باید شخصیتمان تغییر کند نه اینکه ادا در بیاوریم! - صفحه 9 (به ترتیب امتیاز)

باید شخصیتمان تغییر کند نه اینکه ادا در بیاریم.

سلام به استاد جان .

استاد عزیزوقهارخودمون .

استاد بی نظیرودوست داشتنی .

مرد عملمون.

البته که باید شخصیتمون تغییر کنه .اگه دنبال ادا در اووردن باشیم که فقط داریم وقت تلف میکنیم.

اوایلی که شروع به تغییرات خودم کرده بودم ،یه وقتایی بیشتر ازاونی که تغییر کرده باشم ،حرف میزدم .یه جوری وانمود میکردم که من خیلی خوب روی خودم کار کردم.

اما کم کم که پیش رفتم ،متوجه شدم ،دیگران باهوش تر وتیزبین تر از اونی هستن که فکرشو میکنم .

اونا خوب میفهمن که تو داری چرت وپرت میگی یا واقعن داری تلاشتو برای تغییر میکنی.

چون کسی که عمل نداشته باشه داره گاف میزنه .واین کاملا مشخصه بدون اینکه کسی به روت بیاره.

دقت کردید این جور آدما نچسب هم هستن به خصوص اینکه کم کم شناخت روی اونها پیدا کنی ومدام این رفتار تکراری رو ازشون ببینی دیگه کلافه کننده وگوشت تلخ ب نظر میرسن .

وجالب اینجاست که تو چهره هاشون میبینی که اصلا تمایلی به گوش دادن صحبتهای تو ندارن.

پس ما هم بهتره اگه گه گداری از این اداها داشتیم ،بزاریم کنار.

قبل از اینکه ضایمون کنن بهتره بچسبیم به تغییرات جدی خودمون .

البته ما برای ثابت کردن به کسی اینجا نیستیم جز ثابت کردن به خودمون .

جز بدست اووردن آرامش برای خودمون.

پس بهتره اگه در مسیر درست هستیم به قضاوتها کاری نداشته باشیم و توجهی نکنیم.

هر انسانی خودش خوب میفهمه که هدفش از جمله ای که پیش کسی بازگو می‌کنه یا رفتاری که پیش کسی داره ،چیه؟!

آیا برای مانور دادنه ؟!

یا برای اثبات خودش!

یا برتر بودن خودش!

یا کوچیک یا تحقیر کردن افراد دیگه!

واقعن قبل از حرف زدن یا انجام دادن کاری از خودمون بپرسیم که هدفم از اینکار چیه؟

اگه با بیماری میخام واکنشی داشته باشم بهتره بی خیالش بشم.

انقد این موضوع رو تمرین بکنم تا یاد بگیرم به جا وبا صداقت صحبت کنم .

من هیچی نیستم تا وقتی که از درون تغییر نکرده باشم.

نمای ظاهر من ،اثبات شخصیت من نیست .

بهتره خودمونو گول نزنیم .

دیگران که فریب نمیخورن هرچند به روی تو نیارن ولی اونا متوجه ی همه ی عملکردهای راست و دروغ تو میشن.

ما زیادی یه جاهایی نقاب می‌زنیم چون همیشه میخواهیم آدم خوبه ی داستان باشیم .

یا دنبال تایید دیگران وقضاوتهای مثبت اونها هستیم.

که مبادا نقصی از ما پیدا کنن وقضاوت بدی در موردمون داشته باشن .

واگر ،نه ! چ اصراریه که خودمونو به شکل چیزی که نیستیم نشون بدیم.

خب همه ی اینا مواردی بودن که منم در گذشته در گیرش بودم .

هیچ وقت هم احساس خوبی نداشتم چون همش میترسیدم لو برم .

یا جایی کسی کنترلم ‌کنه و مچمو بگیره. اونوقته که خیلی بد میشد.

بله هرجا که خودم نباشم واز غالب خودم در بیام حتمن پیش میاد جایی تحقیر بشم .چون جهان باکسی شوخی نداره و دوز و کلک من تا یه جایی ،ظاهرا جواب میده .ولی نمیتونه ادامه دار باشه .

هر فرکانسی که بفرستم همونو دریافت میکنم .

یه چیزی فهمیدم، خیلی جاها لزومی نداره ما خودی نشون بدیم .این از ضعف ما هستش که فکر میکنیم حتمن باید حرف بزنیم یا خودی نشون بدیم تا دیده بشیم.

