پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 1

سلام به استاد عزیزم

چه شرایط و اتفاقاتی در زندگی شما، شدیدترین احساسات منفی را در شما برانگیخته می کند؟

اولین چیزی که به شدت منو به هم میریزه اینکه یکی منو نصیحت کنه مخصوصاً در زمینه کاری، از سمت همسرم و مادرم،« بیا برای شروع کارت وام بگیر, هرکاری به سرمایه اولیه نیاز داره ,این کارو بکن, اون کارو بکن »واقعاً خیلی خودم رو کنترل می کنم که فقط سکوت کنم و احترام شون رو نگه دارم ،چون دوست دارم مطابق با آموزش های شما پیش برم عجله‌ای و تکامل طی نشده ،سنگ بزرگ برندارم و اصلاً دوست ندارم بدهکارکسی باشم

دومین چیزی که خیلی منو به هم می‌ریزه و خیلی تو زندگیم داره تکرار میشه اینه که وقتی دارم یه مطلبی رو یا یه کامنتی که خیلی فوق العاده است رو مثلاً با همسرم مطرح می‌کنم و تو گوشیشو صرفاً فقط سرش رو به نشانه تایید تکون میده ،یا گوش میده و اون بازخورد ی که می‌خوام رو نمی‌گیرم ،خیلی به هم می‌ریزم و خیلی پشیمون می‌شم که چرا دارم در مورد این مباحث که اینقدر ارزشمند ان با ایشون صحبت می‌کنم ،فک میکردم دیگه دست از تغییر دادن همسر م برداشتم اما نه ،به صورت نامحسوس و از طریق دیگه ای دارم توجه اش رو به آموزش های شما جلب میکنم

باید بتونم هیجانات و احساساتم رو کنترل کنم ودر مورد نتایج دوستان با کسی صحبت نکنم و فقط خودم ذوق کنم ،تمام

یکی از چیزای دیگه احساسات منو در جهت منفی برانگیخته میکنه اینکه پسرم زیادی درونگراست و با هر کسی ارتباط برقرار نمیکنه و تعداد دوستاش محدوده ،وقتی برای من تعریف میکنه که مثلاً فلان جا تنها مونده یا کسی نبوده بازی کنه من خیلی ناراحت میشم، در حالی که خودش شاید اینقدر براش مهم نباشه ،اصلا خودم هم همینطوری هستم و از تنهایی خودم کلی لذت می‌برم ،ولی برا پسرم قضیه فرق داره

یکی دیگه اینه که یکی جلوی من با بچه‌اش بد برخورد کنه یا کتکش بزنه ی به هم می‌ریزم و و احساسم خیلی شدید بد میشه ،کلاً رو بچه‌ها خیلی حساسم،بنظرم واقعا نعمت هستن ،

کامنت های دوستان رو که خوندم در مورد اینکه اگر کسی منو تحویل نگیره منو مهمونی دعوت نکنه یادش بره ناراحت میشن من هم اینطوری بودم و اتفاقا این آخرین بار یکی از اقوام که دخترشون پزشکی قبول شد و منو مهمونی دعوت نکرد

به همسرم خیلی برخورده بود ولی من ناراحت نشدم ،کوچکترین گلایه ای نکردم، برام اصلا مهم نیست، ولی در گذشته برعکس به شدت،توجه طلب و طالب رفتن به هر نوع مهمونی و دور همی و کمک از صفر تا صد بودم ،الان حس می‌کنم زمانم خیلی با ارزش‌تر از اینه که بخوام کاری که اولویتش بالاتره رو رها کنم مثل کار کردن رو فایل‌ها و برم مهمونی ، تنهایی خودم بیشتر به من خوش می‌گذره و در این زمینه کاملا تغییر کردم

یه چیز دیگه ای که این چند وقت داره تکرار میشه اینکه اگر که دیر از خواب بیدار شم مخصوصاً روزهایی که صبح باشگاه نمیرم 6من بشه 7,حسم بد میشه ، یه حس عجله ،وای دیر شد، بهم دست میده و خودمو سرزنش می کنم و حس می‌کنم جدیداً زمان خیلی کم میارم با اینکه از لحظه لحظه استفاده مفید می کنم،اما باز هم خیلی به خودم سخت میگیرم و می‌دونم که دیر بیدار شدم از سر تنبلی نیست واقعا طی روز از فکرم ،بدنم خیلی کار میکشم

