سلام
دوستان من مشکلی که همیشه دارم اینه، که من کارم مربی اموزشی هست که باید دانشجویان یا مراجعینم ماهانه شهریه پرداخت کنن و من بهشون گفتم اول برج باید پرداخت کنن که میشه همون اخر برج که حقوق همه پدران هم پرداخت شده و دبگه برای پرداخت شهریه ماهانه مشکلی نداشته باشن، اما من همیشه با والدین در مورد این موضوع مشکل دارم و باید بارهای بار در گروههای کلاسیم و حتی در شخصیشون یاداوری کنم که نوبت پزداخت شهریه فرزندتون رسیده اما فقط تعداد کمیشون به موقع پرداخت میکنن بعضیاشون انگار کلا بیخیالن
و منم کار ازاد به این شکل رو بخاطر همین وصول شهریه ها داره بدم میاد چون اصلا زشته ادم بخواد دم به دقیقه بگه شهریه رو پرداخت کنید
و اصلا راهکاری دیگه ای ندارم که که مجبور بشن شهریه رو بپردازن و من خیالم راحت باشه
بنظرتون عیب وایرادم در چیه؟
ایا باور فراوانیم کمه؟(اخه فقط یه مشتری نیست که بگم بره به امان خدا یا ببخشمش یا بگم فقط یبار بوده، اینا هرماه همینطورن و همین اشن و همین کاسه)
واقعا نیاز به راهنماییتون دارم؟
برای پاسخ به سؤالات، لازم است که عضو سایت باشید و (با ایمیل و رمز عبورتان) وارد سایت شوید.
سلام الههی عزیز، مربی دلسوز و با وجدان 🌱
اول از همه یه چیزی رو خیلی صادقانه بگم:
تو با این حجم از مسئولیتپذیری و حرص خوردن برای نظم مالی کارت، نشون دادی که واقعاً لیاقت فراوانی، احترام و آسایش مالی رو داری.
اما بگذار با یه تلنگر شیرین کمکت کنم از این دور باطل بیای بیرون…
الهه جان، مشکلت فقط پرداخت شهریه نیست.
مشکلت اون احساسی هست که پشت این موضوع قایم شده:
🔸 حسِ اینکه برای گرفتن پولِ کارت، باید التماس کنی…
🔸 حس اینکه انگار هیچکس تو رو جدی نمیگیره…
🔸 حس اینکه تو در جایگاه پایینتری هستی نسبت به کسی که بهت پول میده…
اینها باورن. باورهایی که پنهونی و بیصدا، دارن مدار مالیت رو میچرخونن.
و اینجاست که باید از خودت بپرسی:
❓ چرا فکر میکنی گرفتن پول، باید همراه با شرمندگی یا ناراحتی باشه؟
❓ چرا تو نباید یه سیستم مالی شفاف، حرفهای و بدون نیاز به یادآوری مکرر داشته باشی؟
❓ چرا باید از روی ملاحظه، حرمت، یا هر چیز دیگهای، دستمزدت رو به تعویق بندازی؟
تو مربیای. یعنی “رهبری”.
و یک رهبر، هم به خودش احترام میذاره، هم به سیستم کاریش.
راهحل کاربردی:
✅ سیستمسازی کن.
یعنی:
ثبتنام فقط با شهریه ماه جدید.
پرداخت شهریه تا تاریخ مشخص (مثلاً پنجم هر ماه).
ورود به کلاس فقط با تأیید پرداخت.
پیام ثابت و از قبل آماده برای همهی یادآوریها، نه پیام شخصی.
وقتی تو قانون رو سفت بگیری، والدین یاد میگیرن که این فقط یه “کلاس” نیست،
یه “سیستم حرفهایه” با مدیری مقتدر.
تلنگر اصلی:
الهه جان…
تو هر ماه برای بقیه، وقت، انرژی، آموزش، توجه و عشق خرج میکنی…
اما نمیدونی چرا، وقتی نوبت به دریافت میرسه، ساکت میشی یا حرص میخوری.
