این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.
https://elmeservat.com/fa/wp-content/uploads/2020/08/abasmanesh-28.gif8001020گروه تحقیقاتی عباسمنش/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.pngگروه تحقیقاتی عباسمنش2015-12-11 21:21:172021-11-09 07:54:07دلسوزی بی جا | به کبوترها غذا ندهیم!
اگر میخواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، میتوانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
بابت فایل تاثیرگذار تون از صمیم قلب متشکرم امیدوارم انتشار این قبیل فایل ها که یکسری قوانین نانوشته در هیچ جای دیگه رو به ما میده ادامه پیدا کنه
دلسوزی کردن به دو نفر صدمه میزنه: 1) کسی که دلسوزی بحالش شده 2) کسی که دلسوزی میکنه
هر دوی اینها بر اثر دلسوزی صدمه میبینن.
دسته اول که همونطور استاد فرمودن با دلسوزی کردن از مسیر واقعیشون(مسیری که اونا رو به خوشبختی میرسونه) دور میشن : اونا قدرتشون از بین میره آدمای ضعیف تری میشن بیشتر از اون چیزی که فکر میکنن با دلسوزی کردن گیرشون میاد از دست میدناونا رو از راه خدا دور میکنه اعتماد بنفسشون بشدت کاهش پیدا میکنه و……
دسته دوم که هم با دلسوزی کردن ضرر میکنن حتی شاید خیلی بیشت از دسته اول و مطمئنا گذشت زمان به این دسته نشون میده که کارشون اشتباه بوده و بقولی چوب دلسوزی بیجاشونو میخورن و آخرش از این که دلسوزی کردن پشیمون میشن.
با پوزش از اینکه دردیدگاه قبلی عرض سلام وادب فراموش شد با عرض سلام ودرود فراوان خواستم نظراتم را اینگونه تکمیل کنم که بحث انسان ومخلوقات دیگر کلا باید تفکیک شود زیرا انسان پیرو قوه عقل ونطق می باشد ولی حیوانات از این قوه محروم و از غریزه پیروی می کنند.لذا به نظرم اینکه به پرندگان بی پناه در طول زمستان سرد کمک نکنیم وشاهد تلف شدن آنها باشیم اصلا شایسته شان خلیفه خدا بر روی زمین یعنی انسان درست نیست. فکرکنم آقای عباس منش باید در تحقیقات خودباید دقت بیشتری بنماید وبا جملات زیبای خود بعضا بعضی از افراد را به اشتباه نیندازد!
منم این تجربه رو تو یکی از آشناهای نزدیک دارم . وقتی پدر مهدی تو بچگی فوت میشه مادرش اینقدر دلسوزی های بی جا کر د . و الکی همیشه حق رو بهش میداد .طرفداری های بی موردی که حال بقیه رو بهم میزد.انجام میداد . که پسر درسش رو رها کرد . و بعد از رفتن به سر بازی دیگه هیچ فعالیتی انجام نداد . و تو خونه پیش مادرش موند و سر کار نرفت چون مادرش همیشه نگران بود کسی اذیتش کنه . و چند سال بیمارسان روانی بستری بود . الان فقط خونه هست و قرص اعصاب میخوره . و هر کسی ازدواج میکنه .اون حالش بد میشه چون مشکل عقلی نداره . دلسوزی بی مورد مادرش که باعث شد اون شدیدا تنبل بشه.حالت رو.انی بدی بهش دست بده.امیدوارم یه روزی به خودش بیادد.البته فایل های شما استاد برای همه واجبه بعضی وقت ها ادم ها راهشون رو گم میکنند.
