مصاحبه با استاد | نحوه برخورد با تهمت - قسمت 1

گام چهاردهم از پروژه مهاجرت از مدار فعلی به مدار بالاتر – نحوه برخورد با تهمت

به نام خداوندی که حامی و هدایتگر همه ی ماست.

سلام استاد عزیز و مریم جان و دوستان هم پروژه ای :)

خداروشکر میکنم که در گام چهاردهم از این پروژه با یه فایلی که داغ داغه و تازه به دستمون رسیده داریم این پروژه رو باهم پیش میریم.

به رسم و تعهدی که با خودم دارم درکم رو از آگاهی های این فایل مینویسم تا این آگاهی های ناب رو در ذهن خودم تثبیت کنم.

الهی به امید تو

سوال اول-نحوه ی برخورد با تهمت ها و تهدیدها و باورهای قدرتمند کننده در این راستا

————–

این باور که ما همیشه باید طوری رفتار کنیم که مورد پسند و تایید مردم باشه ریشه در گذشته و کودکی همه ی ما داره و به خاطر فرهنگی که در اون بزرگ شدیم این مورد احتمالا در خیلی از ما پررنگه و پاشنه ی آشیل ماست.

اما با آشنا شدن با این مباحث و قدم گذاشتن در مسیر رشد و تغییر شخصیتمون باید این رو بپذیریم که هرچقدر حرف مردم برامون کم اهمیت تر باشه آزاد تر و رهاتر هستیم و در مسیری که داریم طی میکنیم مقاومت کمتری ایجاد میکنیم.(گاری به خودمون نمی بندیم.)

اما اینطور هم نباید باشه که اصطلاحا از اون ور خر بیفتیم و بیایم عمدا برای اینکه نشون بدیم حرف هیچ کس برای ما اهمیتی نداره رفتارهای خارج از عرف جامعه نشون بدیم و تابو شکنی کنیم.

در این مسیر هر دو سر این طیف میتونه مسیری خارج از اعتدال باشه و در نهایت به ضرر خود ما باشه .

با آگاهی به این موضوع که نه میخوایم عامدانه جلب توجه کنیم و نه میخوایم حرف مردم رو ارزشمند بدونیم باید در زندگی خودمون رفتار متعادل رو داشته باشیم.

در مسیری که داریم روی خودمون کار میکنیم تا اثر حرف مردم رو برای خودمون کم رنگ تر کنیم ، حواسمون باید به کارکرد ذهنمون هم باشه که ذهنمون میاد یه صحبت نامناسب رو از جنس تهمت یا تهدید در ذهن ما خیلی پررنگ جلوه میده و به کل تعمیمش میده .

دیگه دست ذهن باید برامون رو شده باشه و وارد بازی ش نشیم و مدام آگاهانه هزاران هزار صحبت دیگه ای که از این جنس نبوده و حتی بار مثبتی در زندگی ما از جنس تحسین و تعریف داشته رو به یاد بیاریم و اینطوری ذهنمون رو خلع سلاح کنیم.

باور قدرتمند کننده ای که باعث میشه نظرات افراد دیگه برامون کم اهمیت تر باشه اینه که من بارها اصل قانون رو با خودم مرور کنم که این من هستم که خالق اتفاقات زندگی خودم هستم ، با افکار و فرکانس هایی که دارم به جهان میفرستم و اگر بتونم صد در صد این جمله رو بپذیرم و باورش رو در خودم تقویت کنم اونوقت به هیچ حرفی از مردم اهمیتی قائل نمی شم و اجازه نمیدم که اون حرفها تاثیر خودشون رو در زندگی من بگذارن.

اگر باورهام هنوز به اندازه کافی قوی نشده باشه این حرف ها در زندگی من تاثیر گذار خواهد بود نه به این خاطر که واقعا این قدرت رو داره ، به این خاطر که من باور کردم که میتونه در زندگیم تاثیر داشته باشه.

افرادی که به هر شکلی حرف های نامرتبط میزنن و در مورد بقیه غیبت میکنن یا بهشون تهمت میزنن افراد ضعیفی هستن که با این کار تلاش دارن ضعف و ناتوانی خودشون رو روش سرپوش بگذارن.و صحبتهایی از این جنس نشانه ی خلا در ذهن و روح اون فرد هست.

