قدرت تحسین در برابر حسادت - صفحه 16 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدا

سلام

وقتی که تحسین میکنی، انگاری داری به جهان میگی که من این نعمتهارو الان در کنار خودم دارم و دارم ازشون لذت میبرم، الان توی زندگیم حضور دارن، و جهان هم که با فرکانس کار میکنه، چه واقعی و فیزیکی ، چه فرکانسی، برای جهان فرق نداره یه جوره، وارد زندگیت میکنه، آروم آروم ، با صبر، با تکامل، به قول مریم خانم چه شما بشینی پشت یه بنز و رانندگی کنی چه تجسمش کنی تو تاش یه فرکانس دارن، وقتی ما میریم جلوی یه ماشین زیبا و مجلل و تکذیبش میکنیم، داریم به جهان میگیم که من اینو نمیخوام پس بهم نده، اگه تحسینش کنی، یعنی من اینو میخوام پس بهم بده، یا اینکه انگار ماشین خودمه و دارمش و الان دارم از نگاه کردن بهش کیف میکنم و لذت میبرم و این لذت رو با زبانم انتقال میدم، جهان هم همون چیزی که میفرستی رو برات میاره، البته که این فرستادن کار یه بار و دوبار نیست.

نایج پایدار حاصل فرکانسهای درست و پایداره، باید تحسین کردن جزوی از وجودت بشه، جوری که حتی اگر برای یک ثانیه یه نعمتی رو دیدی، یا یه لحظه یه ماشین گرون از جلوت رد شد همون موقع بگیری که این یه نشانه بوده و باید تحسینش کنی . من خودم دقیقا همین چند سال پیش که هم بچه بودم هم در دوران جاهلیت، نمیگفتم اگه این تونسته منم میتونم پس چیکار کنم، میگفتم اون نتونه، یا اینکه همزمان که من میرم بالا اون بره پایین.

گذشت و اول دبیرستان که من وارد سایت شدم، انگاریا یه حسی درونم بود که برام حسادت رو مدام کم رنگ تر میکرد، همه دنبال این بودن که هم دیگه رو خراب کنن و جلو بزنن و سبقت بگیرن ولی من با وجود اینکه جزو رتبه اولا بودم، با همه دوست بودم، چه اون تهیا، چه اون هم رتبه ای ها، یه جوری بود که همه اونایی که میخواستن سبقت بگیرن، جلوی هم خوب بودن، پشت سر هم زیراب زن، ولی خداروشکر من اتفاقا تحسینشون هم میکردم و باهاشون دوست بودم بر خلاف تمام افرادی که به من میگفتن تو هم باید خرابشون کنی و اینا، اصلا یه جوری من شده بودم مورد اعتماد، چیزهایی که به هیچ کسی نمیگفتن رو به من نمیگفتن، مسایلی رو با من در میون میذاشتن که مثل راز بود براشون، مدام این وضعیت بهتر هم شد خداروشکر جوری که هر سال لذت و خاطره خوبش بیشتر میشد، الانم که دیگه ترم یک دانشگاهو شروع کردم، با اینکه آنلاینه، اما بازم حس میکنم یه چنین حالتی هست، چون از وقتی فهمیدم که نمیتونم به موفقیتی برسم که تکذیبش میکنم، افتادم رو دور تحسین، راه میرم تحسین میکنم، یه هوای خوب و تحسین میکنم، ماشین خوشگل، خونه مجلل، مهارت یک فرد، ثروتش، تواناییش، موفقیتش، شهرتش، داراییش و داشته هاش، به لطف الله بعدش هدایت شدم به اینکه نعمتهای بیشتری رو پیدا کنم و حتی همون آنلاین ببینم، تحسین کنم، با عشق لذت ببرم و به خدا اصلا یه حال عالی دارم وقتی مثلا یه ماشین لوکسو از نزدیک میبینم، تحسینش میکنم، بعد خداوند هدایتم میکنه به جایی که یه ماشینی هست که اصلا دل منو میبره، به طول مثال من خب خیلی ماشینیم، ماشین های لوکس هم که دیگه در قلب مان😂🤣

