سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 231

به نام خدای شادی ها، خدایی ک منبع تمام شادی هاست، بی نهایت طریق برای شاد بودن وجود دارد، اگر چیزی برود، چیز دیگر بهتری می آید.

شادی در درون توست، تو شادی را انتخاب کن، تو شادی را با خودت انتخاب کن، تو شادی را از حضور خودت خواهان باش، تو شادی قلب را بخواه، خدا منبع شادی هاست، شادی را از کنترل کانون توجه ات بدست بیاور، از تغییر زاویه دیدت بدست بیاور، از حس کردن خدا در قلبت، شادی را با سپاسگزاری بدست بیاور.

اینها عواملی است ک وابسته ب هیچ چیز و هیچ کسی نیست، وابسته ب درونِ توست، پس فقط وابسته ب خودت و خدایت باش. یکی از دوستان میگفت روزی چندیدن مرتبه چشمامو می بندم و تصور میکنم و ب خدا میگم خدایا من فقط تو را دارم در این دنیا، من تنها هستم و خودم برای حالِ خوبم باید کافی باشم.

سلام ب همه عزیزان

به و به و به مسافرت داریم، خدایا شکرت بنده ای اومد و ب ما یاد داد ک میشه هم خدا رو داشت هم خرما رو، میشه فقط تو این دنیا لذت برد، میشه چنین روابطی از جنسِ خودت رو داشته باشی، میشه چنین ب آزادی در تمام زمینه ها برسی، ک هروقت خواستی هرجا بری، هر مکان زیبایی ک خواستی رو بری و ببینی و تجربه کنی و سپاسگزارتر باشی.

خدا کلیییی جاهای دیدنی هست ک باید ب من نشون بدی، باید منو ببری، من ازت خیلی توقع دارم، این چشمها باید کلیییی زیبایی های جهانت رو ببینه، مگه خودت برا من خلق نکردی؟ خب منم ازت درخواست میکنم و ایمان دارم ک بهش هدایت میشم، چون فکت دارم، همون هایی رو ک تصور میکردم، تجربه کردم.

تو هفته ی پیش همون قسمت هایی ک استاد و مریم جان حیوانات رو می دیدن، من گوزن دیدم با شاخ های زیباش، من پلیکان دیدم با نوک نارنجی زیباش، من بوقلمون های پرادایس رو دیدم، مرغ و خروس های زیبا، طاووس ها، اردک ها،  و مثل خانم شایسته برای همه شون ذوق میکردم، داکی های چش تیله ای، بوقی ها، خروس های پرغرور، ناظرین صحنه، با همه شون حرف زدم و تایید کردم، برا همه شون ذوق کردم و گفتم ببییین جواب میده، بببیییین میرسی بهشون جوری ک اصن نمی فهمی، ببین ب هرچی توجه کنی از اساسش وارد زندگیت میشه. ببین قانون جهان جواب میده.

همون پاساژ گردی تو سفرهاتون، همونجاهایی ک کنجکاوی درون تون، شادی درون تون، کودکِ شاد درون تون رو می دیدم و تحسین میکردم، اون قسمت ها من هم با شما ب خرید میرفتم و از کنجکاوی و لمس اشیا لذت میبردم.

این اعتمادبنفس ب من داده شد ک تجربه کنم، ک خجالت نکشم، و دیروز ب اسباب فروشی ای هدایت شدم و با دوستم تمام عروسک هاش رو ورداشتم و قربونشون رفتم و بغلشون کردم و صدا در آوردیم و کلیییی خندیدیم. دوستم اولش فقط ب من نگاه میکرد و یک جورایی خجالت میکشید ک امتحان کنه ولی وقتی دید نه هیچ کسی ب این دخترِ شاد گیر نمیده، چون فرکانسش خوبه، چون هدفش فقط لذت بردنه، اونم عروسکی رو تو دستش کرد و شروع ب حرف زدن کرد و فیلم کوتاهی گرفتم و کلی خندیدیم.

