این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.
https://elmeservat.com/fa/wp-content/uploads/2020/08/abasmanesh-28.gif8001020گروه تحقیقاتی عباسمنش/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.pngگروه تحقیقاتی عباسمنش2015-12-11 21:21:172021-11-09 07:54:07دلسوزی بی جا | به کبوترها غذا ندهیم!
اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
من امروز یه اتفاق جالبی برام افتاد و خواستم با شما در میان بذارم و اتفاق جالب این بود که من این فایل رو مدت ها پیش گوش دا ده بودم بار ها و بار ها و دنبال نشانه های اون در زندگی خودم میگشتم . خیلی وقت پیش کارت گرافیک کامپیوترم سوخت و من یه دونه جدید تر از اون رو خریدم و جایگزین کردم و یه فن رو هم زیر اون گذاشتم برای اینکه خنک باشه و این یکی زود نسوزه نا گفته نماند که کارت گرافیک جدید خیلی جنس جدید و بدون نیاز به هیچ نگه داری بود و مدام از وقتی خریدمش خود به خود مانیتورم تصویرش قطع و وصل میشد و من به کلی نا امید شدم و گفتم که خراب شده و باید ببرم و به صاحبش پس بدم خیلی راه های متفاوتی رو من امتحان کردم از چک کردن کابل ها تا چندین بار تعویض درایور و…. امروز اتفاقی در کیس رو باز کردم دستم به سیم همین فن اضافی خورد و سیم کلا از جا درآمد و فن دیگه خراب شد و منم گفتم شاید حکمت الهی بوده وگرنه من هزار بار در این کیس رو باز کردم دفعه های قبل این سیم پاره میشد و همین که تو فکر فن جدید بودم سیستم رو روشن کردم و شروع به کار کردم و دیدم اصلا دیگه خبری از پریدن تصویر نیست و خیلی جالب بود برام تازه فهمیدم از سایت سازندش که باید حتما به یه دمای حداقلی برسه و کار کنه و من اینجا بود که یاد این فایل افتادم و گفتم بابا اصلا این قانون برای یه قطعه ای که اصلا من رو هم نمیشناسه و اصلا موجودی مثل انسان هم نیست جواب میده ومن باید روز اول این دلسوزی بیجا رو در حق این قطعه نمیکردم و پولی رو به خاطر فن اضافه پرداخت کردم دلسوزی وترحم بی اندازه بوده و با این اتفاق من ایمانم نسبت به خداوند وقوانینش خیلی زیاد تر شد واقعا از شما و فعالیت های شما از صمیم قلب سپاسگذارم ان شاا… در پناه حق هرجا که هستید موفق باشید
سلام من هم خانودام خیلی مراقبم بودند به نظر خودم از همسالان خودم مهارتهای کمتری دارم و کمی هم تنبل شده بودم ولی خداروشکر تو یک دوره ای خواستم شاغل باشم و بخاطر باور اشتباهم در زمینه پول شغلیو پیدا کردم که شرایطش سخت بود .ولی خیلی منو قوی کرد
خودم هم متوجه شدم این الگو رو دارم تکرار میکنم و بیش از اندازه به بچه ها و دیگران کمک میکنم. حتی در زمینه حیوانات یک گربه تازه بدنیا اومده بود شاید اگر همون موقه ها از خونه بیرونش کرده بودم زندگی کردن رو یاد میگرفت و میتونست زنده بمونه . اما چون خیلی ضعیف بود و خانواده ش مرده بودن خیلی بیش از اندازه ازش مراقبت کردم طوری ک از رفتن به کوچه میترسید
سلام به استاد سید حسین عباسمنش و همه ی همراهان گروه تحقیقاتی عباس منش من هادی هستم و دارم با اکانت برادرم دیدگاهم رو به شما مینویسم.
