گفتگو با دوستان 27 | خود ارزشمندی درونی

به نام خدای هدایتگر ب سمت خواسته هام، یکی دو روز پیش بود از خدا خواستم فایلهای احساس لیاقت رو ب سمتم هدایت کنه، آگاهی هایی مربوط ب خودباوری بیشتر، دیدن توانایی هام، ارزشمند دونستن خودم. ازش خواستم خدایا ب من بگو برای احساس لیاقت بیشتر چه افکاری داشته باشم، چه رفتارهایی کنم، چه برخوردی با خودم داشته باشم، چه احساساتی رو با خودم تجربه کنم، چه حرفایی با خودم بزنم، خودم برا خودم کافی باشم.

با یه دوستی آشنا شدم ایشون بسیار ثروتمند و موفق هستن، آشناییت با ایشونم بخاطر احساس لیاقت و کار کردن رو باورهای ثروت و احساس لیاقتم بوده، اینکه تو مدار هم بمونیم بسته ب هم فرکانسی ما داره، ولی اینکه من معاشرت های باکیفیت رو تجربه میکنم نشانه هایی از تغییراتم هست.

ذهنم میخواست بره سراغ مقایسه من با ایشون، ذهنم میخواست خودمو کمتر از ایشون ببینم، این آدم رو گنده کنم تو ذهنم، شاید اولش ترسیدم و خواستم بکشم کنار چون ذهنم میگفت تو چی داری آخه ک احساس لیاقت و هم معاشرت با این آدم کنی؟ ولی بعدش گفتم نههههه، بیا بریم فایل های توحیدی رو شخم بزن، توحید عملی 5 دیوانه شم، فایل های قدم در مورد احساس لیاقت، دوره عزت نفس.

اتفاقا گفتم نه عزیزم من این چالشو می پذیرم، خدایا من باید رشد کنم، این آدم اومده ک ب من درس بده، من باید خودم رو فارغ از پول تو حسابم، فارغ از فتح قله های موفقیت، فارغ از محله ی زندگیم، فارغ از ملیتم، تیپم، لباسم، خانواده ام و….

باید خودم خودم رو ارزشمند بدونم، من خواسته ام تو زندگی رشده، رشد شخصیت، حالا جهان افرادی رو سر راه من قرار میده ک ازشون یاد بگیرم، الگو کنم ولی بت نععع. تحسین کنم ولی مقایسه نععع. گنده ش نکنم حتی تو ذهنِ خودم.

توحیدی تر میشم، عزت نفسم رو قوی میکنم، من خودخواهانه دوست دارم این رابطه رو داشته باشم، چون میخوام رشد کنم، میخوام باورهای محدودم کمرنگ بشه و جاش باورهای فراوانی بزارم، بگم ببین ایناهاش شده جلو چشمته، تو فرقی با اون نداری. دیدی آدمای ثروتمند و الکی برا خودت بزرگ میکردی. دیدی؟؟ دیدی هیچی نیست.

امروز تو پیاده روی منو خدام، خدا بهم گفت ببین من میخوام عزت نفس تو رو پایه های قوی ساخته بشه، تو باید فارغ از هر چیزی توحیدی باشی، مهم ترین رابطه ات رابطه خودت با خودته، با خداته، این ارزشمندترینه. عزت نفس من داره رو پایه های توحیدی ساخته میشه، رو عاشق خودم بودن فارغ از پولِ تو حسابم.

جالبه ینی انقده حال میکنم با این عقاید توحیدی ک کسی رو برا خودت گنده نمیکنی، خیلی احساس قدرت درونی میکنی وقتی می بینی بنده های خدا مسخر تو ان، ب خدا میگی خدایا میخوام قدرت توحید رو بهم نشون بدی، میخوام فکت بسازی تو ذهنم، میخوام نشونم بدی همه فرمانبردار کسی ان ک عزت نفس توحیدی داره.

