پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 10

به نام خدای بخشنده ی مهربان

سلام و صد سلااااااااااااااااااااام به عشقای من به تنها کسانی که میشه حرف عشق رو با اونها زد

استاد شما اسم خانواده صمیمی عباسمنش رو روی شاگردان تون گذاشتید و الحق عجب اسم با مسما و به جایی است، اینجا تنها جایی است که بدون ذره ای نگرانی میشه حرف دلت رو بزنی بدون اینکه کسی بخواد، مسخره ات کنه، بگه توهم زدی، خیلی خوشی، دیوانه شدی و….

و ما راحت میتونیم خودمان را موشکافی کنیم و آشغال های درون رو بیرون بریزم و تمیز و پاک از این مکان مقدس خارج بشیم.

خدا را سپاس بخاطر وجود پربرکت شما استاد عزیزم و مریم جانم و دوستان توحیدی بینظیرم

سوال:

چه الگوهای تکرار شونده ای در بازخوردهایی که افراد از رفتار و عملکرد تان به شما می دهند، می توانید پیدا کنید؟

دوتا چیز که خیلی از اطرافیان در مورد خودم شنیدم، یکی اینکه خیلی مهربان هستم و دومی خیلی حوصله بچه‌ها رو دارم و با اونها خوب رفتار می کنم.

بودن با بچه‌ها حس خیلی خوبی بهم میداد، مخصوصا وقتی حالم خوب نبود با دیدن یه بچه کودک درونم شاد و خوشحال می رفت که سرگرم بشه و منم به نظاره بازی این دو کودک می نشستم و لذت می بردم و گذر زمان رو احساس نمی کردم.

و این خصوصیت رو دوست دارم، چون کودکان خیلی معصوم هستند. ولی نسبت به قبل کمتر شده چون دیگه کودک درونم خانمی شده و میخواد مثل من فقط با خدای خودش تنها باشه.

ولی ولی ولی امان از اون مهربانی که دیروز سمانه جان و پسرم به اون اشاره کردند و یه صدای هشداری در گوشم به صدا درآمد. چرا که من از این مهربانی چه ضربه هایی که نخوردم ولی لامصب ریشه هاش اونقدر عمیقه که باید دوره عزت نفس مثل نفس کشیدن همراهم باشه که دست از سرم برداره.

مهربان بودن خودم رو فقط خودم میشناسم که چه جنسی داره،مهربان بودن من از جنس شهادت و ایثار است.

وقتی ایثار و فداکاری ات بر اساس امیال نفسانی باشد ونه شهود و الهام میشه یه تله که تو را به قهقرا می‌برد، جایی که با آنچه که تو تصور می کردی از عرش تا فرش فاصله است.

وقتی بدون الهام به کسی کمک میکنی، دقیقا میشی مثل کسی که دلش برای کرم داخل پیله بسوزه و بخواد اون رو از پیله خارج کنه. حال حکایت مهربانی های منم همین است.(البته در ظاهر این طور نیست ولی با توجه به آگاهی های الانم چیزی غیر از این نبوده)

خدایا شکرت که مرا لایق بودن در این بهشتیان زمینی دانستی.

خدایا ما را لحظه ای بی یادت نذار.

به نام خدایی که در این نزدیکی ایست

سلام آقا سلیمان مهربان و عزیز و توحیدی و ثروتمند

کمک کردن به دیگران مقوله بسیار سخت و پیچیده ای است. شاید این ضرب المثل خواستیم ثواب کنیم کباب شدیم رو باید بگیم خواستیم ثواب کنیم کباب کردیم.

من یه مثال عینی دارم که همین چند روز پیش اتفاق افتاد.