من یک سال پیش یک گربه ی سفید و زرد رنگی داشتم که از بچگی با ما عادتی شده بود و من و خانواده‌ام هم بهش غذا میدادیم و هر دفعه که این گربه ی ما گرسنه میشد میومد پیش ما و میو میو می‌کرد و هردفعه که میومد پیش ما یک کار هایی انجام میداد برای ما که ما خوشمون بیاد و بهش غذا بدیم و هر دفعه ای که میومد صداش رو تغییر میداد که ما دلمون بسوزه و بهش غذا بدیم و این گربه ی ما خیلی دیگه ناز نازی شده بود و اصلا من خودم میدیدم وقتی میرفت توی کوچه تا صدای یک موتور یا ماشینی میومد خیلی میترسید و فرار می‌کرد و ترسو شده بود. تا اینکه بعد یک مدتی من و خانواده ام رفتیم استرالیا و دیگه اون گربه رو ول کردیم و اومدیم استرالیا و الانم از این فایل این نتیجه رو گرفتم که من نباید به کبوتر و حیوانات غذا بدم باید آنها خودشون برای خودشون غذا رو پیدا کنن و نباید همیشه مواظب یک بچه باشم و باید بزارم که خودشون از توانایی های که در وجودشون هست استفاده کنن.
سلام و خدا قوت من به عینه همچین واقعیتهایی رو به چشمم دیدم حالا استاد کبوتر رو گفتن گربه ها هم به همین شکل و یا هر موجود دیگه والا من به یک بنده خدایی کمک میکردم ولی انگار شده بود وظیفه و همش توقع داشت حتی اگه اون روز نمیتونستم کمک کنم ناراحت میشد در اخر سر توقع داشت که مثلا در فلان ماه براش موبایل هم تهیه کنم واقعا شوک شدم و پیش خودم گفتم شاید حضرت علی میدونستن قانون رو که شبا و بدون این که کسی اونو بشناسه کمک میکردن و همین خواستم بگم من این موارد رو زیاد دیدم و واقعا استاد کاملا صحیح میفرمایند شاد باشید
به کسی که احساس می کنید زندگی سختی داشته و در حقش اجحاف شده کمک نکنید. هممون از خدا روزی میگیریم. بد عادت کردن اینه که ما بخوایم هوای کسی رو داشته باشیم. اونی که باید هوامونو داشته باشه داره اگه ما ببینیمش
برای دریافت این آگاهی های زیبا از شما و خداوند ممنونم
گفته بودید که موضوعات مشابه رو بنویسم.
مثلا وقتی شهرداری بنابر وظیفه ذاتی خودش میاد متکدی، کودکان کار و دستفروشانی که سد معبر کردند رو جمع آوری میکنه مردم همه با ناراحتی و دلسوزی بیجا به ماموران شهرداری شدیدا اعتراض میکنند در صورتی که اجازه دادن برای ادامه کار فایده ای به حال این دسته از آدم ها نداره.
این تعلیم با تمام آموز ه های دینی خودمون تفاوت داره و شکستن ساختار نگرش وتفکر مون از قبل کار راحتی نیست.همیشهبه این اعتقاد داشتم کسی که ابراز نیاز میکنه رو حتما یاری کنیم شاید یک نفر واقعا مستحق واقعی باشند .
اینطوری من دارم دچار تعارض میشم .از طرفی دیدگاه شما به این مسئله کاملا درست هست .با کمک های بیجا مانع رشد وتعالی وخو دساختگی این افراد هستیم .
