سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 230 - صفحه 1

با یاد تو ای لطیف

درودی بیکران به استادان عزیزم

و به دوستان خوبم در این سایت الهی

عشق ، شوری در نهاد ما نهاد

جان ما در بوتهٔ سودا نهاد

گفتگویی در زبان ما فکند

جستجویی در درون ما نهاد

ا‌ستاد عزیزم ، مریم بانوی نازنینم هر چی بیشتر شما رو میبینم ، بیشتر میفهمم عشق چه نیروی خارق‌العاده ایی داره !!!!!

فکرم رفت به این که : ابتدایِ کارِ شما ، با عشقِ به هدفتون شروع شد …

عشقِ به هدف ، مهر خداوند رو در دلتون زنده کرد و همین عشق شما رو به سمت قرآن و توحید سوق داد….

و توحید شد هدفتون .. هدفی که اینقدررررر عاشقش بودین که برای رسیدن بهش به خودتون و خدای خودتون تعهد دادین براش جون بدین !!!!!

و خداوند جانتون رو گرفت و بخشید به وجودتون تا سراسرِ زندگیتون پر بشه از برکتِ توحید ..

و شدین مصداق آیه 165 سوره بقره :

«وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّه…

و کسانى که ایمان آورده اند، محبت بیشترى به خدا دارند…»

من و همسرم تصمیم گرفتیم سفر دیگری رو آغاز کنیم ….

و امروز 14 روز میشه من در سفرم …

روز 14 آبان سفرمونو شروع کردیم و ده روز همراه با همسرم این سفر رو ادامه دادیم ..

و این دفعه با قطار …

مثل سفر قبل بدون گرفتن بلیط قطار از قبل..

بدون هیچ پلن خاصی این بار به جای کوله ، چمدون بستیم و بعد از ساعتی در ایستگاه راه آهن بودیم و بلافاصله بعد از چند دقیقه بلیط به دست در صف چک کردن بلیط برای سوار شدن به قطار ….

حدود ده روز با همدیگه سفر رو طی کردیم ..

کلی دور همی با دوستان داشتیم…

کلی شب نشینی های دلچسب…

کلی گفتیم و شنیدیم و خندیدیم ..

کلی صحنه های شگفت انگیز و مبهوت کننده پاییزی دیدیم ..

اما از اونجایی که هنوز تکامل مون رو طی نکردیم بنابراین محدودیت زمان باعث شد همسرم برگردن سر پروژه شون در تهران ..

ولی با همدیگه تصمیم گرفتیم این سفر همچنان برای من ادامه داشته باشه ..

نیاز داشتم به این جمله شمس تبریز :

تنها باش و در میانه باش

و همه نشانه ها این پیام رو برای هر دومون به ارمغان آوردن :

گفتگویی در زبان ما فکند

جستجویی در درون ما نهاد‌

احساس کردیم باید به خودمون فرصتی بدیم برای جستجو در درونمان …

به قول همسرعزیزم : ما یاد گرفتیم سفر کنیم

گاهی از خودمون

گاهی در خودمون

و بدین صورت بخش اول سفرمون تمام شد …

همسرم کوله بارش رو بست و به خیر و خوشی راهی تهران شد ..

و من همچنان در سفرم تا با همسرم بخش دوم سفرمون رو شروع کنیم ..

سفری در خود و در درون …

روز جمعه تصمیم گرفتم برم قله زو ..

حوالی مشهد

برنامه : رفتن به قله از مسیر دره و بعد از آبشار دوم بود…

میدونم لزومی نداره بگم : باور کنید ….

چون همگی شما دوستان عزیزم باور میکنید که دقیقاااااااااااااا مناظری رو دیدم که در فایلهای زیبای هدیه سفر به دور آمریکا بارها دیده بودم و اگر اغراق نکنم زیباتر از اون :))))

تا حالا این قدر عظمت خداوند رو درک نکرده بودم..

این همه تمیزی ندیده بودم …

واقعاااااااااا متعجب شدم وقتی در تماااااام مسیر حتی یک تکه زباله هم ندیدم همه جای مسیر به شدت تمیز بود …

سنگهایی دیدم که احساس میکردم همه شون بسیاااااااااااااااااااار قیمتی باشن مشابه سنگ فیروزه و مرمر سفید و شکلاتی و در بخشی سرخ…

خلاصه بعد از دو ساعت رسیدم به قله ..