اما انتظار م داشتن انرژی خیلی بیشتری هست،

وقتی می‌بینم بابام با سن بالا هنوز داره کار می‌کنه با اینکه انقدر داره که دو نسل بعدش بخورن به خودش خیلی سخت می‌گیره و خیلی کار (کشاورزی )می‌کنه خیلی احساسم بد می‌شه در حدی که اشکم در میاد و خیلی براش ناراحت میشم,در حالی که خودش میگه از کارش لذت میبره

الگوی تکرار شونده دیگه که خوشبختانه متوجه ریشه‌اش شدم و از اون موقع دیگه تکرار نشده ،این بود که من خیلی حس قربانی بودن در زندگی داشتم، از اینکه چرا تو روستا به دنیا اومدم و از اول کلاس زبان نرفتم بگیر تا اینکه چرا دیر با این قوانین آشنا شدم، تازگی متوجه شدم که حتی وقتی دارم خودم را با کسی مقایسه می کنم یعنی حس قربانی بودن دارم،در حالی که فکر میکردم این مقایسه باعث انگیزه دادن بهم میشه « این آگاهی را قبلا نداشتم» از وقتی که متوجه اثرات مخرب این باور در زندگیم شدم اصلا دیگه از داشتن این حس نه تنها لذت نبردم بلکه به شدت متنفرم که حتی در خیال خودم هم حس قربانی بودن داشته باشند و یک سری اتفاقات تکرار شونده در روابطم با خانواده‌ام با کسانی که برای من کار می‌کنند به صورت کامل قطع شد و برطرف شد

وقتی توی یه کاری تلاشم رو می‌کنم و به در بسته می‌خورم و راه حل رو پیدا نمیکنم ،کلافه میشم بیابون باشه یا خیابون ،می‌شینم گریه می‌کنم تا یکم آروم بشم، که این یکی رو میدونم ریشش در 1,لیاقت و ارزشمندیه ،که خودم رو و لیاقت خودم رو گره زدم به نتایج نه به تلاش خودم

2,کمال گرایی و عجله بردن و لذت نبردن از مسیر هست

خودم خیلی آدم صادقی هستم کلاً یه باوری دارم ما کردها ادمهای صادقی هستیم و به شدت از دروغ از اینکه دور زده بشم، بهم خیانت بشه متنفرم و خیلی منو بهم میریزه در حدی که در مواقعی که برام پیش اومده ، بدنم شروع به لرزیدن میکنه و خودم میدونم که چقدر دچاراسترس و تنش و خشم شدم و چقدر حالم بد شده

چه شرایط و اتفاقاتی در زندگی شما، شدیدترین احساسات مثبت را در شما برانگیخته می کند

یکی از شرایطی که خیلی تو زندگی برای من تکرار میشه و خیلی حالم رو خوب میکنه اینکه همه از ظاهرم تعریف میکنن ، هرجا میرم مورد توجه واقع میشم مخصوصاً مورد توجه بچه‌های کوچیک ،«چند روز پیش یک خانمی تو پارک بهم گفت،خانم دخترم میگه مامان این خانمه چقدر خوشگله »

یه الگوی تکرار شونده دیگه‌ای که چند وقت برام داره تکرار میشه خیلی دارم ازش لذت می‌برم اینکه خیلی انرژی مثبت و با هرکسی در ارتباط م میگه چقدر دوست دارم با تو ارتباط داشته باشم و احساس خیلی خوبی بهم دست میده وقتی با هم هستیم ،در حالیه که تا همین 5 سال پیش من تنهاترین آدم تو دانشگاهمون بودم ,یه دوست داشتم که اگر اون نمی‌اومد دیگه هیچکس نبود باهاش قدم بزنم ,توی خوابگاهم تنهاترین آدم بودم و همه به عنوان یه دختر مغرور نچسب از من یاد می‌کردند

الگوی تکرار شونده دیگه اینه که همیشه کارهای اداری من راحت انجام میشه اصلاً این فکر که من برم و منو تحویل نگیرن و کارم رو انجام ندن، رو ندارم ،بعکس فکر می‌کنم خدا با منه ,دل‌ها رو برای من نرم و مهربان می‌کنه و همه کارهای من راحت انجام می‌شه و تقریباً تو همه موارد همینطوری میشه