معرفی دوره «هم جهت با جریان خداوند» - صفحه 28 (به ترتیب امتیاز)

میخوام این‌ متن رو با یک‌ لحن جدی تر بنویسم

ببین رفیق، یه چیز رو قشنگ از ته قلبت درک کن:

” امکان نداره تو توی یه مومنتوم مثبت باشی، به خدا اعتماد کنی، ذهن و احساساتتو کنترل کنی و بعدش شرایط زندگی‌ت بهتر نشه! غیرممکنه! اصلاً خلاف قانون جهانه!”

این دنیا یه سیستم دقیق داره، یه الگویی که هر کسی طبق اون پیش بره، نتیجه‌شو می‌بینه. حالا اگه تو مدام داری خودتو در فرکانس درست نگه می‌داری،

امکان نداره جهان بهت جواب نده،

امکان نداره آدمای بهتر سر راهت قرار نگیرن،

امکان نداره فرصت‌های خفن سمتت نیان.

ولی مشکل کجاست؟ مشکل اینجاست که خیلیا فقط “یه ذره مثبت میشن، یه کوچولو به خدا اعتماد می‌کنن، یه کم ذهنشونو کنترل می‌کنن و بعد میگن چرا هیچی تغییر نکرد؟”

○○○ رفیق توحیدیِ من !

این یه روند مداااومه،

یه سبک زندگیه ابدیِ !

○ تو نمی‌تونی امروز حالتو خوب نگه داری، دو روز بعدش غر بزنی که چرا اتفاقای خوب نیفتاده!

اینجوری مومنتوم نمیییی‌سازی.

وقتی مومنتوم بسازی، یعنی یه انرژی قوی پشت سرته که دیگه به این راحتیا متوقف نمیشه. اون وقته که معجزه‌ها شروع میشه، اون وقته که هر چی اتفاق خوبه، پشت سر هم وارد زندگی‌ت میشه.

●●تصور کن یه قطار داره با سرعت حرکت می‌کنه، تا وقتی این قطاره داره میره، هیچ چیز جلودارش نیست. حالا این قطارِ زندگی توئه!

اگه به خدا اعتماد کنی،

اگه نگرانی‌ها رو ول کنی،

اگه هر روز رو با کنترل ذهن و احساساتت بگذرونی،

این قطار مدام سرعت می‌گیره، و هرچی جلوتر بری، اتفاقای بهتر، آدمای خفن‌تر، فرصتای بی‌نظیرتر میاد سر راهت.

■■ولی یه چیزی رو بهت بگم… این مسیر آسون نیست! چون ذهنت پر از حرفای قدیمی و منفی‌ایه که سال‌ها توش کاشته شده. یهو میای میگی “من از امروز مثبت فکر می‌کنم”، ولی یه صدایی تو مغزت میگه “بابا اینا همش حرفه، مگه میشه اینجوری زندگی رو ساخت؟” و همون لحظه، اگه حواست نباشه، برمی‌گردی به همون نقطه‌ی اول. ولی اگه حواست باشه، اگه این بار نذاری اون افکار منفی کنترل‌ت کنن، اگه این بار به‌جای برگشتن به نقطه صفر، یه قدم بری جلو، اون وقته که داری واقعاً مومنتوم می‌سازی!

ببینم… تا حالا شده یه روزی رو بگذرونی که خیلی حست خوب باشه، همه چیز عالی پیش بره، یه عالمه آدم خوب ببینی، خبرای خوب بشنوی و انگار دنیا برات ساخته شده باشه؟ خب، اون روزی بود که تو داشتی توی یه فرکانس عالی زندگی می‌کردی!

==>>>”حالا تصور کن اگه هر روز، هر هفته، هر ماه تو توی همون فرکانس بمونی چی میشه؟! اصلاً کل زندگی‌ت می‌ترکونه! اصلاً اینقدر اتفاقات خفن برات میفته که خودت هم باور نمی‌کنی اینا همون زندگی‌ایه که یه روز بهش شک داشتی.