رؤیایی ترین نمایی که تا به اون روز از شهر زیبای مشهد میدیم … الله اکبر

رنگ آبی آسمان ، ابرهای پفکی در روبرو و در بخشی دیگه ابری به شکل پری بزرگ که از پایین آسمون کشیده شده بود و انگار تا بهشت ادامه داشت …

سنگ های زیبای کوه …

و نیزاری که گلهاش باز شده بود و شکلش مثل دم روباه بود که در باد دلفریبی میکرد ، تو دره حدود 200 متری فضا رو چنان زیبا کرده بود که فقط دوست داشتم زمان اجازه میداد تا ساعتها بشینم و فقط زیبایی همین تکه از زمین خدا رو ببینم …

موقع پایین اومدن به طرز عجیبی هدایت شدم به غار شگفت انگیزی که معروف به غار زو هست..

قبلا اسمشو شنیده بودم ولی تا این لحظه فرصت نشده بود ببینمش…

با ذوق پریدم رفتم داخل غار…

بعد از حدود سه متری متری دهانه شو بسته بودن ولی همون هم زیبا و پر ابهت و با عظمت بود…

راستش یاد پیامبر صلوات الله علیه افتادم که سالها و ماه ها در غار حرا به درون سفر می‌کرده…

حس عجیبی بود ..

هم نوعی ترس که بهتره بگم خشوع

هم افتخار برای داشتن چنین خدایی و برای بنده گی چنین اربابی …

انگاری عظمت کوه پوچی خیلییییی از دغدغه ها رو بهت یادآوری میکنه ، و همین باعث میشه وقتی داری برمیگردی به سمت خونه آرومتر و مطمئن تر باشی…

چون خیلی خوب میفهمی که : زندگی مقصد نیست ، زندگی مسیر ه و اگه یاد نگیری از مسیرت لذت ببری ، باختی!!!!!!

خلاصه بعد از کلی عکس از آبشار و غار و‌کوه رسیدم خونه به سلامت و شادی خدایاااااااااااااااا شکررررررررررت…

امروز هم از صبح تصمیم گرفتم با یکی از دوستان قدیمی بریم پاییز گردی …

خدایاااااااااااااااا … الله جانم بنازم این همه هنر رنگ رزیتو :)))

وقتی تو طبیعت پاییزی زیبا قدم میزدم مدام این شعر از منوچهری در ذهنم می‌چرخید :

خیزید و خز آرید که هنگام خزانست

باد خنک از جانب خوارزم وزانست

آن برگ رزان بین که بر آن شاخ رزانست

گویی به مثل ، پیرهن رنگ‌رزانست

دهقان به تعجب سر انگشت گزانست

والا دهقان که چه عرض کنم منم از تعجب ، انگشت به دهان موندم از این همه زیبایی !!!

کاش میشد عکس هایی رو که امروز گرفتم بزارم تا تا زبان تصاویر گویاتر از من زیبایی و هنر خداوند رو بیان کنند…

آخه خداجان بنازمت که اینقدر هنرمندی در یک برگ چندتا رنگ میتونن خودنمایی کنن آخه ؟؟؟ سبز و فسفری و سرخ و زرد و قهوه ایی و ….. الله اکبر !!!!!!!!

امروز باز هم درس بودن در لحظه رو آموختم

عمیقتر و رهاتر…

مثل بچه ها .. بدو … تو برگها ذوق زده شو … بالا و پایی بپر … برگها رو بردار و بپاش تو آسمون و فرودشون ببین و لذت ببر و بخند ..

هدف همینه! شادی ..

چون آدم شاد ، دلش به خدا مطمئن تره ..

آدم شاد ، یاد گرفته ازسر راه خدا بره کنار …

وقتی با دوستم صحبت میکردیم ، ایشون کمی از تضادها و دغدغه هاش گفت …

بهش گفتم : میدونی مشکل کجاست ؟؟؟

مشکل از اونجایی شروع میشه که ما میخوایم برای همسرمون ادای خدا رو در بیاریم…

برای بچه مون ادای خدا رو رو در بیاریم…

برای خواهر و برادر مون ..همچنین..

