آیا من می توانم زندگی دیگران را تغییر دهم؟ | قسمت 1 - صفحه 45 (به ترتیب امتیاز)

دورد سلام به استاد عزیزم مریم بانو و دوستان همیشه همراه

این دومین کامنت امروز من روی سایت در مورد این موضوع من صبح به محض بیدارشدن از خواب اومدم داخل سایت و باین فایل جدید مواجهه شدم از اونجای که خیلی به موقع و به جا بود برام

قبل از صبحانه خوردن فایل دیدم کامنت گذاشتم تمام روز به این فایل و کامنت های که درموردش خواندم فکر کردم به مثل های که به کرار در زندگی من تکرار شده بود فکر میکردم

واقعا وقتی که وقتش باشه تو دریافتش میکنی مثل من که آماده دریافت همچین فایل بودم جاش باز شده بود و امروز صبح اومد برام

من خودم چقدر به شخصه راهنمای اطرافیانم و دوستان و نزدیکانم بودم

و چقدر خودم در گیر

زندگیشون میکردم دست آخر اونا اون کاری رو انجام میدادن که خودشون فکر میکردن درسته یا صلاح میدونستن

انرژی وقت ما هم به فنا می‌رفت

چقدر این الگو در خانواده من زیاده بود و هست

سرمون همش توکاسه بقیه ست

حتی به استوری گذاشتن بقیه هم گیر میدیم

تا این حد

و چه قدر مسیر اشتباه

فکر می‌کنیم این راهش و باید همچه اوکی تحت کنترل ما باشه و استاد روبه راه کردن زندگی بقیه باشیم

واقعا که این داستان خیلی خوندنیه و جالبیه

و اما غیر قابل باور

که ما ناتوان در حل مسئله بیقه هستیم

چون تمام زندگیمون جور دیگه ای زندگیش کردیم

چقدر بوده که ما می‌خواستیم کاری برای کسی انجام بدیم خودمون انداختیم وسط ما شدیم بده داستان

چقدر ما خواستیم احترم به بقیه بزاریم

و تمام خودمون رو براشون گذاشتم

نقر داغ شدیم س. احترام بی موقع

آخه که چقدر من داستان برای گفتن دارم سر این قصه

البته که خودم مقصرم

چون نمیدونستم

خوب بلد هم نبودم جریان از چه قرارِ

من حتی یه بارم فکر نمیکردم چرانتیجه همیشه باید این جوری بشه ایراد کار کجا میتونه باشه،

من فکر میکردم روند طبیعی زندگی همینه

من غافل از قانون های بی تعقییر خداوندی بودم

البته که شکر میکنم خداوند رحمان و رحیم رو که حداقل فهمیدم ایراد کجاست و سعی کنم که درستش کنم

خداجون ممنونم

یه مثل خیلی تازه که برام همین چتدوقت پیش اتفاقا افتاد رو میگم که شاید الهام بخش باشه

چند ماه پیش

خواهر سر یه سری ماجرا کلا بیخیال خانواده م شده و دیگه رفت آمده نمیکنه و تلفنشم جواب نمیده یجورایی کنار کشید

جز تماس من و یکی 2 نفر از خانواده

آقا منم از اون جای که همیشه خودم موظف زندگی بقیه میدونم

و قهرمان مان بازیم گل میکنه مثل همیشه خودم روانداختم وسط رابط بین خانواده و خواهرم شدم خبر رو ببر براش زنگ بزن پیگیری کن

جوری مادرم مطمئن میکردم که حالش خوبه جویای احوالتونه میخواد کمی تنها باشه از این دسته حرف ها

از اون طرفه هفته ای 1الی 2 بار به خواهرم زنگ میزدم جوری برخود میکردم که حواسم بهت هستو فکر نکنی تنهای ما کنارتیمو فلان بهمان

حالا اون اصلا زنگ نمیزد به من جز کار پیش میومد براش

و من خودم از خواب غفلت نمیخواستم بیدار کنم که بابا طرف حتی یه زنگم بهت نمیزنه پ تو چته شدی قاشق داغ تر از آش .

خلاصه گذشت تا اینکه 3 ماه بعد این موضوع خودم سر یه موضوع نچندان مهم که اصلا ربطی هم به خواهرم نداشت با خانوادم به تضاد خورد و باعث شد که من کلارابطمو با خانوادم قط کنم حتی خط تلفن هامو رو هم عوض کنم

و بیخالی طی کنم بماند که چقدر بهم فشار آورد این جریان

اما درس بزرگی گرفتم که تو توان تعقییر هیچ کس رو مطلقا نداری اگر خودش آماده نباشه اگر وقتش نرسیده باشه

من فقط با دلسوزی بیجا و دخالت تو کاری که به من مربوط نبود و حلش با خودش و هدایت خداش بود

خودم درگیر ماجرای کردم که فقط به من آسیب زد

و قطعا حلش به یه زمانی نیاز داشت به صبر به تکامل

من با دخالت بیجام با عجله م با توجه به جنبه منفیش خودم دخالت دادم که کمکی کرده باشم ولی به ضرر خودم تموم شد

((((بله داستان از این قرار که وقتی طرف با تو هم مدار نیست حرف تو عمل تو جواب نمیده ))))

حرفهای تو رو یا نمیفهمه یا اشتباه برداشت میکنه

چون مسیرش با تو یکی نیست،

(((و خدا با توجه به شرایط اون موقعش مسیر رو بهش نشون میده و هدایتش میکنه))) نه حرف های که از طرف ماست نه دخالت های ما))))))

خدا جون ممنونم بابت این همه آگاهی بابت صبرت بامن دوست دارم عقش ابدی من