گفتگو با دوستان 6 | برکت تصمیمات از پیش تعیین شده - صفحه 2

به نام الله یکتا

سلام به همگی دوستان و استاد عزیز

بار اول که ویدیو رو دیدم انگار روحم و وجودم درست دریافت نکرد آگاهی ها رو

دوباره، سه باره و چهار باره گوش دادم

یک نکته توی زندگیم نظرم رو جلب کرد :

من هرموقع که نشونه های بد می یومد برای من که این مسیر مسیر درست نیست

انگار می فهمیدم و به من الهام می‌شد که باید دستت رو بدی تو دست خدا و در آغوشش به خواسته هات و زیبایی ها هدایت بشی و متحول بشی

اما من ساکن موندم

و متاسفانه مثل گروهی شدم که در قرآن خطاب می کند

آنهارا(کافران)چه بترسانی چه نترسانی ایمان نمی آورد

یکدفعه حالم گرفت به خودم گفتم من که اینقدر ادعام می‌شد

یعنی من که هر وقت مغرور و راحت بودم تغییر نکردم

و جزو گروهی که با نشونه های بد که این مسیر اشتباهه جهان قصد داشت من رو آگاه کنه و من فهمیدم که باید عوض بشم

اما….

چرا تغییر ندادم خودم رو؟؟؟

چه چیزی مانع میشه که خودت رو به چالش بکشی در جهان هستی و متحول کنی همه چیز رو

به قول استاد مسئله تنها ثروت نیست

چی میشه که من میبینم بزرگانی همچون پیامبر ،

امام علی ،ابو حمزه ،امام حسن مجتبی که چهار بار تمام دارایی رو بخشید به نیازمندان و هیچ شد اما دوباره ساخت دارایی رو

اینقدر اینها پله های ترقی و کمال را طی کردند

جوری عاشقانه و خالصانه عبادت و عشقبازی می کنند با رب خودشون

که انسان و خود من دچار تحیر می شم از این پارادوکس که

در نهایت مقام و جایگاه در نهایت بزرگی جوری محتاج پروردگار می بینند خودشون رو که مدام استغفار می کنند

من زندگی استاد رو می بینم که هر لحظه زندگیشون

کمال آیه وَ صَدَّق‌َ بِالحُسنی ‌فَسَنُیَسِّرُه‌ُ لِلیُسری

می بینم اینهمه نعمت را و غبطه می خورم که چه چیز من رو اسیر کرده

به بالن من سنگ بسته و نمیزاره پرواز کنم

تلاش کردم که واقعا تغییر کنم که به یک کد واقعا مخرب بر خوردم

دوستان ابتدای کامنت یادتونه که در قرآن کریم نوشته کسانی که به نشونه ها اهمیت نمی دهند و می پوشونشون

کسانی مثل من که می بینم داره اوضاع بد و بدتر میشه و تغییر نمیکنند

اینها کافرند

یعنی من کافرم؟؟؟

یعنی هر کس که تغییر نمی‌کند و هر روز خودش را بهبود نمی بخشد کافر است؟

چرا کافر ؟

چون به قدرت و یکتایی الله باور نداریم

چون به عزتمندی خودمون باور نداریم

چون مشرکیم و فکر می کنیم ما مسئول ۱۰۰ درصد زندگیمون نیستیم و گمان می کنیم عاملی غیر از الله یکتا و سیستم جهانش و همراستایی ما در جهت خواسته هامون و همسنگ شدن ما با اونها شرایط ایده‌آل را می سازد

چون باور ۱۰۰ درصد نداریم که با تغییر من زندگیم به گونه ای خواهد شد که خواستار آن هستم

به همین دلیل است که به قول استاد وقتی ندانی و باور نداشته باشی که انتهای این مسیر و این نوقع روش /بهبود همیشگی/

تو را به هرچه می خواهی می رساند

خب قطعا متضرر می شیم

و پا پس می کشیم چون فکر می کنیم که این سختیه تغییر ،نتیجه ای ندارد

ولی اگر باور کنیم که ما سازنده مطلق زندگی هستیم و برای رسیدن به هرچه می خواهیم تنها خودمان و همفرکانسی با آنچه بخواهیم کافیست

و اگر من متحول بشوم دنیای بیرون فقط انعکاس درون من و آن هم گلستان خواهد شدمتصل

ان موقع است که:

با یک کتاب با یک جمله هم ما تغییر می کنیم

مثل استاد که متوجه شدند که باید تغییر کنند و نشونه ها حاکی از تغییر پذیر کردن ما بود

آنموقع به راحتی از بهترین شرایطی که داری

می روی به دل ناشناخته ها تنها به یک دلیل

من شنیدم و باور کردم که اگر تغییر نکنم نابود خواهم شد

و حالا دیگر هیچ چیز مانع از تحول ما نخواهد شد

باید این اهمیت رو درک کرد باید توهم ها رو محو کنیم از صحنه زندگیمون

دیگه نباید ترسید از عوض شدن

من قول می دهم به خودم و هرکه که بخواد تغییر و آنگونه که دوست دارد جهانش را بسازد

خیالمان راحت راحت که:

اگر تغییر کنیم مطمئن باشیم که زندگیمان هم متحول می شود

به شکلی که وقتی به استاد گفتند شکست می خوری و پشیمون شده دست از پا دراز تر بر میگردی همینجا برای کار

استاد گفت :

اگر که من برگشتم و پشیمان بودم شما تُف کن تو صورت من

وقتی اینجوری باور داشته باشیم که این صراط مستقیم است

هیچ چیز جلودار ما نیست

یک جورایی باید سر مسیر تازه ای که در زندگیمون ساختیم غیرتی باشیم

این رو بدونیم که جهان از آن کسانیست

که جرئت تغییر را داشته اند

وای خدا همینطور داره قلبم میزنه

به قول استاد non stop نوشتم و تایپ کردم و یه جورایی پاسخ به خودم و باور های مخرب بود

داستان هم این بود که اول که می خواستم کامنت کنم واقعا صحبتی برای گفتن نداشتم بعد به خدا گفتم خدایا چی کار کنم؟ دوست دارم کامنت کنم اما حرفی برای گفتن ندارم

خداوند من رو هدایت کرد

کلی با هم صحبت و معاشرت کردیم

بعد یک کتاب برای اعمال ماه رمضان بود

گفت اونرو بردار و بازش کن

من هم همینکار رو کردم

ناگهان چشمم به دعای ابوحمزه ثمالی افتاد

بچه ها شاید باور نکنید که حتی صفحه آن رو هم برایم مشخص کرد و من خواندم

که آقا جان اصلا مسئله باور های مخرب تو نیست که حالا نومیدی که من اینهمه مسیر اشتباه رفتم

بزرگان هم در حال خشوع و هر روز محتاج تر به الله بودند و از او مدام استغفار می کردند

به قول استاد هر چی بهتر بشی هر چقدر هم روی خودت کار کنی و تغییر کنی باز باید ادامه بدی برای بهتر شدن

پس این دنیا چیزی نیست که برسیم به جایگاهی و جزو رستگاران شویم

نه خیر

بلکه آن مسیری که ما را به ثروت و سعادت در دنیا و آخرت می‌رساند چیزی جز تغییر ،تحول و بهبود همیشگی

که با کار کردن رو خودمون و شناسایی و اصلاح کد های مخرب و ساخت باور های مناسب میسر می‌شود

نیست

با تشکر

در پنا حق