سفر به دور آمریکا | قسمت 76 - صفحه 25 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای بچه ها

سلام. نمیدونم چرا من رقیق القلب تر شدم! هی را به را گریم میگیره ، اشک خوشیه ها، فکر میکنم بخشیش به خاطر فایل های زیبای سفرنامه ست ، میبینم چه قدر خوبی هست که من ببینم ، چه قدر نکته مثبت ، انقدر زیاد که اگه ده بار هم نگاه کنم بازم نمی تونم متوجه همش شم.

مثل اینکه یه سفره بدون انتها با عالی ترین غذاها جلوت بندازن بگن هر چی میخوای بردار، اینم هست ها، اونم هست، از اون یکی امتحان کردی؟خلاصه تعارف نکن خونه خودته!

من یه مسیری رو نزدیک خونه سال هاست میرم، اون روز داشتم میگفتم بزار مثل مریم خانم راه برم ، انگار که فیلم میگیرم. یه ساختمون قدیمی بالای یه کتابفروشی به چشمم خورد واقعا شوکه کننده برام.چه جوری من ندیده بودمش؟ چون من به معماریا آشنام متوجه شدم مال دوره پهلویه، همون نما، همون ستون ها و پنجره ها..واقعا باشکوه بود. انگار این ساختمونو با احتیاط کندن از سال 1330 آوردنش اینجا.

به خودم اومدم دیدم چند دیقه ست زل زدم بهش.باز گریم گرفت :)))))))

واقعا همینه مگه زندگی غیر از بازیه ، چه قدر جملت خوب بود.

اون احساسی که بچه ها دارن در تمام لحظات ، عین خود زندگیه. وقتی نگاشون میکنی میگی اینا جاودانن.چون زندگی رو اومدن ازش لذت ببرن و اینکارو واقعا عملی میکنن