک عرب زبان

برخورد کردم. ، با اعتماد به نفس بالا رفتم جلو که یجورایی مشکل رو حل کنم و گپ بزنم باهاش ، خدا شاهده فقط سلام و

علیکش رو فهمیدم ، یعنی چنان خورد تو ذوقم که رفتم تو افق ، میگفتم من که این همه لغت بلدم ، اون همه فایل و جزوه پس

چی شد ؟. تازه فهمیدم تو مکالمه هیچی از اون لغات رو نمیشنوم ، یعنی گوشم برای کلمات زبان عربی تیز نیست، که البته

یک موضوع عادی بود ولی من نمیدونستم ، چنان ناامید شدم که یک ساعت فقط به خودم غر میزدم که تو چقدر بی استعدادی ،

این همه وقت گذاشتی و هیچی ، همین اتفاق باعث شد که چن سالی گزاشتمش کنار ، که بعدا میگفتم اگر اون موقع ناامید

نمیشدم و ادامه میدادم الان به یه سطح خوبی رسیده بودم ولی نشد ، ذهنم بر من پیروز شد منو از خواستم باز داشت ،

بعدها بود که فهمیدم زبان یک امر تکاملیه و بالای یک سال فقط باید گوش کنی و بعدش یدفه همه چی عوض میشه و با سرعت بالا پیشرفت میکنی

2- بحث تکامل و تمرین ، ما بدون اینکه تکامل رو طی کنیم ، بعد از یک سری تمرین کوتاه ، فکر میکنیم پیشرفت کردیم و سریع

میریم سراغ مرحله بعد ، من این تجربه رو تو بحث موسیقی داشتم ، خیلی به ساز گیتار علاقه دارم ، اولش یک دوره یک ماهه

سولفژ رو گذروندم که بفهمم موسیقی چی به چیه ، و بعد به سرعت رفتم سراغ ساز و شروع نواختن ، تو ملودی و آهنگ که

چون صبر نداشتم نتونستم پیشرفت کنم برا همین رفتم تو بحث پاپ و ریتم نوازی که به نسبت راحت تره ، خوب یادمه اولین

آهنگ که معمولا همون سلطان قلب هاست و ریتم خیلی آسونی داره رو زدم و بعدشم با کمی تمرین همراه نواختن شرو کردم به

خوندن ، رو ابرا بودم و با خودم گفتم دیگه تمومه من نوازنده شدم ، بدون اطلاع مربی رفتم تو اینترنت و متن یک آهنگ از

شادمهر رو دان کردم و شرو کردم ، اول آکوردها رو تمرین کردم ، به نسبت خوب بود و سری رفتم سراغ زدن ریتم و خواندن ، یعنی

3 تا کار با هم ، آکورد ، زدن ریتم و خواندن ، باورم نمیشد ، جوری شد دست راست و چپم رو غاطی کردم ، یه چی میخوندم یه چی

دیگه میزدم ، فالس خوندن مال یک لحظه بود ، هرچی زور میزدم بدتر میشد ، اصلا چنان خورد تو ذوقم میگفتم چرا نمیتونی یک

آهنگ به این ساده ای رو بخونی و میزاشتم به حساب استعداد و آی کیو ، خیلی حس بدی بود . غر زدن و سرکوفت به خودم و

ناامیدی از مسیر ، چن تا آهنگ دیگه رو هم سعی کردم بزنم که

مدام اوضاع بدتر میشد ، همین شد که آرام آرام گیتار از دستم افتاد و رفت تو کمد و بایگانی شد

– بعد از آشنایی با استاد یه مدت هست که هدف گزاری کردم ، یادگیری ساز رو ، الان میدونم که تکامل باید طی بشه ، اون خواننده که به اون راحتی انگار کلمات و نت ها رو زبانش سر میخوره ، سال ها وقت گزاشته و تمرین کرده ، استاد به ما میگه باید تو هر کاری تکاملی جلو بری ، یک شبه و یک ماه و یک ساله نمیشه و اگر نخوای تکاملتو طی کنی نمیتونی ادامه بدی و درنهایت بی خیالش میشی ، با خودم میگم اگر همون چن سال قبل این قانون تکامل رو میدونستم چه پیشرفت ها و دستاوردهایی که الان نداشتم ،

3- بحث سوم هم این موضوع رو استاد مطرح کردن که اگر یک عادت یا باور اشتباه در ما شما بگیره خیلی انرژی و وقت باید صرف کرد تا اون رو بتونی اصلاح کنی و به اصطلاح به نقطه صفر برسی ، مثال این مورد رو تو کامنت بعدی مینویسم چون خیلی طولانی شد ممنون که وقت گزاشتین

انشاالله موفق و خوشبخت و زندگی تون پر از نعمت و ثروت و سلامتی باشه