سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 183 - صفحه 1

به نام خداوند بخشنده و مهربان

سلام به استاد عزیزم و مریم بانوی مهربان

و دوستان عزیزم

همین اول کاری می‌خوام برم سراغ اصل مطلب که استاااااااد من عاشقتم آخه چرا اینقدر تو خوبی فرشته

من عاشق اعتماد بنفست هستم تا خانمه دستتو گرفت و بلندت کرد سریع استاپ کردم و گفتم باید این نکات رو بنویسم که پاشنه آشیل من هست

و جالبه که بعدش شما دقیقاً همین حرف ها رو زدین ذتا مهر تاییدی باشه برای من و ذهنم

خانم که ازت درخواست کرد بین اون همه آدم شما رو بلند کرد چون مامور بود از سمت خدا که اعتماد به نفس رو در عمل استادمون بهمون نشون بده که اصلاً حرف و نظر بقیه برامون مهم نباشه اتفاقا باید شما رو بلند میکرد چون به قول خودتون هم لباس مناسبی نداشتین هم رقص خوبی نداشتین و البته این نظر خودتون هست ولی بخدا عاشق این رقصتم عشقم عاشق این لباست هستم که پوشیدی اتفاقا در زمان درست در مکان درست با آدم درست برخورد کردین تا به ماهاهم یاد بدین اعتماد بنفس رو در عمل مهم نبودن حرف و نظر مردم در عمل و این پاشنه آشیل خودم هست که الان یک سدی از من شکسته شد تا بهتر بفهمم این موضوع رو تو بی نظیری استاد و خیلی خوب هست که هون لحظه هم مریم بانو داشت فیلم می‌گرفت این غیر از این هست که لطف خدا بوده برای من و بچه ها؟؟؟!!!و عاشقتم استاد که کات نکردی این تیکه رو و این یعنی توحید چون نظر بقیه اصلا برات مهم نیست

ذهن من میگه :

بابا زشته بیخیال جلوی این همه جمع با این لباس ها رقص هم بلد نیستم من ناسلامتی استاد هستم اون هم با این خانم با این وضع مردم چی فکر میکنند راجب من بچه ها چی میگن

اما ذهن استاد:

پاشو پسر پاشو یک رقصی بکن یک قری هم بریز پاشو شادی رو هدیه بده به بچه ها پاشو عزت نفس و اعتماد بنفس رو به بچه ها(جواد) یاد بده پاشو به بقیه هم بگو که میشه رقص بلد نباشی ولی با یک خانم رقصید و نمرد پاشو با این لباس ها هم برقص که به بقیه هم نشون بدی که میشه با این لباس های خوشگل هم رقصید و هیچ اتفاقی هم نیفته پاشو پسر پاشو

دل به تو بستم (خدا) فقط تورو میپرستم (با ریتم بخونین استاد)

این فرق بین استاد و شاگرد هست دیگ همین چیز ها رو داره استاد توی تمام محصولات و دانلودی ها فریاد می‌زنه دیگ تا شاید من بخودم بیام و انجامشون بدم و نترسم از محدودیت های ذهنم استاد این فایل بی نهایت نکات مثبت و زیبایی داره که بخوام بگم بخدا فقط یک صفحه بصورت تیتروار فقط نوشتم که توی کامنت هام بیارم اما اینجا نظرم عوض شد اون ها رو دوستان میگن ولی الان که صحبت از محدودیت ها و ترسها شد برام خواستم داستان هفته پیش جمعه رو بگم که برای خودم رقم زدم به لطف الله مهربانم تا به خودم یادآوری کنم که محدودیت های ذهن خیلی کوچیکه و ریز هستند و نباید من رو از رسیدن به خواسته هام باز دارند

بریم سر اصل مطلب:

جمعه به لطف الله مهربان هدایت شدم به کوهنوردی تک و تنها (از بسکه فایل های سفرنامه رو دیدم هدایت شدم خیلی عالی و زیبا بود)

خودم رو سپردم به خدا و گفتم منو ببر به جاهای زیبا و خلوت که خودم و تو تنها باشیم

خلاصه که رب مهربانم هدایتم کرد به مسیر های خلوت و زیبا در صورتی که همه داشتند از یک مسیر می‌رفتند و من گفتم اون مسیر بقیه هست و من مسیر اختصاص خداوند داره برام درست می‌کنه و همینطور هم شد

خلاصه داشتم سوت زنان و شکرکنان میرفتم که یهو با یکی از ترس هام که از بچگی همراهم بود روبرو شدم (خخخخ انکار دارم داستان جنایی تعریف میکنم )و اون هم چیزی نبود جز چند تا سگ شیطون فاصله ای که باهام داشتند نزدیک به 200 متر حداقل بود از صدای پارس کردنشان ایستادم واقعا حرکت نکردم دیگ با اینکه فاصله زیاد بود ولی حرکت نکردم حتی خداشاهده میخواستم برگردم ولی گفتم نه جواد این تو بمیری از این تو بمیری ها نیست یا با این ترست روبرو میشی یا باید بمیری

یاد داستان استاد افتادم که توی جنگل صدای خش خش شنید و رفت توی دل ترس هاش(دوره عزت نفس)

خلاصه با کلی کلنجار که قلبم می‌گفت برو تو میدونی هیچ برگی بدون اجازه خدا به زمین نمیفته اما ذهنم می‌گفت نه 5 6 تا سگ هستند اگر بگیرنت چی و هزاران نجوای دیگ

خدا شاهده چنین عزمی در وجودم شکل گرفت که دنبال سگ ها داشتم می‌گشتم تا ببینم کجا هستن حتی مسیرم رو عوض کردم تا برم توی دلشون که پیداشون کردم و رفتم وسطشون نشستم استااااد چنان آرامشی بهم داد چنان بار سنگینی از دوشم برداشته شد که نگو و نپرس جالبه که طفلکی ها تا رفتم سمتشون از من فرار می‌کردند و نشستم و عشق بازی با ربم

اما بعدش چی شد

ذهنم خیلی این مورد رو کوچیک جلوه میداد اما گفتم پسر خوب همین ده دقه پیش از فاصله 300 متری میخواستی برگردی حالا میگی این کار کوچیک و بی ارزشه ذهنم یک نگاهی بهم کرد و گفت راست میگی ها اینجوری هم خندید خخخ

خلاصه که هنوز این مورد جزو ترسهام هست و نمیگم که از بین رفته اما بهتر شدم خدا رو شکر این عمل یک ایمانی در من بوجود آورد که گفت تو روی من حساب کن بقیش با من و واقعا هم فقط روی خودش حساب کردم و رفتم و اگر به خودم بود که برمیگشتم خداروشکر میکنم واقعاً

و استاد ازت بی نهایت ممنونم که در عمل بهم یاد دادی عاشقتم استاد

مریم بانو عاشقتم خیلی فوق‌العاده و زیبایی بانو

خدا حفظتون کنه شما ها رو برای ما

در پناه الله باشید