گفتگو با دوستان 1 |  همراه ماندن با جریان هدایت - صفحه 15

گفتگوی استاد با دوستان قسمت 1

با سلام خدمت استاد عزیزم

خدایا شکرت که باز هم فرصتی فراهم شد که با سایت توحیدی استاد همراه بشم و از آگاهی های نابش برخوردار

از دیروز که این فایل رو دیدم تا به امروز شرح حال من اینه:

نیمه شب بیرون زدم رفتم پی میخواری ام

تا در میخانه رفتم در پی دلداری ام

دوش دیدم در میخانه صف است از عاشقان

ای خدا ناخورده می من به شما رسیده ام

یا رب آخر ز غم عشق تو دیوانه شدم

بیخود از خود شدم و راهی می‌خانه شدم

آنقدر باده بنوشم که شوم مست و خراب

نه دگر دوست شناسم نه دیگر جام شراب

خوش خرامان میروی ای جان جان بی من مرو

سرو خرامان منی در دل و جان بی من مرو

این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است

این جهان بی من مباش و آن جهان بی من مرو

از دیروز تا الان اشک مهمان چشمان منه

همین دیروز بود که توی تمرین ستاره قطبی نوشتم خدایا ی ذره تسلیم و سر سپردگی ابراهیم خلیل الله رو میخوام فقط ی ذره

چند روزی بود که توی حیاط راه میرفتم و با خودم تکرار میکردم من هدایت شده ی خداوند هستم.خداوند مسیرها رو به من نشون میده

و وقتی اومدم توی سایت و فایل رو پلی کردم:

جوری مسخ شدم که اصلا دستم به نوشتن نمیرفت فقط دوست داشتم بخونم

دو ساعت تمام فقط نوشته های بچه ها رو خوندم

خداوند من رو هدایت کرد به ی سفر روحانی به ی سیر و سلوک عرفانی

سفری که با رفتن توی دل ناشناخته شروع شد اونم نه با ترس بلکه با ایمان به هدایت شدن

سفری که در اون مریدان به مرادشون رسیده بودن اما نه با بوسیدن دست شیخ و رئیس و پیرشون

اونا همشون حلقه زده بودن

همشون واله و شیدا بودن

اما نه واله و شیدای عبدی مثل خودشون

اما نه واله و شیدای ی منجی

اما نه با دین و شریعتی خاص

اونا وصل شده بودن به منبع لایزال هستی

به تنها رب و مالک و فرمانروای جهان

به سرچشمه ی هر آنچه که خیر و خوبی و رحمت نامیده میشه

اونا آیین ابراهیم خلیل الله رو در پیش گرفته بودن که حنیف بود و مشرک نبود

اونا جدا شده بودن از خیل عظیمی از بندگانی که بت میپرستیدن

که الهه های بیشماری داشتن : الهه ی مد ، الهه ی زیبایی، الهه ی حرف تو خالی و …….

اونا وصل شده بودن به ریسمان الهی که پاره شدنی توش نیست

اونا منتظر ی منجی نمونده بودن که از شرق یا غرب ظهور کنه و دست اونها رو بگیره و سوار بر اسب خوشبختی کنه

چیزی که سالهای سال در مغز من فرو کرده بودن و ذهن من رو درگیر خودش کرده بود که جز کدام دسته ام اینوری ها که منجی نجاتشون میده یا اون وری ها که منجی هلاکشون میکنه

اونها خودشون ناجی خودشون شدن با تکیه بر تنها رب و قدرت جهان

اونها نترسیدن از تهدید بت پرستان و تبر ابراهیمیشون رو ورداشتن و شکستن تمام اون بت های وجودشون که اونها رو دور کرده بود از ربشون

بت هایی که قربانی های زیادی براشون کرده بودن تا اونها رو به خواسته ها و آرزوهاشون برسونن اما حتی قادر نبودن حرف بزنن قادر نبودن حرکت کنن چه برسه به برآورده کردن خواسته هاشون

و اونوقت بود که درهای رحمت و نعمت اون رب به روشون باز شد:

اونوقت بود که مثل آدم یاد گرفتن که توبه کنن و خجالت نکشن از خداشون

اونوقت بود که مثل محمد امین مردم شدن و مردم بهشون اعتماد کردن

اونوقت بود که مثل سلیمان اونقدر خداوند ثروت بهشون داد که نمیتونستن بشمارن

اونوقت بود که مثل یوسف از زندان خود ساختشون رها شدن و عزیز مصرشون شدن

اونوقت بود که مثل موسی خداوند با نشانه هاش باهاشون صحبت کرد و لایق همصحبتی شدن

اونوقت بود که مثل مریم بهشون رزق و روزی داده میشد جوری که دیگران تعجب میکردن

اونوقت بود که مثل مسیح دست از قضاوت دیگران برداشتن و متمرکز شدن رو اعمال خودشون

اونوقت بود که مثل ایوب صبور شدن و آرام

اونوقت بود که مثل زکریا روزه ی سکوت گرفتن و با کسی بحث و مجادله نکردن

خدایا حالا که دست من رو گرفتی و آوردی توی این جمع مریدان یعنی من هم لایق شنیدن و هم صحبتی با خودت هستم

یعنی شنیدی دعوت من رو و اجابت کردی من رو برای نسلیم بودن و سر سپردگیت

آخ تسلیم بودن هم لیاقت میخواد لیاقتی که من تا حالا نداشتم اما الن ی ذره ی ذره پیدا کردم

و همین ی ذره با من چه ها کرده از دیروز تا امروز که چشمه اشک شوق وصال شروع به جوشیدن کرده

همه دیگ حقی که پروین اعتصامی سالها پیش ازش صحبت کرده

همون جوششی که من بارها شنیده بودمش اما الان دارم درکش میکنم

خدایا باز هم لیاقت میخوام برای دریافت این جریان

ی ظرف خیلی بزرگتر خیلی خیلی بزرگتر

خدایا باز هم پناهم باش

سپاسگزارم استاد برای این حال خوبی که بهم هدیه کردین