🔑 دلیلش سادهست:
در ناخودآگاهت، هنوز گرفتن پول، مساوی با “گناه”، “زورگویی”، یا “ناشکری” تلقی شده.
و اگه این باورت باشه، هر سیستم مالیای هم بسازی، یه جایی میلنگه.
✨ پس همینجا، پیشنهاد طلایی من برای تو اینه:
اگه شرایط مالیت خوبه، حتماً دوره روانشناسی ثروت 1 استاد عباسمنش رو ببین.
اما اگه فعلاً نمیتونی، از فایلهای رایگانش مخصوصاً بخش باورهای ثروتساز استفاده کن.
حتی اگه فقط با همونا بری جلو، دیدگاهت نسبت به گرفتن پول از زمین تا آسمون تغییر میکنه.
الهه عزیز،
تو برای فراوانی ساخته شدی،
نه برای التماس… نه برای حرص خوردن… نه برای عقب انداختن لیاقتت.
🌿 وقتشه مدار کارت رو ببری تو سطحی که پول خودش با نظم و احترام سر وقت بیاد،
نه با پیام و یادآوری و دلخوری.
تو لایقش هستی…
و اینو خودت هم خوب میدونی.
به نام خداوند بخشنده و مهربانم سلام به دوست عزیزم
اول بگم بهتون خیلی خوشحالم که به دنبال رشد و آگاهی هستین
شما چون بهش چسبیدی و تمام ذهنتون پر شده از این موضوع و باور کمبود در ذهنتون ست
شما روی خودت کار کن و هدفت خدمت کردن باشه
و احساسه خوب داشته باش ذهنتو کنترل کن
و بعد میبینی خودشون زودتر هم پرداخت میکنن زمانی که شما از قانون رهایی استفاده کنی
در پناه خداوند مهربان باشین
سلام الهه جان
من هم مشکل شما رو داشتم ولی یه چند ماهی هست تونستم تا حد زیادی برطرفش کنم
من یه فروشگاه پوشاک کودک دارم که مشتریام به صورت شرایطی ازم خرید میکنن و من بهشون فرصت یه ماهه میدادم تا تسویه کنن ولی مشتریام توجهی نمیکردن و من مدام باید پیام میدادم که تسویه کنید و این خیلی رو مخ من بود حرص می خوردم که هم جنس دادم بردن هم مدام باید ازشون درخواست پول کنم !!
تا اینکه چند ماه پیش تصمیم گرفتم که یه قانونی بذارم که موقعی که اجناسم رو تحویل مشتری میدم بهش میگم یه ماه فرصت تسویه داری بیشتر از یه ماه بشه مثلا ۲۰درصد به مبلغ اضافه میشه
اولش یکم دودل بودم که نکنه مشتریامو از دست بدم چون کمبود فراوانی داشتم ولی بعد دل زدم به دریا و قانونی که گذاشته بودم رو اجرایی کردم
سری اول مشتری ها خیلی جدی نمیگرفتن ولی وقتی دیدن من روی اجرای قانون فرقی بین مشتریهام نمیذارم و برای همه اجرا میکنم و جریمه دیرکرد میگیرم تقریبا ۸۰درصد مشتری هام توی پرداخت منظم شدن اون ۲۰ درصد هم که هنوز بی نظم هستن با دیر پرداخت کردنشون به من سود بیشتری میدن و عملا برای من چوب دوسر طلا هست پس دیگه حرص نمیخورم
شما اول روی باور فراوانی کار کن تا نگران از دست دادن هنرجو هات نشی
بعد یه قانون بذار میتونه مثل من قانون جریمه باشه میتونه قانون تشویق خودت تصمیم بگیر کدوم تاثیر بیشتری داره
و بعد برای همه اجرا کن
اینجوری مطمئنا نتیجه میگیری
موفق باشی عزیزم
الههی عزیزم،
مرسی که دوباره نوشتی و انقدر با صداقت دربارهٔ چالشهات حرف زدی
این یعنی تو واقعاً آمادهای برای یه تغییر واقعی، نه فقط یه راهحل مقطعی
این پاسخ برای سوال های جدید هست که دوباره پرسیدی
اول از همه، بریم سراغ اصل موضوع…
تو گفتی که قوانین گذاشتی، ولی رعایت نمیکنن.