ولی باز هم برمی‌گردیم به اصل داستان: این یه انتخابه! می‌تونی انتخاب کنی که به خدا اعتماد کنی، از ته دل بدونی که جهان داره به نفع تو کار می‌کنه، یا می‌تونی انتخاب کنی که هنوز شک و تردید داشته باشی.

می‌تونی هر روز صبح یه تصمیم قاطع بگیری که “من امروز حال دلمو خوب نگه می‌دارم، من به هر اتفاقی که بیفته یه نگاه مثبت دارم، من اجازه نمی‌دم هیچ‌چیز فرکانسمو پایین بیاره”،

یا می‌تونی همون الگوی قبلی رو تکرار کنی و غر بزنی که چرا چیزی تغییر نمی‌کنه!

اگه این لحظه‌ای که اینو می‌خونی، یه چیزی توی قلبت میگه “آره درسته”، پس همین الان وقتشه که اینو به یه باور تبدیل کنی.

بیا یه چالش بردار: 40 روز، بدون وقفه، مومنتوم مثبت بساز. ببین بعدش چی میشه! ببین چقدر آدمای جدید، فرصتای تازه، حال خوب و اتفاقای باورنکردنی وارد زندگی‌ت میشه. بعدش بیا بگو: حق باهات بود! امکان نداشت این اتفاق نیفته!

––––––—–––––––––

همه‌‌ی‌ اینایی که گفتم کاری بود که من کردم

حقا و انصافا فهمیدم همه‌ چی باوره

همه چی خودکنترلی و موندن توی ممنتوم مثبته

همه‌چی ینی اعتماد به خدا و هماهنگی درون ِ .

شک‌ندارم که اتفاقاتی که هرماه/هفته دارم برام میفته

از دیدِ بقیه معجزه‌ست ( اینقدر زیاد شده که از بیان کردن‌شون پیش بقیه خودداری می‌کنم)‌، اما‌ در واقع این‌جکر نیست… و من فقط سعی‌کردم قانون‌ها رو بفهمم و “اقدامات باور‌محور” داشته باشم تا این‌معجزات رو‌برای خودم کنم .

از بسسسسس همه چی ساده‌ست ملت باااورشون نمیشه و انجام نمیدن .

–––––——_

آسیدحسین دوستت دارم‌قلبا‌، فقط و فقط بخاطر اینکه ما رو از آموزش‌های مفتضحانه نجات دادی و همه چیو برامون ساده‌سازی کردی.

من تنها کاری که باید بکنم اینه که

“فاعرض عنهم” رو فراموش نکنم ،

هماهنگی درون + باور فراوانی رو همیشه آویزه گوشم داشته باشم

و الهامات قلبی رو اقدام کنم‌ ؛

===>>>تا توی قوانین تاابد ثابت کائناتِ خدا ، عمیق و عمیق‌تر بشم ،‌تا معجزات بیشتر‌ و قوی‌تری برام رخ بده.

بازم میگم از دید بقیه معجزه‌ست ،‌اما برای ما توحیدی‌های اینجا طبق قوانین ثابت خداجون هست.

درود بر همه توحیدمدارانی که خواسته یا ناخواسته با این متن مواجه شدن

توی ایران ، دو روز دیگه تا اتمام ماه رمضان باقی‌مونده

و به دلم افتاده که این سحر این متن کوچک رو بنویسم.

—————–

روزه فقط گرسنگی کشیدن نیست، بلکه یه تمرین فوق‌العاده برای کنترل ذهنه. چرا؟ چون وقتی روزه می‌گیری، به‌طور آگاهانه تصمیم می‌گیری که

چی بخوری،

چی بگی/نگی،

چطور فکر کنی و

حتی چطور احساس کنی.

این یعنی تو داری فرمان رو دست می‌گیری، نه این که ذهنت و بدنت هرجا خواستن برن و هر چیزی رو بدون فکر انتخاب کنن.