اما به نظرتون از این مورد هم نمیشه به نفع خود برای کسب حس خوب و تلقینات مثبت استفاده کرد؟
حس دادن و کمک کردن خیلی خوب و زیباست و وقتی من می بخشم با خودم میگم حتما دارم که میبخشم دیگه و این یجور حس غنا و ثروتمند بودن بهم میده و به نظر فرکانس قوی تری به سمت ثروت ارسال می کنم و مدارم در لحظه بالاتر میره
و فکر میکنم این هم راستا با منبع انرژی هست و فرکانس ما رو قوی تر میکنه
ما یجور شبیه خداییم و خداوند بخشنده است به نظرم میاد که باید ببخشی تا خدا نیز به تو ببخشد
دستی که به سمتت دراز می شود را باید پر کنی و بدهی تا وقتی تو نیز دست به سمت خدا دراز می کنی او نیز به تو بدهد (شاید خدا با در نظر گرفتنه اینکه تو نیز روزی به خلقش دادی به تو می دهد)
خداوند همانطور که ما را واسطه بخشیدن به کسی میکند، کس دیگری را نیز واسطه بخشیدن به ما میکند. و اگر بخشش از این دایره حذف و یا کمرنگ شود این نظم قانون به هم می خورد.
بیشتر روی صحبتم با گدا هاست خلاصه گدا هرکاری که کرده یا نکرده باشد درآن لحظه گداست و نیازمند خداوند گفته دست نیازمند رو بگیرید (تودست نیازمند روبگیر منم دسته تورو میگیریم در زمان نیازت) من در آن لحظه کوچکترین کمکی که میتونم بهش بکنم همان بخشیدن است
البته من با رویه گدا و وجود گدا موافق نیستم و مشکل دارم اما امر بخشیدن رو هم نمیتونم ازش جدا کنم چون وقتی می بخشم حس خوب ثروت پیدا می کنم ولی وقتی بی تفاوت بگذرم یجور حس خودخواهی وجودمو میگیره
خداوند انسان رو جوری سرشته که کار خوبه که حس خوب و پایدار براش فراهم میکند و کار ناشایست و بد حس ناخوش. (حس خوبی که بد از بخشیدن به یک گدا ایجاد می شود شاید دلیل بر خوب بودن آن کار باشد…)
لطفا نظرتونو در مورد این حرفا ارائه دهید تا اگر فکرم اشتباه است و شاید باید از یک بعد دیگری نگاه کنم، زودتر این باور را اصلاح نمایم
کمک کردن خوب است ولی اصل آن مهم است که به خاطر چی داریم کمک کنیم ما کمک می کنیم به خاطر خودمان و گرنه کمک کردن بعضی مواقع می تونه برای طرف مقابل هم مخرب باشه . ما کمک می کنیم به خاطر عشقی که د رخود داریم که به خاطر عشق خود به خودمان برای اینکه به خودمان کمک کنیم کمک می کنیم نه به خاطر طرف دیکر
مگر خود خدا در سوره یس نگفته از انچه ب شما داده ایم ب فقرا انفاق کنید؟که بعد در ادامش کافران میگن چرا انقاق کنیم درحالیکه اگر خدا میخواست همانطور که به ما روزی داده به فقرا هم میداد
خداوند تو همون قران گفته که فقرا چه کسانی هستند حتی ترتیب کمک بهشون رو هم گفته. اول پدر و مادر خودت اگه نیازمندن بعدش فقیر و یتیم و…. به کسانی باید کمک کنیم که واقعا توانایی کار کردن ندارن مثل پیر مردها یا کودکان
نیت هم که خیلی خیلی مهمه . باید نیتمون کمک به تغیر شرایط اون نباشه بلکه تغییر شرایط خودمون باشه
با سلام
کلیپ به کبوترها غذا ندهیم بسیار عالی بود و روی دیدگاهم نسبت به این مسائل اثر خوبی گذاشت .
سلام استاد عباس منش.از همه فایل های خوبتون ممنونم.خیلی به درد بخورن.
یه موضوعی!!ما میدونیم صفات اکتسابی ارثی نمیشن پس چطور کبوترا نسل به نسل قدرت مسیریابیشون رو از دست میدن؟
البته با حرفاتون راجب کمک بیجا به ادما موافقم کاملا.
