کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد! - صفحه 34 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای مهربان

سلااام

لطفا یه کم آروم تر برین جلو ماهم برسیم بهتون خب?

داشتم توی کانال توضیحات شایسته ی نازنین رو میخوندم و حواسم پرت شد به موضوع جالبی که برام پیش اومده و به حس خوبی که داشتم چون نتیجه ی فرکانس مشخصی از خودم بوده برام، بعد کم کم ذهنم رفت توی فضای مقایسه و امان از اون وقتی که شروع بشه این مقایسه! “فرصتم و زندگیم رو ذهنم داشت مقایسه میکرد با زندگی یکی از آشناهام و حسم کمی بد شد بعد ذهنم گفت اونم این موقعیت هارو داشت ولی سرسری گرفت اونم بیخیال بود تا اینکه دیگه دیر شد و الان واقعا پشیمونه! سنت میره بالا و پشیمون میشی!این فرصت ها فقط توی همین سن برات پیش میادها!باید قبول کنی که دیگه همینه و یه کاری کنی!….”

خدارو شکر یه لحظه به خودم اومدم و برگشتم به خوندن متن کانال و باور کمبود یا فراوانی!

چقد راحت ذهنم منو برد به فضای کمبود چقد راحت داشت منو دور میکرد از حس خوب و از خواسته هام!

آگاهانه باید کنترلش کنم تلاش زیاد میخواد ولی شدنیه

همه چی به وفور در لحظه وجود داره.

کافیه باورش کنیم کافیه باورش رو تکرار کنیم .باید توی لحظه ای که ذهنم داره با مقایسه منو پرت میکنه از اصل،الگوهای درست رو برا جوابش بهش نشون بدم.

احساسم خوبه از جذبی که داشتم و باید مدام حواسم باشه و تکرار کنم که اینو خودم به وجود آوردم پس بهترش رو هم خودم میتونم به وجود بیارم،و اگه همونه که من مشخص کردم پس لازم نیست از چیزی نگران باشم و تلاش فیزیکی کنم و رب مهربونم کارش رو خودش بلده و جورش میکنه،اگه نباشه هم که پس یه نشونه بوده که اون چیزی که منتظرشم اتفاق بیفته،نزدیکه و باید بیشتر روی فرکانسم کار کنم و مداومت داشته باشم.

من از بچگی همیشه این حس رو داشتم که زندگی میتونه یه چیزی بهتر و فراتر از این حالت معمولی باشه.ته ذهنم باور داشتم که نیومدم به این دنیا تا مثل بقیه یه روند تکراری و معمولی رو به زور پیش ببرم تا موقع مرگم برسه و تموم!(بگذریم از اینکه بخاطر باورهای اطرافیانم حس بد و خودخواهی و نشدنی بودن بهم دست داده بود!) بهش فکر میکردم و باورش داشتم ولی راهش رو بلد نبودم و با بزرگ شدنم از باورم دور هم شدم. بالاخره اتفاق هایی دوباره منو یاد باورم انداخت و کند و کاو درمورد رسیدن به خواسته ها منو رسوند به این سایت و خانواده ی شگفت انگیز!

و الان اون باور مثل یه مشعل شده تو وجودم،الان دیگه مطمئنم به چیزی که باورش داشتم و میخواستمش،اما به روش درستی که اینجا دارم یاد میگیرم.

میدونم اتفاق هایی که توزندگیم افتاده دلیلش همین بوده که من باید برمی گشتم به اون اصل و اساسی که درست بوده و خودم با دل و جون دنبالش بودم.

دارم پراکنده حرف میزنم چون فقط میخوام چیزایی که داره در همین لحظه به وضوح برام روشن میشه رو بگم.

مثل یه فیلم داره از جلو چشمام رد میشه؛فیلمی که هر تکه ازش رو خیلی واضح داره بهم نشون میده کی و کجا خودم سناریو براش نوشته بودم و متوجه نبودم!

حس عجیب و قشنگی دارم،حسِ درک کردن و درک شدن! حالا یاد یه جمله هایی از استاد افتادم که خودشون هم همچین چیزایی گفتن: من هیچ وقت رویاهام رو فراموش نکردم و از بچگی میخواستم یه کار بزرگ کنم.

چقد زیادن آدمایی که دنبال درست زندگی کردن هستن و اینجان،نمونه ی بارز فراوانی!

زیادن آدمهایی که توی فرکانس و موقعیتی باشن که من میخوام،

زیادن فرصت ها و شغل هایی که توی موقعیتی باشن که من میخوام

همه چی به وفور هست،من باید برانگیخته کنم من باید خلق کنم و این کارو میکنم.

سعیمو میکنم اون چیزی بشه که آرزوش رو داشتم.با آرامش و پیوستگی.

طبیعیه که من همزمان هم ثروتمند باشم هم رابطه ای عاشقانه داشته باشم و هم سالم و شاداب باشم..

سپاسگزارم از خدای مهربونم که منو میبره به اون جایی که به نفعم هست و من رو به آرامش و رفاه و عشق و سلامتی میرسونه،اونم به راحت ترین شکل.

سپاسگزارم از استاد و شایسته ی عزیز.

سپاسگزارم از تک تک شما که اینجا هستین.

شاد و ثروتمند باشین?????