میشه فقط در جایگاه خودمون نقش بازی کنیم و از سر راه خدا بریم کنار ؟؟؟!!!!!

یک جورایی داشتم به خودم میگفتم :)

بعد نمیدونم چی شد که مبهوت زیبایی طبیعت شدیم و چون خلوت بود ، اجازه دادیم کودک درونمون تفریح کنه .. تاب خورد و تا تونست برگ بازی کرد…

خدایاااااااااااااااا شکرت چقدر لذت بخش بود ..

چقدر هیجان انگیز بود …

نمیدونم از کی دنیا اینقدرررررررر زیباتر شده :))))

خدایاااااااااااااااا شکررررررررررت

در پناه نور و عشق الهی باشید

هزاران سلام و درود به فاطمه جانم

به دوست قشنگم که اولین باری که عکستو دیدم گفتم خدایاااااااااااااااا این چقدرررررررر شکل خواهرجون جمیله منه :))))

خواهری که عاشقانه دوسش دارم و حالا انگار سالهاست که شما رو هم میشناسم عزیزم ..

حتی وقتی تصویر نزدیک داداش رسول رو دیدم به همسرم گفتم انگار من با این خانواده دوست داشتنی سالهاس که آشنام ..

همینجوری مهرت به دلم زیاده عزیزم ، این کامنتهای پر احساس رو هم که مینویسی دیگه قلبم و لبم از ذوق گل ، گل میشکفه :))))

منم صورت ماهت رو میبوسم فاطمه جان و یک بغل مهر و عشق رو تقدیم وجود بابرکتت میکنم..

در لحظات خوش و دیدن زیبایی جای همه شما عزیزانم سبز است..

چقدرررر خوشحالم که شما هم ان شاءالله خانوادگی یک سفر فوق‌العاده در پیش دارید ..

الهی هر لحظه ش براتون به سلامت و شادی و خوشی و خنده و لذت بگذره…

ممنونم از دعاهای عاشقانه و قشنگت فاطمه ی گلم …

الهییییییییی در کنار داداش رسول عزیز و دردانه های بهشتی تون ، بهشت این دنیا رو در هر روز زندگیتون تجربه کنید …

دوست دارم

و به خدای عشق و نور میسپارمت عزیزم

هزاران درود به جناب بردبار عزیز

برادر باصفا و طنازم

سپاسگزارم برای توجه تون به کامنتم و پاسخی که هدیه خدا میدونمش..

اتفاقا دیشب ساعت 1 وده دقیقه بامداد بود که با نور بسیااااار کم گوشی و بی سر و صدا داشتم کامنتهای دوستان رو میخوندم که رسیدم به کامنت شما :)

مثل همیشه یک کامنت عالی ، هم شیرین ، هم نمکین تضاد جالبی ست ، حسابی به دل مینشیند …

ممنونم از شما که این ساختار شکنی دوست داشتنی را ایجاد کردین ، هزاران بار آفرین :)

مثلا حتی خودِ عمو حسن هم به فکرش خطور نمیکند که اشعارش با ذوق و شادی در یک سایت فوق حرفه ایی موفقیت ثبت شود و تازه تایید و تحسین هم بشود …

یا همین شعر آهای دختر چوپان ….

یادش بخیر که هر کدوم از این ترانه هایی که در ضمن حرام و غنا هم بودند و ما یواشکی گوش میکردیم با خودش دنیایی از خاطره های شیرین را به همراه دارد ..

در نهایت سپاسگزارم از لطف و مهر همیشگی تان ..

در کنار ملیحه جان نازنین و بچه های گلتان غرق در نور و عشق الهی باشید

سلاااااااااااااااامممممم به فاطمه جان نازنینم

به خواهر خوبم

خدایاااااااااااااااا شکرت که هر چه شکرت کنم هرگز نمیتونم ذره ایی از شکر نعمتهاتو بجا بیارم..

یکی از الطاف خداوند داشتن یاران همدل و همراهه که به فضل پروردگارم و به برکت وجود استاد عزیزمون این فضای بهشتی ایجاد شده تا من با فرشتگانی از جنس نور الهی آشنا بشم….