با سلام و تشکر از گروه تحقیقاتی عباسمنش فایل واقعا زیبا و تاثیر گذاری بود خدا رو شکر که با استاد اشنا شدم
سلام به استاد عزیزم و دوستان خوبم
بابت فایل تاثیرگذار تون از صمیم قلب متشکرم امیدوارم انتشار این قبیل فایل ها که یکسری قوانین نانوشته در هیچ جای دیگه رو به ما میده ادامه پیدا کنه
دلسوزی کردن به دو نفر صدمه میزنه: 1) کسی که دلسوزی بحالش شده 2) کسی که دلسوزی میکنه
هر دوی اینها بر اثر دلسوزی صدمه میبینن.
دسته اول که همونطور استاد فرمودن با دلسوزی کردن از مسیر واقعیشون(مسیری که اونا رو به خوشبختی میرسونه) دور میشن : اونا قدرتشون از بین میره آدمای ضعیف تری میشن بیشتر از اون چیزی که فکر میکنن با دلسوزی کردن گیرشون میاد از دست میدناونا رو از راه خدا دور میکنه اعتماد بنفسشون بشدت کاهش پیدا میکنه و……
دسته دوم که هم با دلسوزی کردن ضرر میکنن حتی شاید خیلی بیشت از دسته اول و مطمئنا گذشت زمان به این دسته نشون میده که کارشون اشتباه بوده و بقولی چوب دلسوزی بیجاشونو میخورن و آخرش از این که دلسوزی کردن پشیمون میشن.
با پوزش از اینکه دردیدگاه قبلی عرض سلام وادب فراموش شد با عرض سلام ودرود فراوان خواستم نظراتم را اینگونه تکمیل کنم که بحث انسان ومخلوقات دیگر کلا باید تفکیک شود زیرا انسان پیرو قوه عقل ونطق می باشد ولی حیوانات از این قوه محروم و از غریزه پیروی می کنند.لذا به نظرم اینکه به پرندگان بی پناه در طول زمستان سرد کمک نکنیم وشاهد تلف شدن آنها باشیم اصلا شایسته شان خلیفه خدا بر روی زمین یعنی انسان درست نیست. فکرکنم آقای عباس منش باید در تحقیقات خودباید دقت بیشتری بنماید وبا جملات زیبای خود بعضا بعضی از افراد را به اشتباه نیندازد!
سلام استاد عزیزم
منم این تجربه رو تو یکی از آشناهای نزدیک دارم . وقتی پدر مهدی تو بچگی فوت میشه مادرش اینقدر دلسوزی های بی جا کر د . و الکی همیشه حق رو بهش میداد .طرفداری های بی موردی که حال بقیه رو بهم میزد.انجام میداد . که پسر درسش رو رها کرد . و بعد از رفتن به سر بازی دیگه هیچ فعالیتی انجام نداد . و تو خونه پیش مادرش موند و سر کار نرفت چون مادرش همیشه نگران بود کسی اذیتش کنه . و چند سال بیمارسان روانی بستری بود . الان فقط خونه هست و قرص اعصاب میخوره . و هر کسی ازدواج میکنه .اون حالش بد میشه چون مشکل عقلی نداره . دلسوزی بی مورد مادرش که باعث شد اون شدیدا تنبل بشه.حالت رو.انی بدی بهش دست بده.امیدوارم یه روزی به خودش بیادد.البته فایل های شما استاد برای همه واجبه بعضی وقت ها ادم ها راهشون رو گم میکنند.
سلام .
این فایل صوتی خیلی به من کمک کرد تا دلسوزی رو تو خودم ریشه کن کنم .
با تشکر فراوان
سلام.
در مورد کمک نکردن به گدایان البته من با شما موافق هستم ولی روایات زیادی از امامان داریم که به گدایان کمک میکردند. لطفا در این مورد توضیح بفرمایید.