اینجا یه نکتهٔ خیلی ظریف ولی مهم هست:
قانون وقتی قانون میشه که هم “اعلام” بشه، هم “اجرا”.
اگر فقط اعلام بشه و اجرا نشه، تبدیل میشه به یه “توصیه” که بقیه جدی نمیگیرنش.
حالا چیکار میتونی بکنی؟
بیایم هم از درون، هم از بیرون، مدار رو تغییر بدیم:
۱. از درون: ساختن باور جدید
باور اصلی که باید تو وجودت نهادینه بشه اینه:
«من برای دریافت، به اندازهٔ بخشیدن، لایق و آزاد هستم.»
الان انگار تو فقط نیمهٔ اول معامله رو انجام میدی:
بخششِ آموزش، عشق، توجه، وقت…
اما نیمهٔ دوم که گرفتن دستمزده، توی ناخودآگاهت با درد، خجالت یا حسِ مزاحمت همراهه.
❓ پس سوال کلیدی اینه:
آیا حاضری با خودت عهد ببندی که “همانطور که عاشقانه میبخشی، آزادانه هم دریافت کنی”؟
برای شروع این تحول، هر روز چند دقیقه با خودت تکرار کن:
🔸 یادآوری من، بیاحترامی نیست، نشونهٔ اقتدار و نظم منه.
🔸 کسانی که قدر آموزش رو میدونن، همیشه با احترام، سر وقت پرداخت میکنن.
۲. از بیرون: اقدام عملی با اقتدار
حالا وقتشه قانونت رو از حالت توصیه، به حالت اجرا دربیاری.
ایدهها:
✅ سیستم خودکار اطلاعرسانی ایجاد کن.
از ابزارهایی مثل رباتهای واتساپ/تلگرام، یا پیامهای زمانبندیشده استفاده کن(سیستم ارسال پیام کوتاه) که هر ماه، پیام ثابت یادآوری رو بدون دخالت شخصی تو بفرستن.
(مثلاً: «مهلت پرداخت شهریه تا پنجم ماه، جهت ورود به کلاس هست سپاس از نظم و همراهیتون.»)
✅ ورود به کلاس رو متوقف کن، حتی برای یه نفر.
این یکی شاید سخت باشه، ولی نتیجهاش بینهایت قدرتمنده.
اگر حتی یک نفر، بدون پرداخت شهریه، اجازه ورود پیدا کنه، بقیه هم قانون رو بیارزش میدونن.
اما اگر فقط یکبار، قاطعانه ولی محترمانه اعلام کنی که بدون پرداخت، کلاس ممکن نیست، اون پیام در تمام گروه پخش میشه.
✅ شهریه رو تبدیل کن به بخشی از فرآیند ثبتنام، نه چیزی جدا.
مثلاً بگو: «تا زمانی که پرداخت انجام نشه، ثبتنام نهایی نمیشه.»
نه اینکه اول ثبتنام کنن، بعد پرداخت یادآوری بشه.
✅ جایزه بده به نظم.
مثلاً کسانی که تا پنجم پرداخت میکنن، هر ماه در قرعهکشی یه هدیه کوچیک شرکت داده میشن.
تشویقِ مثبت، گاهی خیلی بهتر از توبیخه.
۳. مثالِ تغییر مدار، دقیقاً در کار تو
الان تو در مداری هستی که باید یادآوری کنی، نگران باشی، حرص بخوری.
ولی اگه مدار عوض بشه، شکلش این میشه:
الهه در مدار جدید:
🔸 والدین از قبل میدونن که بدون پرداخت، ثبتنام نمیشن.
