سفر به دور آمریکا | قسمت 89 - صفحه 18 (به ترتیب امتیاز)

سلام استاد عزیز و خانم شایسته هنرمند عزیز

استاد هر جلسه که میام به سفرنامه نگاه میکنم اینقدر چیزهای زیادی یاد میگیرم و اینقدر فکرم درگیر میشه به خواسته هام که گاهی فراموش میکنم اصلا چی میخواستم بنویسم و گاهی بدون اینکه متوجه بشم چندین و چند خط می‌نویسم و اصلا یه حالی میگیرم که واقعا قابل وصف نیست برای من انگار کلی فکر و سد و تضاد و …. با هم میان توی سرم اصلا نمی‌دونم از کجا شروع کنم و به کجا تموم کنم خیلی دوست دارم واقعا بدونم آیا این روال برای همه به این شکل بوده یا نه اما زندگی من و لحظه لحظه من در از هیاهو شده ،با هر اتفاقی یه عالم چیز توی سرم میاد ،کلی سوال،کلی هدف جدید ،کلی سد ذهنی ،گاهی دوست دارم چند بخش می‌بودم و هر بخشی از وجودم رو برای یک جنبه از این افکار میذاشتم واقعا نمی‌دونم این مسیر تا کی به این شکل خواهد بود من می‌دونم مسیر درسته و می‌دونم که قوانین درست هستند و همه جا و همیشه کار میکنند و از این حالم ناراضی نیستم خداوند رو سپاس که بعد از این همه سال زندگی دارم چیزهای متفاوت و جدید و خوبی رو تجربه میکنم،گاهی احساس میکنم توقع من خیلی زیاده و دارم وارد اون مرحله ای میشم که توهم خیلی دونستن بهم ممکنه دست بده و بعد سریع ترمز میکنم و میگم نازی تو هنوز اول راه هستی آرامش داشته باش و فقط ادامه بده خیلی آروم و یواش اما درست ادامه بده بهتر از سرعت زیاد و لغزش در مسیره و گاهی به خودم میگم تو سد ذهنی خودت رو هنوز خوب نمیشناسی برو دنبال سد ذهنی تا بتونی مسایل رو بهتر درک کنی

استاد واقعا نمی‌دونم چطور توضیح بدم این شرایط الانم رو فقط می‌خوام بدونید که من واقعا از شما ممنونم و از خالق بی همتا برای خلق شما ،الان دیگه اصلا نمیخوام پیشرفت کنم یا به چیزی برسم که چیزی رو به کسی ثابت کنم فقط هدفم رسیدن خودم به یک شرایط لذت بخش و آروم و راحت و خدایی هست فقط خودم رو در نظر میگیرم ،شاید اگر قبلا این فایل رو می‌دیدم میگفتم استاد چرا اینقدر ابراز علاقه میکنند اما الان من احساس میکنم که شما چطور این دوربین رو نمی‌بینید ،شما خودتون هستید و ابراز احساسات کردن جزیی از وجود شماست که از نشون دادن این بخش از وجودتون یا قضاوت شدنتون هیچ ترسی ندارید ،استاد گاهی از خودم عصبانی میشم میگم اینقدر نگو هدایت خدا پس اگر ایمان به هدایت خدا داری چرا نگران فلان چیز شدی ،چرا به چیزهای منفی فکر می‌کنی اما بعدش یادم میاد شما میگید تغییر افکار زمان بره و اصلا هم آسون نیست و باید تکرار باشه تا باور جدید ساخته بشه باز آرامش میگیرم

شما با صحبت هاتون چنان طوفانی در من ایجاد کردید که واقعا انگار وجودم 2بخش شده ،یک بخش نازی که داره سعی می‌کنه تغییر کنه در جهت مثبت و یک بخش نازی که داره اون بخش اول رو تشویق می‌کنه به بهتر بودن و بهتر شدن و امید میده ولی گاهی انرژیش کم میشه و انگار میخواد یکم خستگی بگیره که این وقت ها سعی میکنم بخش اول رو بفرستم کمکش اصلا نمی‌دونید چقدر الان نیاز دارم به هدایت خداوند امیدوارم این واقعا بخشی از همین مسیر درست باشه و من در مسیر هدایت واقعی قرار داشته باشم و اگر این بخشی از مسیر هدایت نیست من هر چه سریعتر به مسیر درست برسم