سفر به دور آمریکا | قسمت 93 - صفحه 25 (به ترتیب امتیاز)

به نام خالق زیبایی ها

سلام به استاد عزیزم و دوستان هم فرکانسی ام

چقدر خوشحالم از دیدن تون، چقدر خوشحالم که این شد نشانه ی من. تا چهره ی استاد عزیزم رو ببینم تا صدای مریم نازنین رو بشنوم و مایک رو ببینم و در بگیرم و به یاد بیارم که قبلا کجای داستان یاد گرفتن و این مسیر بودم. امروز متوجه شدیم که هارد اکسترنال مون پوشه عباسمنش حدود 200 گیگ شده و تازه باید لپ تاپ هم انتقال میدادیم. خوشحالم که تو این مسیرم. خداروشکر میکنم که با چالش هایی مواجه شدم و میشم تا در مسیر تماکل خودم مسیر رشدم رو واضح تر پیش برم. خوشحالم از اینکه دارم مینویسم. واقعا دلم برای نوشتن اینجا تو بهترین جای دنیا تنگ شده بود. دلم خیلی هوای استاد و دیدن پارادیس رو کرده.بیشتر از شهر محل تولدم که بیشتر از یک سال و دوماه هست ندیدم اینجا نوشتن و دیدن استاد برایم بیشتر دلتنگم کرده. اینو از صمیم قلبم میگم استاد تو خواب و فکرهای من هستید واینقدر مایلم شده پیاده شروع کنم بیام به سمت قاره آمریکا تا برسم به پرادایس و از نزدیک ببینم تون. اما میگم قــــــوی باش، نتیجه هاتو بزرگ و بزرگتر کن چون استاد قطعا بچه هایی رو میبینه که نتیجه های بزرگ گرفتن، کسانی که با نتیجه هاش باهاش حرف میزنن. من استاد دارم تلاش میکنم و احساس میکنم حتی برای یادگرفتن قوانین هم یک جاهایی عجله کردم وراه خودمو دور کردم اما اونا هم بخشی از چیزهایی بودن که یاد گرفتم. گاهی فکر میکنم منی که از اواخرسال 98 تو سایت اومدم و شدم عضویی از این خانواده خیلی عقبم. اصلا پیشرفت ها و تغییراتم رو گاهی نمیبینم میدونم اینا هم نجواهای ذهنه تا یک روزنه گیدا میکنه میخواد علف هرزهاش رشد بده. اما من به این نجواها نمیذارم تغذیه برسه تا رشد کنن همیشه سعی کردم هربار بهتر جلوی این گفتگوهای ذهنی رو آگاهانه بگیرم و جهت بدم به سمت بهتر…استاد اشتیاق من برای بودن در جایی که شما هستید و انسان ها با تفکر و نگرش های شما هستن باعث میشه هیچ وقت کم نیارم و قوی و قوی تر بشم. خودمو با کسی مقایسه نمیکنم اما با یکماه پیش خودم مقایسه کنم واقعا رشد داشتم در مسیر یادگرفتن مهارت های جدید هستم برای کسب درآمد بیشتر. من الان تو خونه برای خودم کار دارم با همین لپ تاپ. کم هست اما شروع شده. شروع شده با استفاده از توانایی هام پول ساختن شروع شده. بعد مدتی ما هم دیروز اتفاقا مهمونی بودیم و جالبه که بیشتر آدم ها و عزیزان اطرافم برام غریبه میشن. حرف هایی میزنن، چیزهایی میگن که اصلا میگن اینا چیه میگن، اصلا اینا زندگی رو چرا اینجوری نگاه میکنند…خلاصه که خوشحالم و خداروشکر…