من در اوایل مسیرم اگر با تقویت باورهای درست که من هستم که دارم شرایط زندگیم رو خلق میکنم اجازه ندم این صحبت ها روم تاثیری بگذاره و مسیرم رو با تمرکز ادامه بدم ، کم کم میبینم که آدم قوی تری شدم و راحت تر میتونم به این جنس صحبت ها اعتنایی نداشته باشم و حتی در نهایت میبینم که صحبت هایی که بر علیه من بوده به نفع من ختم میشه که شرط این اتفاق حفظ احساس خوبمون در این مسیره.

و خواهیم دید که حتی رفتار اون افراد هم کم کم در مورد ما تغیر پیدا میکنه.

مثال خیلی بارز در این زمینه مثال انتخاب دونالد ترامپ به ریاست جمهوری آمریکاست ، با وجود همه ی تهمت هایی که در موردش وجود داشت.

باید این باور رو مدام با خودم تکرار کنم که اگر من توجهی به صحبت های بیهوده در مورد خودم نداشته باشم و در مسیر درستم پیش برم ، در نهایت حقیقت هم آشکار میشه و ماه پشت ابر نمیمونه و همه چیز در نهایت به نفع من خاتمه پیدا میکنه.

یه نکته ی خیلی مهم اینه که باید حواس جمع باشیم که هرگونه عکس العمل من به صحبت های ناروا در مورد خودم ، از جنس دفاع کردن ، توضیح دادن و رفع اتهام کردن ، در واقع رسمیت بخشیدن به اون صحبت هاست و از جنس توجه کردن محسوب میشه و مطابق با اصل قانون هم چون کانون تمرکز ما متوجه دفاع کردن از خودمون شده بیشتر از اون جنس صحبت ها و اتفاقات رو به زندگی خودمون دعوت میکنیم و این پیغام رو به اون فرد مقابل میدیم که تو تونستی رو من تاثیر بگذاری و صدات به گوش من رسیده و من این صحبت ها رو شنیدم.

اما برعکس ، اگر انقدر شخصیت قوی داشته باشیم که به صحبتهای نامربوط بی توجهی کنیم و هیچ واکنشی نشون ندیم اون فرد مقابل هم به هدفی که میخواد نرسیده و کم کم متوجه میشه که تلاش هاش برای اینکه بتونه آرامش ما رو به هم بزنه تلاش بیهوده ای بوده بالاخره تسلیم اون قدرت و اراده ی ما میشه و از زندگی ما خارج میشه.

چطور این اتفاق می افته ؟ مطابق با اصل قانون اگر ما در موردش فرکانسی ارسال نکنیم در واقع داریم از دایره ی تجربیات زندگیمون اون فرد و صحبت هاش رو خارج میکنیم و این قدرت ما در خلق اتفاقات زندگیمونه.

باید بپذیریم که صحبت های دیگران تحت کنترل من نیست و من فقط میتونم واکنش خودم رو نسبت به اون اتفاق مدیریت و کنترل کنم.

هرچقدر بیشتر در این مسیر ثابت قدم باشیم و این طرز فکر و باور رو تمرین کنیم کار هم برامون راحت تر میشه و با تلاش کمتری میتونیم رهاتر از اون شنیده ها باشیم.

لازمه در مسیر زندگی مون اصولی رو برای خودمون تعریف کنیم و دیگه طبق اون اصول حرکت کنیم فارغ از اینکه مردم خوششون میاد یا خوششون نمیاد.

این باور که در مسیری که هستم خداوند هم از من محافظت میکنه و همواره حامی منه و در نهایت اتفاقات رو به نفع من تغییر میده هم خیلی میتونه به ما کمک کنه.

حواسمون باشه در مورد صحبت های نادلخواهی که میشنویم حتی با خدا هم در موردش نباید صحبت کنیم چون باز طبق قانون این هم توجه کردن و مقاومت داشتن در مورد اون صحبت ها محسوب میشه.

تمرکزمون روی ویژگی های مثبت خودمون باشه و این رو از اعماق قلبمون باور داشته باشیم که در نهایت این تقوا و کنترل ذهن نتیجه ی خودش رو نشون میده و شرایط به نفع من تغییر پیدا میکنه.

ممنونم از توجهتون به کامنتم دوستان

در پناه الله یکتا باشیم همگی :)