فاطمه نازنینم خواهر خوبم از پاسخ دلنشینتون به وجد اومدم و از محبتتون پر شدم از شوق

الهی زندگیتون پر بشه از همه خوبیها و الطاف و نعمات خداوند …

وقتی این همه محبت و مهر شما دوستان عزیزم ، خواهران و برادران خوبم رو میبینم یاد این شعر میافتم که میگه :

خداوندا تویی پروردگارم

همه از توست یا رب هر چه دارم

واقعاااااااااا هر چه هست همه اوست فاطمه بانوجانم و خدا رو شکر که این بخش از کامنت براتون نشانه شد….

میدونین فاطمه جان راستش من متاسفانه به خاطر شرکم خیلی به خودم ظلم کردم و بارهایی رو که خداوند با اشاره ایی میتونست در زندگیم حابجا کنه من گاهی ماه ها به دوشهای نحیفم میکشیدم و همینطور که شاید برای شما هم پیش اومده باشه ، میدونید که معمولا چنین باری درست و سلامت به مقصد نمیرسه !!!

همیشه نگران بچه هام بودم..

همیشه میخواستم خیلیییییی همسر خوبی باشم..

همیشه نگران شرایط خواهرها و برادرام بودم و چنان باری از این همه شرک به دوشم تحمیل میکردم که بالاخره ازش خواستم بارم رو برداره و خداوند اجابت کرد و‌گفت تو فقط بندگی کن بزار منم خدایی مو بکنم …

گفت : بندگی کن تا که سلطانت کنم

و میدونین فاطمه جان بخش شیرینش کجاست ؟؟

اینجاست که حتی اگر تو درست و درمون بندگی نکنی ، ولی در مسیر باشی و تلاشتو بکنی اون چنان خدایی میکنه که هر لحظه دلت میخواد سجده کنی و اشک چشات خشک نمیشه از ذوق خداوندیش…

خواهر زیبارو و زیباسیرتم براتون لحظات ناب عاشقانه الهی رو طلب میکنم که پر بشید از نور و عشقش

وجود پر برکت تونو به دستان مهربانش میسپارم تا سعادتمندی و خوشبختی و ثروت دنیا و آخرت رو نصیبتون کنه ..

الهییییی آمین

خدایاااااااااااااااا شکررررررررررت

سلاااااااااااااااامممممم به فاطمه بانوجان عزیزم

الهییییییییی همیشه حال دلتون مثل همون لحظه قدم زدن در کوچه باغ های بینظیر طالقان عالی و ناب باشه…..

چقدررررر خداوند رو سپاسگزارم که امروز توفیقی دست داد تا برای یکی از بهترین بندگان خداوند رحمان بنویسم و لذت ببرم از این مدار عشق..

خداجانم شکرت

فاطمه بانوجان چه ساده و زیبا توضیح دادین پلکان حال خوبتونو ….

یاد یک تجربه شیرین افتادم من باور دارم در طبیعت مهمان خاص خداوندم و وقتی در طبیعتم ان شاءالله از هر گزندی محفوظم و در پناه امن الهی ام…

یک روز تو کوه دو سه تا سگ بزرگ دیدم که با حضور من شروع کردن پارس کردن و دندون نشون دادن..

من همون مسیرمو رفتم و حتی نیم متر هم منحرف نشدم ولی تو دلم از زیبایی شون لذت میبردم …

اول با سرعت نزدیک شدن و وقتی به چند متری رسیدن سرعتشون کم و کمتر شد و بعد فقط منو نگاه میکردن و منتظر بودن نازشون کنم…

منم باهاشون دوست شدم و جالب بود تا مسیر بسیار طولانی رو با من اومدن حتی وقتی ماشینی رد میشد به ماشین پارس میکردن و دنبالش میکردن که مثلا حسابی از من محافظت کرده باشن…

و این مدل تجربه رو بارها و بارها دارم….

در نهایت بسیار ممنونم عزیزم برای این احساس زیبا که لایقش هستین..

روی ماهتونو میبوسم عزیزم و براتون بهترینها رو از درگاه بینهایتش خواستارم..

در پناه عشق و نور الهی باشید نازنینم