پدر و مادر من تنها زندگی می کنند. خواهرای من گفتن بیاییم با هم خونه تکونی اساسی براشون انجام بدیم. خلاصه این آبجی های من تو این گرما شروع به ریختن و شستن و کلی خونه رو برق انداختن کردن. ولی این پروسه تمیز کاری نزدیک به 10 روز طول کشید و هیچ کس ملاحظه پدرم رو که اعصاب ضعیفی دارد رو نکرد. خلاصه بعد از تمام شدن بر اثر یه اشتباه کوچک و اتصالی در برق و سوختن کلید تمام خونه پر از دوده شد و انگار نه انگار تمیز کردند(فقط هزینه شستن قالی و موکت ها یک میلیون شد بغیر از مواد شوینده و لوازم جانبی). برام سوال بود چرا این اتفاق افتاد؟ کجای کار اشتباه بوده که زحمت این ها به هدر رفت. تا اینکه یه روز بعد از این ماجرا که آبجی هام هم اونجا بودند منم رفتم. و صحبت از شستن دوباره قالی ها و موکت ها شد که دیدیم بابام قاطی کرد و بلند شد موکت و قالی ها رو انداخت بیرون و گفت: خسته شدم دیگه 10 روزه خونه ریخته و پاشیده، خستم شد.

خلاصه آبجی هام با چشمان گریان رفتن خونشون و من فهمیدم علت این آتش گرفتن کلید چیزی نبوده غیر از فرکانس منفی بابام که تو این مدت داشته تحمل می کرده.

و اینکه آبجی هام نباید اینطوری خونه این پیرمرد و پیرزن رو می ریختن و می شستن.

من از این اتفاق دو تا قانون رو برای خودم مرور کردم.

اول احساس بد مساوی با اتفاقات بد

دوم نباید دلت حتی برای پدر و مادرت بسوزه مگه اینکه ازت بخوان که کاری رو براشون انجام بدی.

قانون با هیچکس شوخی نداره

حالا واقعا لطف و محبت هم دردسر داره. فقط باید روی خودت کار کنی به موقعش بهت الهام میشه که چه موقع کجا بری و چه کاری بکنی.

مررررسی آقا سلیمان مهربان. ان شاءالله ثروت سلیمان وارد زندگی تان شود.

به نام آنکه زیباست و زیبا می آفریند

سلام به بانوی عاشق و مهربان و زیبا رو و توحیدی

سلام وجیهه خانم عزیزم. چه خوبه که شما این مدت فعال شدید چه حس قشنگی است که شما و همسر عزیزتان با هم و هم پای هم هستید. ان شاءالله روز به روز شعله های عشقتون شعله ور تر بشه.

از هم مداری که آگاه باشی دیگه نمی گی چرا و چطور، فقط دنبال دلیل می گردی. شما که داستان زندگی تون رو نوشتید، خیلی شبیه زندگی خودم بود با یه تفاوت های کوچیک.

دقیقا همان سن بود که من و همسرم با هم آشنا شدیم توسط عموی من که با همسرم دوست بود.ما 4 سال همدیگر رو می‌خواستیم تا همسرم رفت سرکار بعد اومد خواستگاری و ازدواج و من بعد از اینکه بچه‌ی دومم 3 سالش بود رفتم دانشگاه. منم مثل شما خیلی همدیگر رو دوست داریم فقط یکسری تفاوتهایی سلیقه ای هست که عشق ما اینقدر زیاده که دیده نمیشه.

حالا شما گفتید که مثل منم مهربان و بچه دوست هستید. باز تاییدی بر این هم مداری می دهد. یجورایی انگار خودت رو یه جا دیگه پیدا کردی.

حال چه خوبه که کسانی هستند که مثل تو باشند و احساس تنهایی نکنی. از بس دور و برم این مدل آدم کم بود(بچه دوست) که فکر می کردم اشتباهی هستم برای همین سعی می کردم اون حس ها را کمتر کنم. مخصوصا نسبت به بچه‌ها.

از استاد عرفان گفتید، برام جالب شده بدونم اسم استاد عرفان تون چیه؟ یه دوستی دارم اون هم به کلاس های حضوری همچنین استادی می رفت ولی الان اسم اون استاد یادم نمیاد.

وجیهه بانوی زیبا و مهربان و توحیدی، ان شاءالله زندگی ات

غرق انوار الهی و شادی و سرور و نعمات بی پایان الهی باشه.