آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 7 - صفحه 12 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداکه ذات مقدس همه ماست،چ حس خوبی گرفتم اگه خوداستادبیان میکردکه خیلی عالی ترمی شدچون هروقت این سبکی حرف میزنه ومتنی رامیخونه گریه ام می گیره ،بله همه سخنانی که تواین فایل عرض کردن،جمله به جمله عالی وواقعی بود،جداچراماانسانهاباوجوداینکه ایمان به این مطالب داریم بازجاهایی فراموش می کنیم وطوردیگه ای رفتارمیکنیم چرایادمون میره راحت دلی رامیشکنیم وقتی راحت وآسون میتونیم دلی راشادکنیم غرورلعنتی نمیزاره آخه چراااا؟!نمیخام خودموسرزنش کنم امامیخام به خودم یادآوری کنم که وقتی میشه راحت اونم اول به خاطرحال خوب خودمون ودریافت کلی حال خوبی ازجهان ،بیاییم بهترعمل کنیم مدام ازعبارتهای تاکیدی استاداستفاده کنیم وبگیم من میتونم وحتمن میتونم ،خودمن خیلی تغییرات کردم نسبت به اینکه حس خوب به کسی بدم اماخیلی جاهاهم تفره رفتم جاهایی هم خودموزدم به اون راه،درحالی که اگه به ارزش واقعی خودم پی ببرم به خاطرخودمم که شده به طبیعت وهرموجودزنده اونم هرجاوباهرخصلت باهرعقیده وهرمذهب احترام میزارم وباکوچکترین کارخوبی مثل لبخندساده ای که گفتن ،حداقل دلی راشادمی کنم ،خودمومیگم خیلی وقتهاخیلی خدمتهامیتونم انجام بدم امادریغ میکنم چون میگم طرف پورومیشه ،اماازاین به بعدقول میدم درحدتوان خودم خدمت کنم ،انقداززوایه خودخواهی به خودم نگاه نکنم ،استادقول میدم، اینوگفتم که عملکردم حتمن بیشتربشه ،بازممنون ازیادآوری شما،این جمله برام خیلی جالب بودکه گفتیدهرچی به جهان بیشترخدمت کنی اونم به توبیشترخدمت میکنه ،حتمن اینکارومیکنم ،جهان اماده باش که من اومدم😎🤭