■●■●کنترل ورودی‌ها = کنترل زندگی

ما توی زندگی روزمره، کلی چیز رو ناخودآگاه جذب می‌کنیم—از غذایی که می‌خوریم تا حرفایی که می‌زنیم و حتی افکاری که سراغمون میاد. روزه یعنی تو عمداً یه وقفه ایجاد می‌کنی و به خودت می‌گی:

• «نه، من قراره انتخاب کنم که چی بخورم.»

• «نه، من نمی‌خوام عصبانی بشم.»

• «نه، من قراره کنترل فکرامو دست بگیرم.»

□□□اینجا یه اتفاق مهم میفته: عزت نفس بالا میره! چرا؟ چون هر بار که تو یه خواسته آنی (مثل خوردن، غر زدن، یا حتی فکرای منفی) رو کنترل می‌کنی، به خودت ثابت می‌کنی که از پسش برمیای. این یعنی تو بنده‌ی شرایط و هوس‌هات نیستی، بلکه خودت ارباب خودتی.

●●● ممنتوم مثبت و فرکانس قوی به کائنات

وقتی تو آگاهانه رو افکارت و رفتارت مسلط باشی، یه نوع انرژی و فرکانس قوی از خودت منتشر می‌کنی که میگه:

«من خالق زندگی خودمم، من انتخاب می‌کنم چطور فکر کنم، چطور رفتار کنم و چطور به اهدافم برسم.»

■□حالا، کائنات چطور جواب میده؟

ببین، کائنات شبیه یه آینه‌ست. اگه تو توی ممنتوم مثبت باشی، یعنی مدام به خودت و دنیا نشون بدی که همه‌چی تحت کنترله و تو در مسیر رشد و تعالی هستی، اون‌وقت اتفاقای مثبت بیشتری رو سمت خودت جذب می‌کنی. برعکس، اگه تو توی ممنتوم منفی باشی—یعنی خودتو ببازی، ناامید بشی، فکر کنی که هیچ کاری ازت برنمیاد—پس کائناتم فقط چیزای منفی برات ردیف می‌کنه.

■■لذت بردن از مسیر، نه فقط مقصد

یه اشتباه رایج اینه که بعضیا فقط مقصد رو می‌بینن. مثلا میگن: «من روزه می‌گیرم که پاک بشم» یا «من تلاش می‌کنم که پولدار بشم.» ولی واقعیت اینه که قدرت واقعی تو لذت بردن از فرایند کنترله، نه فقط نتیجه نهایی.

■■■وقتی هر روز داری خودتو تقویت می‌کنی و کنترل بیشتری روی ذهنت و رفتارت داری، این خودش یه پیروزیه! اینکه تو می‌تونی هر لحظه انتخاب کنی که چطور باشی، خودش یه معجزه‌ست. و این دقیقاً همون چیزیه که کائنات بهش جواب میده.

پس روزه

》نه‌تنها تمرین صبر ( نه تحمل)‌و تسلط روی خواسته‌هاست،

》بلکه یه راهیه برای اینکه نشون بدی تو قوی‌ای،

》تو کنترل داری،

》و تو دقیقاً اون چیزی رو خلق می‌کنی که دلت می‌خواد.

_ ———————

توی دوره هم‌جهت با جریان خداوند ، این‌موضوعات بیشتر جا افتاد برام .

خوشحالم که تا پنج جلسه اول این دوره مقارن با رمضان هست ، هرچند من ماه‌هاست هر 18 ساعت غذا میخورم و حال دلم و حال جسمم عااالیه.

خدایا شکرت بابت اینهمه نظم و برکتِ پشت سر هم.