سپاسگزارم
سلام
ممنون از نکته ای که اشاره کردین
مواردی که گفتین منطقی و قابل قبوله
اما به نظرتون از این مورد هم نمیشه به نفع خود برای کسب حس خوب و تلقینات مثبت استفاده کرد؟
حس دادن و کمک کردن خیلی خوب و زیباست و وقتی من می بخشم با خودم میگم حتما دارم که میبخشم دیگه و این یجور حس غنا و ثروتمند بودن بهم میده و به نظر فرکانس قوی تری به سمت ثروت ارسال می کنم و مدارم در لحظه بالاتر میره
و فکر میکنم این هم راستا با منبع انرژی هست و فرکانس ما رو قوی تر میکنه
ما یجور شبیه خداییم و خداوند بخشنده است به نظرم میاد که باید ببخشی تا خدا نیز به تو ببخشد
دستی که به سمتت دراز می شود را باید پر کنی و بدهی تا وقتی تو نیز دست به سمت خدا دراز می کنی او نیز به تو بدهد (شاید خدا با در نظر گرفتنه اینکه تو نیز روزی به خلقش دادی به تو می دهد)
خداوند همانطور که ما را واسطه بخشیدن به کسی میکند، کس دیگری را نیز واسطه بخشیدن به ما میکند. و اگر بخشش از این دایره حذف و یا کمرنگ شود این نظم قانون به هم می خورد.
بیشتر روی صحبتم با گدا هاست خلاصه گدا هرکاری که کرده یا نکرده باشد درآن لحظه گداست و نیازمند خداوند گفته دست نیازمند رو بگیرید (تودست نیازمند روبگیر منم دسته تورو میگیریم در زمان نیازت) من در آن لحظه کوچکترین کمکی که میتونم بهش بکنم همان بخشیدن است
البته من با رویه گدا و وجود گدا موافق نیستم و مشکل دارم اما امر بخشیدن رو هم نمیتونم ازش جدا کنم چون وقتی می بخشم حس خوب ثروت پیدا می کنم ولی وقتی بی تفاوت بگذرم یجور حس خودخواهی وجودمو میگیره
خداوند انسان رو جوری سرشته که کار خوبه که حس خوب و پایدار براش فراهم میکند و کار ناشایست و بد حس ناخوش. (حس خوبی که بد از بخشیدن به یک گدا ایجاد می شود شاید دلیل بر خوب بودن آن کار باشد…)
لطفا نظرتونو در مورد این حرفا ارائه دهید تا اگر فکرم اشتباه است و شاید باید از یک بعد دیگری نگاه کنم، زودتر این باور را اصلاح نمایم
مشتاقانه منتظر پاسخی از جانب استاد
سلام
کمک کردن خوب است ولی اصل آن مهم است که به خاطر چی داریم کمک کنیم ما کمک می کنیم به خاطر خودمان و گرنه کمک کردن بعضی مواقع می تونه برای طرف مقابل هم مخرب باشه . ما کمک می کنیم به خاطر عشقی که د رخود داریم که به خاطر عشق خود به خودمان برای اینکه به خودمان کمک کنیم کمک می کنیم نه به خاطر طرف دیکر
سلام استاد گرام
مگر خود خدا در سوره یس نگفته از انچه ب شما داده ایم ب فقرا انفاق کنید؟که بعد در ادامش کافران میگن چرا انقاق کنیم درحالیکه اگر خدا میخواست همانطور که به ما روزی داده به فقرا هم میداد
اگه قراره دلسوزی بیجا نکنیم پس حرف خدا چیه؟
خداوند تو همون قران گفته که فقرا چه کسانی هستند حتی ترتیب کمک بهشون رو هم گفته. اول پدر و مادر خودت اگه نیازمندن بعدش فقیر و یتیم و…. به کسانی باید کمک کنیم که واقعا توانایی کار کردن ندارن مثل پیر مردها یا کودکان
نیت هم که خیلی خیلی مهمه . باید نیتمون کمک به تغیر شرایط اون نباشه بلکه تغییر شرایط خودمون باشه