مصاحبه با استاد | قانون پایداری نتایج - صفحه 20 (به ترتیب امتیاز)

سلام و درود فراوان به استاد عزیزم و مریم جان عزیزم و تمامی دوستان گرامی.

با توجه به صحبتهای استاد عزیز اگه از روند تغییرات خودم بخام بگم ، منم قبل از اینکه با استاد عزیز آشنا بشم فک می‌کنم 15 سالی روی تغییرات خودم کار ‌کرده بودم . قبلاً گفتم تو برنامه ای به اسم نارانان بودم که برای خانواده‌های معتاد بود. البته سالهای اول ازدواجم همسرم معتاد بود و بعد از 7 سال تونستن ترک کنن و خدا رو شکر ، دیگه سمت اعتیاد نرفتن .

از اونجایی که خودش تو برنامه ی NA بود و از طریق همین برنامه تونسته بود به اعتیادش غلبه کنه و برای همیشه ترک کنه از منم درخواست کرد که تو برنامه ی نارانان شرکت کنم . سال اول هر دو تغییرات خوبی داشتیم اما بیشترین تغییراتمون همون سال‌ بود. بعدش به خاطر عادت و اینکه خودمونو موظف به ادامه ی راه میدیم ، ادامه دادیم. از اونجایی که تو خودم دیگه تغییر بزرگی ندیدم و دوست داشتم تغییرات بهتری داشته باشم و اتفاق نمیفتاد دنبال راهکار دیگه ای بودم.

یه چیزیو تو این برنامه ‌تونستم حس کنم و اون این بود که خیلی احساسات و رفتارها و عملکردهای منفیمو می‌تونستم کنترل کنم. این برنامه از اونجایی که جهانی بود بی‌نقص بود . تغییر نکردن من ، دلیل بر خوب نبودن این برنامه نبود شایدم انقدر فاجعه بودم که در همین حد تغییراتم خوب بود. اما من انتظار و توقع دیگه‌ای داشتم. نمی‌دونم همیشه دنبال چیزی می‌گشتم که با روح و قلبم سازگاری بیشتری داشته باشه فکر می‌کنم اکثرتون تجربه کرده باشید شاید توی کتابها یا آدمهایی شبیه استاد خیلی حرفهای قشنگ و آموزنده زده باشن و به نظر خیلی الهام بخش و آگاهی‌بخش باشه ، منتها اینکه چقدر اون حرفها به دلت بشینه و باعث حرکت و تلاش و ایجاد انگیزه تو وجودت بشه خیلی مهمه . شاید به خاطر اینکه وصل به خانواده‌های معتاد بود دیگه اونجور دوستش نداشتم و با قلب و روح من سازگاری نداشت. همیشه دنبال گمشده‌ای می‌گشتم دنبال کسی که ریشه‌ای مشکلات منو حل کنه. کسی که بتونه از درون منو تغییر بده . دیده بودم خیلیا ظاهر خوب و موجهی دارن ولی وقتی که کمی شناخت بیشتری بهشون پیدا می‌کردی متوجه می‌شدی که چقدر افکار و باورهاشون نسبت به چیزی که نشون میدن فرق داره و من اینو نمی‌خواستم . دلم می‌خواست اونی که تو وجودم دوست دارم باشم ولی جرات و شهامت انجامشو نداشتم .خیلی دنبال کسی گشتم که همچین شهامتی بهم بده هیچکس نمی‌تونست بهم کمک کنه و از هیچکس حال خوبی که می‌خواستم دریافت نمی‌کردم. تا اینکه 5 سال پیش با استادعزیز آشنا شدم و الان نزدیک به سه ساله که تو سایت هستم بله ایشون دقیقا همون فردی بودن که دنبالش می‌گشتم. از همون اولین باری که صدای ایشونو شنیدم و صحبتهاشونو گوش کردم هیچ مقاومتی در مقابل هیچ کدوم از حرفاشون نداشتم احساس می‌کردم شناخت کافی از آدمهایی مثل من دارن که انقدر قشنگ و انقدر شفاف و واضح و ساده صحبتاشو بیان می‌کنن. کسی که زیر و رو نداره و خود واقعیشه.

