سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 216 - صفحه 19 (به ترتیب امتیاز)

سلام به همه ی دوستان گل و استاد نازنین و سرکار خانم شایسته محترم:

بعد از یکی دوماه وقفه دوباره دارم سریال جادویی سفر به دور آمریکا رو تماشا میکنم در همین اول به این قسمت هدایت شدم و چقدر لذت بردم از این همه زیبایی بی نظیر

دریاچه ی آب شیرین با آب زلال و شفاف که کوه های سترگ و تن سبز انرا به آغوش خودشون کشیدن.

از کجای ان منظره بگویم اخر:

از کوه های پر از درختان سربه فلک کشیده ی زیبا و گاها عجیب در اطراف این دریاچه رویایی تا تپه های زیبا با پوشش گیاهی خاص و منحصر به فرد و البته زیبا …از آسمان شگفت انگیز آبی لاجوردی که ابرها در آن جولان میدادند..وای خدای من چقد زیبا بود آن آسمان با ابرهایش..دقیقا استاد عالی توصیف کردند نقاشی بود و بس…باور کنیم در روی زمین هستیم نه در خوابی لبریز از رویا…. از کیفیت دوربین گوشی بگویم یا از کیفیت دوربین هلی شات که هرچه بالاتر می رفت روح من هم از جان بیشتر کنده میشد با این مناظر و شات اخر در این بخش دوربین به سمت دریاچه می رود و نزدیک آب میشد و اکنون کف آن دریاچه زیبا با ترکیب ابرهای دلنواز و کوه های سرسبز شاعرانگی طبیعت را به اثبات می رساند.

در ادامه به نیروگاه برق می رسیم که با کالبدی عجیب اما زیبا از آب آن دریاچه زیبا جان می گرفت و حاصلش میشد نیروی الکتریسیته ای که تولید میشد.

وقت آن است به آن سو برویم به جایی بر روی کوه های سربه فلک کشیده کلورادو در میان پیچ و تاپ جاده ها با فریم هایی از جنس آرامش و زیبایی محض روبرو هستیم. با خودم می گویم خدای من خدایاااا مگه میشه انقد زیبایی الله اکبر..همراه با این زمزمه ها قطرات اشک ارام ارام از گوشه ی چشمم از شدت ذوق جاری می شود. ((این حال قیمتی ندارد))

به مسیر هایکی میرسیم که شاه بیت سفرنامه شماره 216 است. استاد با ان لباس فسفری رنگ پا در مسیر هایکی میگذارد و در انتظار تجربه های جدید و درخشان از طبیعت بی همتای خداوند وهاب…همینطور که پیش می رویم ما هم همراه با قلب هایمان تمام کمال به پیش می رویم از میان درختان و سبزه ها رهگذران می آیند و می روند. ناگهان یک خانواده جذاب 3 نفره که در حال برگشت بودن از پیاده روی رویایی در فیلم نمایان می شود. خدای من آن نوزاد چگونه در ان باکس مخصوص در اغوش پدر به عشقبازی با طبیعت آمده است.بر هر قدم استاد در این فیلم شکری جاری بود بر لب هایم…پیش تر برویم در مسیر پیاده روی… یک تپه ی زیبا خودنمایی می کند در آن سوی جاده درختان با سایه ساری که بر روی جاده ی هایک کشیده بودند و منظره ی چشم نواز پشتشان باز هم زیبایی تصاویر رو ده چندان می کردند.

خلاصه کنم…. در دقایق پایانی استاد و خانم شایسته گرامی قدم در باغی نهادن که بسیار جذاب بود و ناخودآگاه مرا به یاد تپه ی فیلم هابیت ها انداخت و چقدر اینجا لبریز بود از احساسات خوب …گلهای رنگارنگ باغ با بوته های علف با بوی علفی که اگرچه با تماشا کردن به مشام نخواهد رسید اما اگر به چشم خریدار تماشا کرده باشید حتما بوی آن را تا اعماق جانتان احساس خواهید کرد. کلبه های مختلف باغ …این کلبه ها هم صدآفرین داشتند حتی همان کلبه که در آن مالامال بود از ابزارآلات کشاوری و باغداری..چه برسد به کلبه هایی که آثار و صنایع دستی و چیزهای مختلف پوشیدنی و خریدنی در آن موجود بود.

خدایا میلیون میلیون مرتبه شکرت این دقایق از عمر من به حساب نیامدند تا اینجای کاررر

دست آخر هم نوبت صفا دادن به سلطان بی چون و چرای جاده رسید و دستی بر سر و روی آن کشیدن و شکمش را از بنزین پر کردن و منبع آب مایه ی حیات آنرا سیراب کردن

برای همه ی این ها و این قسمت سفرنامه خدارا شاکرم

از استاد عباسمنش عزیزم و سرکار خانم شایسته گرامی کمال تشکر و قدردانی را دارم.