واقعا ما فراموش کردیم ک شاد باشیم، فراموش کردیم طریقِ درست زندگی کردن رو، فراموش کردیم برای چه پا در این دنیای کوتاه همچون مهمانی کوچکی گذاشتیم. چرا انقدر سخت می گیریم؟ چرا انقدر ب خواسته هامان می چسبیم؟ کجا دنبال چه می گردیم؟ مگه چقد قراره اینجا باشیم؟ از خدا برای همه مون شادی بیشتر رو خواهانم.

دوستی از من پرسید معنی اسمت چیه؟ گفتم یعنی کسی ک آنقدر ب او نعمت داده شده ک چهره اش مسرور و خندانه.

با تمسخر پرسید: خیلی خندانی؟ الان خیلی شادی؟ گفتم خیلیییی، خودم انتخاب کردم ک شاد باشم. بنظرم آدما خودشون باید شادی رو پیدا کنن خودشون شادی رو بوجود بیارن با طرز نگاه شون ب زندگی. نمیدونم فهمید یا نه، ولی من متوجه شدم با 99 درصد انسانهایی ک برخورد میکنم دنیای متفاوتی دارم، خواسته ها و امیال متفاوتی دارم، خداروشکر برا هدایتش، خودش یادم داد، خودش دستم رو گرفت و ب این دنیای فارغ از قیل و قال آورد و گفت بیاموز، بیاموز طریق زیستن را.

ب کنترل ذهن زیادی نیاز داشتم، ایده هایی بود چون آهنگ گذاشتن، پیش خانواده رفتن، رقصیدن، بیرون رفتن، خوابیدن، ولی هیچ کدام ب قلبم ننشست، گفتم خدایا تو ایمانم رو قوی کن، تو مرا در تقوا هل بده، من میشینم پای سریال و شروع ب نوشتن میکنم، چرا ک بهترین راه ایجاد حالِ خوب تقوا ست، صدق بالحسنی است، این حال خوب واقعی و ماندگار است، ب عوامل بیرونی وابسته نیست، چون عوامل بیرونی میرن و میان، ذهنیت توست ک با تو می ماند و وقتی جهان چنین جسارتی را ببیند او بیشتر کمکت میکند برای حال خوب، او بیشتر شرایط خوب و شاد را وارد زندگی ات میکند، ایده های ناب میدهد، دستانش را می اورد ک فقط ب تو شادی ببخشند و قلبت را لبریز از عشق کنند.

خدااای من عاشق این خانه با دکوراسیون سفید_ آبی شدم، عاشق هوای مدیترانه ای اش، حیاط زیبایش، میز و صندلی ک در حیاط بود، چمن کاری اش، فضای تمیز و خلوت خانه، چیدمان لوازم ضروری و نه شلوغ کاری، گل کاری های زیبایش ک نشان از رسیدگی و عشق میزبان رو داشت،خیلی انرژی مثبتی میداد. من خیلی دوست دارم غذام رو در فضای بیرونی میل کنم خیلی حسِ خوبی میده آرامش خوبی داره.

انتظار دیدن زیبایی ها رو داشته باشیم، من خودم از این انتظار اتفاقات مثبت خیلی بهره بردم، حتی وقتی میخوام یک پیاده روی ساده رو داشته باشم از خدا میخوام و میگم خدایا بریم باهم یه پیاده روی با عششق انجام بدیم، بریم کلیییی لذت ببریم، و این باور کمبود رو از بین ببرم و بگم هر روز بیشتر از روز قبل بهم خوش میگذره، هر روز مکالمات بهتر با خودم و خدایم، هر روز هوای مطبوع تر، احساسات ناب تر، ایده های بهتر برای لذت بردن ب سمت من میاد، حتی اگر هر روز ب یک پارک برم ولی باز از خدا میخوام تجربیات و حس های متنوع تری بهم بده.