انقده رها هستی ک اگر بود بود، نبود هم تو خودت برا خودت کافی هستی، میگی اصن فک میکنم نیست، من باید زندگی خودمو ادامه بدم، محتاج کسی نبودن چه حس خوبیه، محتاج چیزی حتی پول نبودن چه حس رضایت بخشیه، از درون پری، از درون احساس پر بودن میکنی، بی نیازی، وای چه کلمه ی خوبیه، بی نیازی از محبت آدماش، فقط محتاج خودشی، فقط چشم بله گوش خودشی، بعد می بینی بنده هاش همه بسیج شدن ک ب تو خیر و نعمت برسونن

اعتبار هررر چیزی رو ب خودش برمیگردونی، هر خنده، هر بیرون رفتن، هر تفریح، هر احترام، هر نعمت، وای استاد چی بگم، چطور تشکر کنم ک بهم توحید رو یاد دادید، اگه من عزت نفس درونیم رو پیدا نکرده بودم الان داشتم چه باج هایی میدادم، سرم پیش بنده هاش خم بود، ترس داشتم برا از دست دادن بنده هاش، ناعمه کجا بود؟ خودمو اصن دوست داشتم؟ بنظرم خدا ب همین خاطر شرک رو نمی بخشه چون تو خودت رو گم میکنی، ارزش خودتو گم میکنی. تو فراموش میکنی که چه گوهر کمیابی هستی و اجازه میدی بنده هاش ب تو توهین کنن و خوردت کنن.

دیگه نگران نیستی زیبا بنظر برسی، نگران نیسی بقیه تو رو تایید کنن، تحسین کنن، برات دست بزنن، توانایی هاتو ببینن، تشویق ات کنن، تولد تو تبریک بگن، ببرن ات بیرون، خودتو مقایسه نمیکنی، اره من تو ورزش خوب نیستم اشکال نداره بجاش من تو هنر خوبم.

میزان ارزشمندیم رو خودم تعیین میکنم، اینکه من حالم با خودم عالیه بالاترین دستاورده برام، اینکه من ب کسی تو ذهنم قدرت نمیدم، اینکه عاشق خودمم، اینکه خدا تو قلبمه، ب کسی باج نمیدم، حتی اگه هیچی تو زندگیم نباشه ولی رو اصول خودم وای میستم، اینکه خودم رو می پذیرم با همین هیکل، با همین صورت، با همین قیافه.

خودم از خودم راضیم تو این برهه از زندگیم، اینکه ب دنبال رشد خودمم، اینکه مغرورم بابت ارتباط های صمیمی، اینکه ارزشمند میدونم وقتم رو، زندگیم رو، ورودی هام رو. اینکه خودمم، خودِ خودم و افتخار میکنم ب خودم. اینکه کسی رو حلوا حلوا نمیکنم، حتی تو ذهنمم گنده اش نمیکنم، کی ب من اینارو یاد داد؟؟ وااای خیلی ارزشمنده این توحید، خیلی. خیلی ارزشمنده عزت نفس خیلی، خدا شکرت ک این لیاقتو داشتم ک لیاقتم رو خورد نکنم، ارزشمندیم رو له نکنم، خودم رو شاهدخت بدونم، بگم بودن با من بها داره، دوست عزیز شما هر دستاوردی داری مبارک خودت باشه، ماشین خوب داری؟ شغل خوب داری؟ ثروت داری؟ دمت گرم مبارک خودت باشه ولی برای من گنده نیستی.

خدا کمکم کن هیچ کس تو ذهنم بزرگ تر از تو نباشه، گنده اش نکنم، هیچ کس خفن و واااو نیست، من خودم کافیم، من ارزشمندی مو تعیین میکنم، من احساس لیاقتم رو تعیین میکنم، با خودم، نه حضور کسی تو زندگیم. اینا رو میگم روزی هزار بار چون نیازه ک خیلی تکرارش کنم، چون توحید اصله، باید بگم منشا همه خوبی ها زیبایی ها ثروت ها خداست، الله عه. قدرت از آن اوست ولاغیر.کجا دنبال چی بگردم؟ بیگ پیکچررر بابا، بزرگ فک کن، گنج ها دست اونه، الماسها دست اونه، ب دست بنده هاش نگاه کنم نون خشکای زیر دست اونا رو جمع کنم؟؟؟

خدا شکرت، خدا هیشکی بزرگ تر از تو نیست، خدا هیشکی بالاتر از تو نیست، هیشکی خفن تر از من نیست، هیشکی گنده تر از تو نیست، خدا شکرت ک یادم دادی کسی رو بت نکنم، خدا تو فقط خدای من باش، فقط تو باشی و تو باشی و تو باشی، منو بی نیازترم کن، منو وابسته تر ب خودت، و غیروابسته تر از ب هر چیزی و هرکسی. خدا مهم ترین رابطه رابطه من با توعه، خدا تو ینی من، من ینی تو، وقتی با خودمم با خودم حال میکنم احساس میکنم بهم میگی ایوللل کارت درسته، خدا فقط خودمو و خودتو عشق است. اصل اینه، بقیه حاشیه است.