یکی از روش هایی که والدین قدرت و قابلیت خلاقیت کودکان خود را از بین می برند، درست کردن کاردستی هایی است که به عنوان تکلیف مدرسه باید خود فرزندشان درست کنند ولی برای انکه کاردستی خیلی خدب درست شود، والدین خود اقدام به درست کردن ان می کنند و به این ترتیب کودکشان عادت به این می کند که همه کاردستی ها را والدین دزست کنند و درنتیجه خلاقیت کودک روزبه روز ضعیف تر از قبل می شود. والدین با این دلسوزی و حمایت نابجا، ناخواسه ضربه بزرگی به کودک خود می زنند
سلام خدمت استاد عزیز و تمامی دوستان
من امروز یه اتفاق جالبی برام افتاد و خواستم با شما در میان بذارم و اتفاق جالب این بود که من این فایل رو مدت ها پیش گوش دا ده بودم بار ها و بار ها و دنبال نشانه های اون در زندگی خودم میگشتم . خیلی وقت پیش کارت گرافیک کامپیوترم سوخت و من یه دونه جدید تر از اون رو خریدم و جایگزین کردم و یه فن رو هم زیر اون گذاشتم برای اینکه خنک باشه و این یکی زود نسوزه نا گفته نماند که کارت گرافیک جدید خیلی جنس جدید و بدون نیاز به هیچ نگه داری بود و مدام از وقتی خریدمش خود به خود مانیتورم تصویرش قطع و وصل میشد و من به کلی نا امید شدم و گفتم که خراب شده و باید ببرم و به صاحبش پس بدم خیلی راه های متفاوتی رو من امتحان کردم از چک کردن کابل ها تا چندین بار تعویض درایور و…. امروز اتفاقی در کیس رو باز کردم دستم به سیم همین فن اضافی خورد و سیم کلا از جا درآمد و فن دیگه خراب شد و منم گفتم شاید حکمت الهی بوده وگرنه من هزار بار در این کیس رو باز کردم دفعه های قبل این سیم پاره میشد و همین که تو فکر فن جدید بودم سیستم رو روشن کردم و شروع به کار کردم و دیدم اصلا دیگه خبری از پریدن تصویر نیست و خیلی جالب بود برام تازه فهمیدم از سایت سازندش که باید حتما به یه دمای حداقلی برسه و کار کنه و من اینجا بود که یاد این فایل افتادم و گفتم بابا اصلا این قانون برای یه قطعه ای که اصلا من رو هم نمیشناسه و اصلا موجودی مثل انسان هم نیست جواب میده ومن باید روز اول این دلسوزی بیجا رو در حق این قطعه نمیکردم و پولی رو به خاطر فن اضافه پرداخت کردم دلسوزی وترحم بی اندازه بوده و با این اتفاق من ایمانم نسبت به خداوند وقوانینش خیلی زیاد تر شد واقعا از شما و فعالیت های شما از صمیم قلب سپاسگذارم ان شاا… در پناه حق هرجا که هستید موفق باشید
تجربه های بسیار خوب همیشه سربلندی مسیرتان باد
سلام من هم خانودام خیلی مراقبم بودند به نظر خودم از همسالان خودم مهارتهای کمتری دارم و کمی هم تنبل شده بودم ولی خداروشکر تو یک دوره ای خواستم شاغل باشم و بخاطر باور اشتباهم در زمینه پول شغلیو پیدا کردم که شرایطش سخت بود .ولی خیلی منو قوی کرد
خودم هم متوجه شدم این الگو رو دارم تکرار میکنم و بیش از اندازه به بچه ها و دیگران کمک میکنم. حتی در زمینه حیوانات یک گربه تازه بدنیا اومده بود شاید اگر همون موقه ها از خونه بیرونش کرده بودم زندگی کردن رو یاد میگرفت و میتونست زنده بمونه . اما چون خیلی ضعیف بود و خانواده ش مرده بودن خیلی بیش از اندازه ازش مراقبت کردم طوری ک از رفتن به کوچه میترسید
سلام به استاد سید حسین عباسمنش و همه ی همراهان گروه تحقیقاتی عباس منش من هادی هستم و دارم با اکانت برادرم دیدگاهم رو به شما مینویسم.
من یک سال پیش یک گربه ی سفید و زرد رنگی داشتم که از بچگی با ما عادتی شده بود و من و خانواده‌ام هم بهش غذا میدادیم و هر دفعه که این گربه ی ما گرسنه میشد میومد پیش ما و میو میو می‌کرد و هردفعه که میومد پیش ما یک کار هایی انجام میداد برای ما که ما خوشمون بیاد و بهش غذا بدیم و هر دفعه ای که میومد صداش رو تغییر میداد که ما دلمون بسوزه و بهش غذا بدیم و این گربه ی ما خیلی دیگه ناز نازی شده بود و اصلا من خودم میدیدم وقتی میرفت توی کوچه تا صدای یک موتور یا ماشینی میومد خیلی میترسید و فرار می‌کرد و ترسو شده بود. تا اینکه بعد یک مدتی من و خانواده ام رفتیم استرالیا و دیگه اون گربه رو ول کردیم و اومدیم استرالیا و الانم از این فایل این نتیجه رو گرفتم که من نباید به کبوتر و حیوانات غذا بدم باید آنها خودشون برای خودشون غذا رو پیدا کنن و نباید همیشه مواظب یک بچه باشم و باید بزارم که خودشون از توانایی های که در وجودشون هست استفاده کنن.