جمله ی روی سنگ قبر سگ میزبان اگر عشق می توانست شما را نجات دهد ، برای همیشه زندگی می کردید بهم یاد داد، وابسته این دنیا نباشم، وابسته ی هیچ فردی، روابط زمینی موندگار نیست اصن دست من نیست، عشق اول و آخرت خودت و خدات باشی، فقط وابسته خدایت باش، حال خوب کن خودت و خدات باشه، این دنیا محل گذر عه، اون دنیا پایداره، یادت باشه ممکنه تا چند لحظه دیگه تو اینجا نباشی.

چقدر جالبه همین دیروز در رابطه با صحبت های آخر فایل تون من یه تجربه داشتم، یکی از دوستانم گفت بیا بهت دفاع شخصی یاد بدم، اینجور بایست، انقدر فاصله داشته باش همیشه با همه ووو، منم برای فان بودنش اجرا میکردم و گوش میدادم، و در آخر گفتم من نیازی ندارم این حرکات رو یاد بگیرم من روی ذهنم کار میکنم تو روی فیزیک ات، گفت بالاخره تو جامعه لازمت میشه منم گفتم تابحال ک نشده، تابحال خدا ازم محافظت کرده، من وقتی آدم نامناسبی بهم برمیخوره فقط بهش بی توجهی میکنم، ب رفتارش اهمیتی نمیدم، اجازه نمیدم رو مخم راه بره، حتی تو ذهنم هم راجع بهش حرف نمیزنم و نمیزارم دست کنه تو مخ من. و این دیدگاه باعث شده اصلا آدمای نامناسب نزدیک من نشن چه برسه بخوان صدمه بزنن.

گفتم من خیلی با آدما با خودم در صلحم و وقتی هم رفتار نامناسب از کسی ببینم راهمو کج میکنم میرم یه جای دیگه، ولی ایشون میگفتن نه تو حق داری ک مثلا رو این صندلی بشینی، حق توعه یه سریا پررو ان، باید ادب بشن، و من دیگه ادامه ندادم و دقیقا می بینم ایشون ک بوکس کار میکنه همیشه آدماده اس ک یکی تنش ب تنش بخوره و دعوا راه بندازه، البته اولش مصالحت آمیز صحبت میکنه و اون غرور رو نداره ولی خب با این پیش فرض هاش هرچند یک بار الگوی تکرار شدنی داره

و اینجابودک من فهمیدم صلح درون داشتن چقدررر اهمیت داره، اینکه هر حرفی رو ب خودت نمی گیری، از کنار از هر حرفی هر آدم نامناسبی ب راحتی می گذری چون انقدر روحت بزرگ شده، انقدر برای شخصیت اش ارزش قائلی ک اجازه نمیدی برای چند دقیقه ذهنت درگیر اون فرد بشه چه برسه ب اینکه بخوای کلامی درگیر شی. و اینطور میشه ک هر آدمی بهت برمیخوره فقط احترام میزاره بهت و رفتار متفاوت جهان با خودت رو می بینی.  دقیقا کانون توجه ماست ک تجربیات ما رو رقم میزنه‌.

واقعا اینکه استاد میگن وقتی شما روی خودت کار میکنی دنیای تو با دنیای خواهرت، مادرت، دوستت فرق میکنه، داری کنارشون زندگی میکنی ولی رفتارهایی کاملا متفاوت، برخوردهای متفاوت، نعمت های بیشتر، لطف و محبت های بیشتر می بینی.اصن دغدغه های بقیه رو نمی فهمی، بحث های الکی، صحبت های الکی، حاشیه و قلبت ارور میده میگه اینجا جای تو نیست، ب قول قرآن در جلسات شبانه آنها سخنان باطل و بیهوده است.

خدایا شکرت برای هدایت ما ب راه راست، شکرت برای جمع صالحین، جمع خوبان، اینجا چیزی جز سلام و تحیت نمی شنوی، چیزی جز توحید و قدرت رب نمیخونی، خدا کمک مون کنه ثابت قدم در این بمانیم. الهی شکر، استاد گرامی و خانم شایسته عزیز سپاسگزارم. دوستان خوبم سپاسگزار حضور شما و نتایج شما هستم.