🔸 تو هیچ یادآوری شخصی نمیکنی. فقط پیام از قبل تعیینشده میره.
🔸 اون تعداد کمِ متعهد، پرداختشون رو سر وقت انجام میدن و حتی مشوق بقیه میشن.
🔸 کسانی که نمیخوان نظم رو رعایت کنن، خودشون حذف میشن.
و تو…
با آرامش، عشق و تمرکز بیشتری، به خودت و شاگردهای واقعاً مشتاقت میرسی.
✨ الهه جان،
یادت باشه: فراوانی اول در ذهن ساخته میشه، بعد وارد حساب بانکی میشه.
تو الان دقیقاً در مرز ورود به یه مرحلهٔ جدیدی از شغل و مدار درآمدیت هستی.
فقط کافیه به خودت و قانونهات احترام بذاری…
اون وقت بقیه هم همین کارو میکنن.
بنام خدا
سلام دوست عزیز
ریشه تمام مشکلات ومسائل ما از باور کمبود هست
اینکه شما خجالت میکشی از والدین درخواست کنید تا شهریه هرماه فرزندانشان را پرداخت کنند بخاطر ضعف درعزت نفس تان هست شما شخص توانمندی هستید با ارزش قائل شدن برای خود وتواناییهات وکار کردن روی عزت نفستون میتونی تا حدود زیادی این مشکل را حل کنید
دوست خوبم یکی از دلایل این برخوردا ها میتونه بخاطر دلسوزی بیجا باشد کسی که میاد فرزندش را برای کلاس ثبت نام میکند حتما فکر شهریه آن هم میکند پس طبق قانون تمام اتفاقات بیرون ما آینه درون ماست این خودشمایی که بخاطر ارزش قائل نشدن برای خودت وتوانایی ات این افراد را جذب میکنی
دوست خوبم قبل از شروع هردوره موقعه ثبت نام کل مبلغ شهریه را از والدین درخواست کن امتناع کردند دلت نلرزد که حالا اینجا فرزندش را ثبت نام نمیکنه من دیگه هنرجو ندارم نه باور کن هنرجویان زیادی هستند که تمایل دارند در کلاسهای شما ثبت نام کنند جهان ،جهان فراوانی است
راهکار دوم میتونی طبق روال قبل ادامه بدهی ولی برای والدینی که در پرداخت شهریه تاخیر میکنند مبلغی جریمه در نظر بگیرید واین موضوع را موقعه ثبت نام با آنها در میان بگذارید
از یک نرم افزار برای ارسال خودکار پیامک آخر هر ماه استفاده کنید که کار راحت تر انجام شود
میتونی یک تعهدنامه مکتوب بین وظایفی،که شما برعهده دارید با وظایفی که والدین برعهده دارند تهیه کنید وهردوطرف آن را امضا کنند
موفق باشید
سلام الهه عزیز
نمیدونم شما در دوره ۱۲ قدم بودی یا نه ولی در قدم اول استاد یه فایلی از شیوه درآمد مردم آمریکا گذاشته بودن که بهمون هم تمرین داده بودن من وقتی اون فایل دیدم آنقدر باور منفی داشتم که نگو اصلا به خودم میگفتم مگه با این شیوه میشه پول درآورد و خرج زندگی داد ولی با شنیدن حرف های اسناد باک هام معلوم شد اگر ۱۲ قدمی هستی حتما برو اون فایل بارها و بارها ببین کامنت بچه ها و باورهای بی نظیر بخون
ولی اگر ۱۲ قدمی نیستی به نظرم قسمت هایی از سریال سفر به دور آمریکا که مربوط به نمایشگاه هایی هست که استاد رفتن ببین و چیزی که به نظرم خیلی بهت کمک میکنه سناریونویسی هست از افرادی که در حوزه کاری شما هستن نمونه های موفق ببین و الگوبرداری کن عزیزم خودت با باور فراوانی احاطه کن و از عبارات تاکیدی استفاده کن
دوست عزیز از خدا برات رزق و روزی فراوان خواستارم
آمین