سلام استاد عزیز و همراهان خانواده صمیمی عباس منش
من یه سوال برام پیش اومده
این کمک کردن به پرندگان و حیوانات بعنوان دست برای اونا نمیتونه باشه
مثلا در زمستون خیلی از حیوانات در مناطق برف خیز نیاز به کمک دارند
و واقعا میبینیم که تا حد مرگ میرن
در این مورد باید چیکار کرد؟؟
سلام به استاد گرامی بسیار عالی واقعا به حرف شما رسیدم اشتباه از ماست که کمک می کنیم اما دیگه انجام میدم سپاسگزارم???
سلام و خدا قوت من به عینه همچین واقعیتهایی رو به چشمم دیدم حالا استاد کبوتر رو گفتن گربه ها هم به همین شکل و یا هر موجود دیگه والا من به یک بنده خدایی کمک میکردم ولی انگار شده بود وظیفه و همش توقع داشت حتی اگه اون روز نمیتونستم کمک کنم ناراحت میشد در اخر سر توقع داشت که مثلا در فلان ماه براش موبایل هم تهیه کنم واقعا شوک شدم و پیش خودم گفتم شاید حضرت علی میدونستن قانون رو که شبا و بدون این که کسی اونو بشناسه کمک میکردن و همین خواستم بگم من این موارد رو زیاد دیدم و واقعا استاد کاملا صحیح میفرمایند شاد باشید
به کسی که احساس می کنید زندگی سختی داشته و در حقش اجحاف شده کمک نکنید. هممون از خدا روزی میگیریم. بد عادت کردن اینه که ما بخوایم هوای کسی رو داشته باشیم. اونی که باید هوامونو داشته باشه داره اگه ما ببینیمش
به نام خدای بخشنده و مهربان
برای دریافت این آگاهی های زیبا از شما و خداوند ممنونم
گفته بودید که موضوعات مشابه رو بنویسم.
مثلا وقتی شهرداری بنابر وظیفه ذاتی خودش میاد متکدی، کودکان کار و دستفروشانی که سد معبر کردند رو جمع آوری میکنه مردم همه با ناراحتی و دلسوزی بیجا به ماموران شهرداری شدیدا اعتراض میکنند در صورتی که اجازه دادن برای ادامه کار فایده ای به حال این دسته از آدم ها نداره.
سلام وهزاران درود بر استاد گرامی
این تعلیم با تمام آموز ه های دینی خودمون تفاوت داره و شکستن ساختار نگرش وتفکر مون از قبل کار راحتی نیست.همیشهبه این اعتقاد داشتم کسی که ابراز نیاز میکنه رو حتما یاری کنیم شاید یک نفر واقعا مستحق واقعی باشند .
اینطوری من دارم دچار تعارض میشم .از طرفی دیدگاه شما به این مسئله کاملا درست هست .با کمک های بیجا مانع رشد وتعالی وخو دساختگی این افراد هستیم .
یکی از روش هایی که والدین قدرت و قابلیت خلاقیت کودکان خود را از بین می برند، درست کردن کاردستی هایی است که به عنوان تکلیف مدرسه باید خود فرزندشان درست کنند ولی برای انکه کاردستی خیلی خدب درست شود، والدین خود اقدام به درست کردن ان می کنند و به این ترتیب کودکشان عادت به این می کند که همه کاردستی ها را والدین دزست کنند و درنتیجه خلاقیت کودک روزبه روز ضعیف تر از قبل می شود. والدین با این دلسوزی و حمایت نابجا، ناخواسه ضربه بزرگی به کودک خود می زنند