گاهی باسکوت وواکنشهای خیلی معمولی ،رفتارهای معمولی هم خواهیم داشت بدون اینکه قضاوت بشیم .

این ذهن چموش ماس که فکر می‌کنه حتمن باید خودشو نشون بده ‌.

حداقل من که اینطور بودم .خودم خودمو تو دام مینداختم وباز خودم برای رهایی خودم تلاش میکردم .

خب دختر خوب! بیکاری برای اینکه خودتو به کسی ثابت کنی ،به بیراهه بری؟!

چون فکر میکنم با یه کاری کردن یا یه حرفی زدن ،دیده میشم .می‌بینید همیشه فکر دیده شدن هستیم.

واین از بزرگترین ضعفهای درونی ماس که باید حتمن رفع بشه.

که اگر نشه مدام بااین وضعیت که سلب آرامشمونه باید ادامه بدیم.

بله ما دنباله رو این برنامه وقوانین جهان هستیم تا بتونیم این نواقصمون رو از بین ببریم.

خب هر چقدر بیشتر روی تغییرات خودمون کار کنیم وهر کاری رو برای خوشحالی وشادابی وتغییرشخصیت خودمون انجام بدیم، نتایج بهتری دریافت میکنیم.

امروز با یاد گیری این درسها ، راحتر میتونیم خودمونو تو عملکردهای مثبت ومنفیمون بسنجیم .

امروز به خودم قول میدم که تا جایی که میتونم یاد بگیرم و شهامت هر رفتار سالمی رو داشته باشم نه برای جلب رضایت دیگران بلکه به خاطر بدست اووردن آرامش خودم .

دیگران قرار نیست به من جایزه بدن .

من حتی تو نوشته های بعضی از دوستان تو این سایت ، حتی کسانی که مورد تایید خیلیا هستن حتی استاد عزیزمیفهمم که زیادی میخان خودشونو نشون بدن وب نظرم تو نوشته هاتون زیادی اغراق میکنن.

ومتاسفانه من حس چندان خوبی ازشون نمی‌گیرم.

نمیگم من درست میگم فقط خاستم حسمو بگم .

دوست داشتم این حسمو بگم .

چون این موضوع گاهی باعث مقایسه و یا حس منفی در من میشد .تا اینکه به خودم گفتم عزیزدلم ناهید جون ،بی خیال دیده شدن شو ،حتی جایی که برات خیلی باارزشه .

حتی تایید ونظر استاد برام خیلی خیلی مهم بود .

خدا روشکر توهمین سایت نمی‌دونم چرا وبه چ دلیل از چیزی که توقع به جا بنظر خودم داشتم ،هیچی ندیدم.

اولش برام ناراحت کننده بود ولی به خودم گفتم من اینجا هستم تا خودمو بسازم نه اینکه دیگران منو بسازن .

اگه استادم راجع به هر مسئله ای باهامون صحبت می‌کنه وتجربه میده ،قراره ما هم از خودشون خیلی مسائل رو یاد بگیریم .

پس با اعتماد به نفس بالا از خودم تشکر میکنم وازاینکه تلاش کافی برای تغییراتم دارم از خودم ممنونم .

ممنونم که درک درستی از جهان دارم پیدا میکنم .

ممنونم که شهامتم بیشتر از قبل شده.

واز اینکه آگاهی هامون روز به روز افزایش پیدا می‌کنه خیلی خوشحالم .

صد درصد باید شخصیت خوب وعالی از خودم بسازم وسعی خواهم کرد که جایی ادا در نیارم.

خودم باشم. خودواقعیم.

استاد جان عزیز از شما هم بی نهایت سپاسگزارم که ما رو تواین مسیر سیقل میدید.

از اینکه فایلهای خوب وعالی ای میزارید که ذهن ما برای هر تغییری فعال بشه ،نهایت تشکروسپاسگزاری رو دارم.

منم با فعالیتم تو سایت شما ،جبران میکنم .

درواقع تو این سایت، ما به هم مرتبطیم .

هم شما از ما انرژی میگیرید وهم ما ازشما .

خداوندیاریمون کنه که صادقانه هر قدمی رو برداریم.

در پناه حق تعالی باشید.

بی نهایت دوستتون دارم .

تمام وقتهای طلاییم با شما وآموزشهای شماس.