سفر به دور آمریکا | قسمت 72 - صفحه 14 (به ترتیب امتیاز)

سلام مریم عزیز

به نظرم به جای فکر کردن به این حس تا جای ممکن به حیوانات اهلی نزدیک شوید و کلاس اسب سواری اسم بنویسید و اگر حیاط دارید کبوتر یا جوجه اردک یا مرغ بخرید.

من یک بار با خودم فکر کردم با دخترم به مغازه پرنده فروشی بروم و پول بدهم در ازایش اجازه دهند چندساعت پرنده های مختلف را از نزدیک ببینم با آن ها آشنا شوم اما این کار را نکردم هنوز ،شما هم می توانید امتحان کنید.

به نظر من آرامشی که از حیوانات می گیرم مثل یک جوجه هیچ وقت جایگزینی ندارد . باید منشا ترس رو پیدا کنید و پاکسازی و جایگزینی انجام بدید.

مثلا مامانم میگفت بچه بود جوجه اش اومد پشت سرش بعد متاسفانه زیر پا موند و مرد و ازون به بعد دیگه دوست نداشت حیوان نگه دارد و اگر بعدها جوجه می خرید به خاطر علاقه ی من بود.

یا گاهی یک سگ به فردی پارس می کند و حتی گاز می گیرد .

به نظر من باید بدانیم مردن حیوانات در بسیاری مواقع طبیعی است و همه چیز تحت کنترل ما نیست پس نباید مدام عذاب وجدان داشته باشیم.

از طرفی شخصیت حیوانات با هم فرق دارد بعضی مهربان تر و بعضی لجباز یا عصبی هستند.

از روی چشم حیوانات معمولا می توان شخصیت آن ها را برانداز کرد.

حیوانات می توانند بهترین دوست انسان باشند و بارها در زندگی ام خداراشکر کرده ام که پرندگان و حیوانات دوست داشتنی را آفریده و من توان دوست داشتن و دوست داشته شدن توسط آن ها را داشته ام.

پرنده ها،گربه ها، سگ ها ،گوسفندها در دسترس ترین حیوانات و بعضی از آن ها واقعا فرشته هستند .

یکی از آرزوهای من داشتن یک باغ وحش یا باغ پرندگان است .

من تجربه ی داشتن همستر ،خرگوش، اکواریوم ، طوطی عروس،گربه در حیاط را داشته ام.

البته کسانی که شرایط نگهداری از حیوانات ندارند بهتر است خودشان را به دردسر نندازند چون نتیجه اش وابستگی زیاد و ریخت و پاش و آشفتگی می شود .

در آخر هم این را به یاد داشته باشید ما آدم ها اصلا مجبور نیستیم همه یک سلیقه داشته باشیم و می توانیم به حیوانات کم علاقه یا بسیار علاقه مند باشیم و این یک مشکل نیست‌.

شادوثروتمند و سرافراز باشید.