من پورشه خیلی دوست دارم، یعنی عاشقشم، مدام پورشه هارو تحسین میکردم، سیاه و سفید، شاسی بلند و سدان، کوپه، رنگی، بعد جالبیش اینه که خداوند هر روز هدایتم میکنه به سمت ماشینهایی هم رده و مثل اونها لوکس و زیبا، یه پورشه زرد نزدیکمون هست، بعد من هردفعه میدیدمش با یه شوق و ذوقی تحسینش میکردم که همه تعجب میکردن، چند وقت پیش خداوند هدایتم به یه خیابونی که داشتم راه میرفتم، جلوی یه نمایشگاهی که همیشه ماشینای خفن میاره، یه دفعه دیدم یه پورشه شکلاتی قهوه ای گذاشته، آقا به خدا اگه کسی نبود، من از خوشحالی داد میکشیدم و با صدای بلند خداروشکر میکردم، اصلا ببین یک نشانه ای بودا، گفتم خدایا ببین اولا که چقدر این ثروت داره بیشتر میشه که هرروز یه چنین خودروهایی داره وارد میشه، دوما ببین فرکانسهایی موجب شده که این الان اینجا بیاد، حالا اصفهان هم جای ماشین خیزیه ولی مثل تهران نه، و ببین این تحسین کردنا منو آورد به جایی که از اون جنس خواسته ها به من بیشتر بده،

یا مثلا برجهای مجلل تهرانو وقتی برای اولین بار سرچ کردم، به خدا از خوشحالی فقط سکوت کرده بودم و نمیدونستم حس سپاسگزاریمو از چه طریق بروز بدم، وقتی میدیدم که چنین قصرها و عمارتهایی تو همین کشور خودمون هست، چنین نعماتی همین کنار خودمون هست، به خدا از ذوق و شوق و حس خدایی لبریز شده بودم، هر دفعه هم که دوباره میبینمشون، یا چیزای جدید میفهمم از امکاناتشون، یا یه احساس باحالتری بهم دست میده.

و اکثرا تکذیب میکنن این نعمتهارو، چون خودشون نتونستن بهش برسن و نمیتونن بهش برسن هرچی حساب میکنن، تکذیبش میکنن که دزده، ولی ۹۹ درصد کسایی که ما بهشون کذب میبندیم، از راه درست و حلال به ثروت رسیدن، اصلا نمیشه از راه نادرست به جایی رسید.

تازه رشد که خطی نیست، لگاریتمیه، نماییه، توانیه، هرچی، در عرض چند سال کوتاه نه یه عمر، یه نفر زندگیش از صفر میرسه به هزار، چون پیشرفت تصاعدیه، مثل یکی دوسال پیش که خداوند در عرض یه هفته تمام اون سالها بی آبی رو جبران کرد جوری که نعماتی رو که خداوند داده بود رو نمیفهمیدن چیکارش کنن و هدرش دادن ریختن تو دریا. آنقدر نعمت داد که سدها جا نداشت، چند سال خشکسالی رو در عرض یک هفته جبران کرد.

آقا نیاز نیست چیزی رو به کسی ثابت کنی،حقته، نوش جونت به هیچ کسی هم چیزی بدهکار نیستی،به خاطر تغییر باورها به موقعیتها و ثروتها و موفقیتهایی رسیدن که بقیه باید اونا رو ببینن، باور کنن که میشه پس اونها هم میتونن، و به همون شکل فکر و عمل کنن، سیستم عصبی همه ما یکیه، به همون اندازه که ایلان ماسک ثروت ساخته منم میتونم، همه میتونن، اصلا همین کار ایلان ماسک باعث میشه بقیه ببینن که آقا انگار میشه در کمتر از یک سال بیشتر از ۱۰۰ بیلیون دلار ثروت بسازی، حالا خدا میدونه به جایی مرسیم که ۱۰۰ بیلیون دلار ساختن تو یه سال اصلا طبیعی میشه و خدا میدونه چند نفر دیگه اینکارو میکنن.

زلاتان اومد میلانو اول کرد الان آماده ترین بازیکن جهانه به نظر من مثل رونالدو و مسی و لواندوفسکی، خدا میدونه وقتی اینا تا ۵۰-۶۰ سالگی تو رنک اول دنیا بهترین هستند اون جوونتر ها چقدر باور میکنن که میشه تا هرسنی بهترین و حرفه ای بود و خدا میدونه چقدر سن ورزشکارا بیشتر میشه و البته حرفه ای تو و جذاب تر و قویتر، خدا میدونه چقدر آدم از ثروتمندان نوجوان و حتی کودک درس میگیرن و باور میکنن که میشود و چقدر ثروتمندان جهان هرروز بیشتر میشه!!!

خدایاشکرت

تحسین موفقیت، که راهی غیر از این برای رسیدن به موفقیت نیست.

دستتون در دست الله یکتا