بنابراین نه یک دل نه صددل ، هزار دل به دل استاد بستم .

البته به خاطر افکار و باورهای غلط زیادی که داشتم زمان برد تا خیلی چیزها رو یاد گرفتم و خیلی چیزا رو درک کردم ولی بالاخره تا حدودی ، تغییراتی که می‌خواستم بوجود اومد . میدونم بعد از گذشت این همه سال هنوز اول راهم و نیاز به کسب آگاهی‌های بیشتری دارم و تمرین و ممارست بیشتر! ولی به نسبت گذشته راضیم چون استادعزیزو دارم و با بودن در این مسیر می‌دونم به جایگاه و شرایط و موقعیتهای بهتری خواهم رسید. همونطوری که الانم به نسبت قبل خیلی بهتره حتماً در آینده هم به نسبت امروز بهتر خواهد شد. تو این مسیر باید آگاهانه تمرین و ممارست و تلاش داشته باشی تا موفقیت کسب کنی. هر روزی که از خواب پا میشی دنبال کسب آگاهی باشی آموخته‌های قدیم رو تکرار کنی و تمرکز روی آموخته‌های جدید بزاری .باید طبق برنامه و اصولی که استاد عزیز آموزش میدن پیش بری تا نتیجه دریافت کنی به هیچ وجه نباید عجله داشته باشی باید به خودت فرصت و زمان بدی .

روند تکاملی آرام آرام ولی پیوسته شکل می‌گیره .

باید دست از سرزنش و انتقاد جویی از خودت برداری و خیلی راحت اشتباهاتت رو بپذیری و ببخشی و از همشون بگذری سعی کنی تکرار نکنی ولی اگه تکرار کردی باز خودتو ببخشی.

موندن تو اشتباهات آدمو عقب نگه میداره چون مدام تو حس بد میمونی .

به گذشته فقط به عنوان درس و تجربه نگاه کنی و از گذشته فقط به عنوان یک تجربه یاد کنی. زیاد به آینده فکر نکنی و خودتو درگیر آینده نکنی. تمام سعیت بر این باشه که در لحظه ی حال زندگی کنی و با توجه به شرایط و موقعیتی که داری از زندگیت لذت ببری. داشته‌هاتو بیشتر ببینی و بیشتر سپاسگزار خداوند باشی تا نعمتهای بیشتری دریافت کنی.

تو این مسیر بعد معنویت بالا میره و سلامتی بیشتری دریافت می‌کنی و بعد اتفاقات قشنگ‌تری رو تجربه می‌کنی.

با خدا بیشتر انس می‌گیری و ایمانت نسبت به خداوند بیشتر میشه .

کمتر به قضاوت دیگران اهمیت میدی به جایی میرسی که اصلاً اهمیت نمیدی .

خودتو به چالش میندازی و در راستای اون تلاش بیشتری می‌کنی.

روابطت بهتری با دیگران پیدا می‌کنی .حد و مرزها و چار چوبهات مشخص میشن و احترام بیشتری به دیگران میزاری و احترام دریافت میکنی .

با قوانین جهان آشنا میشی و در مقابل تضادها و مشکلات آروم‌تر میشی و مقاومت کمتری نشون میدی. این یعنی خوشبختی .

و به اندازه ی باور و ایمان قلبی که به فراوانی نعمت داری ، نعمت و ثروت نصیبت میشه.

ممنون و سپاس به خاطر بودن چنین استاد عزیز و توانمندی .استاد خوبو و دوست داشتنی.

استادی که ندیدم مطابقش.

استاد جونم عاشقتم می‌دونی که چقد دوستت دارم.

تیکه‌ای از وجودمی . همیشه تو قلبمی .

مرسی که هستی .

الهی که باشی همیشه.