چطور از این وضعیت خارج بشم و ممنتوم مثبت بسازم؟

یک جمله از استاد عباسمنش انگار گمشده من بود، منی که هرچقدر می‌گشتم، علت (باور) خوب نبودنِ اوضاع رو پیدا نمی‌کردم. و حالا که این‌طور شده بود، از این غافل شده بودم که بابا، خب توی حلقه بی‌نهایت گیر نکن! باورها و ممنتوم‌های قوی و مثبت بساز… همین یک جمله نجاتم داد.

پس چی کار کنم؟

1. به جای “چرا اینجوری شد؟” بپرس “حالا چی کار کنم؟”

اگه بخوای فقط دنبال دلیل بگردی که “چرا این اتفاق افتاد؟”، ممکنه توی یه دایره بسته گیر بیفتی. بعضی از باورهای قدیمی‌ انقدر ناخودآگاهن که حتی پیداشون هم نمی‌کنی. پس بهتره سوالتو عوض کنی:

¿¿¿ چرا وضعیتم اینجوریه؟ (این سوال تورو تو گذشته نگه می‌داره.)

》 حالا چه کاری می‌تونم انجام بدم که بهتر بشه؟ (این سوال تو رو به جلو حرکت می‌ده.)

2. روی چیزی تمرکز کن که جواب می‌ده، نه چیزی که خراب شده.

الان یه چیزهایی توی زندگیت خوب کار نمی‌کنه، درسته؟ اما مطمئناً یه چیزایی هم هست که درست پیش می‌ره. حتی اگه کوچیک باشه، باید روی همونا تمرکز کنی.

》 مثلاً: شاید اوضاع مالی خوب نیست، ولی هنوز سلامتیتو داری. شاید کارت اونجوری که می‌خواستی پیش نرفته، ولی حداقل یه تجربه‌هایی داری که خیلیا ندارن.

هر روز سه تا چیزو پیدا کن که همین الان توی زندگیت خوبه و بابتشون حس خوبی داری. این کار به نظر ساده میاد ولی یه تغییر بزرگ توی ذهنت ایجاد می‌کنه.

3. باور جدیدی که باید بسازی چیه؟

تو گفتی که “من خالق زندگی خودمم” و این خودش یه باور قویه. حالا باید اینو تقویت کنی و یه سطح بالاتر ببری. یه جمله مثل این برای خودت انتخاب کن و هر روز تکرارش کن:

》 “هر چیزی که الان تو زندگیم هست، نتیجه افکار و تمرکزهای گذشته‌مه. ولی از این لحظه به بعد، دارم آگاهانه مسیر جدیدی رو می‌سازم.”

یا:

》 “من می‌تونم با تغییر ذهنیتم، فرصت‌های جدیدی وارد زندگیم کنم.”

این جملات رو فقط یه بار نگا نکن، هر روز چندین بار تکرارشون کن. حتی اگه اوایل حس کنی توخالی‌ان، بعد از مدتی ذهنت بهشون باور پیدا می‌کنه.

4. ممنتوم مثبت بساز – ولی از قدم‌های کوچیک شروع کن.

ممنتوم یعنی یه چیزی که کم‌کم شروع بشه و بعد قوی‌تر بشه. مشکل اینه که وقتی حال آدم خوب نیست، می‌خواد یه‌دفعه یه تغییر بزرگ ایجاد کنه، ولی این روش جواب نمی‌ده. باید کم‌کم شروع کنی.

》 مثلاً:

• اگه حس می‌کنی انرژی نداری، روزی 10 دقیقه پیاده‌روی کن.

• اگه پول کافی نداری، اول روی یه راه ساده برای کسب درآمد بیشتر فکر کن، نه یه برنامه پیچیده.

• اگه توی کار و زندگی حس رکود داری، یه چیز جدید یاد بگیر که بهت انگیزه بده.

با این کارا، مغزت کم‌کم وارد یه فضای جدید می‌شه و انرژی جدید جذب می‌کنی.

5. دیدگاهتو از “مشکل” به “فرصت” تغییر بده.

خیلی وقتا وقتی یه چیزی خراب می‌شه، در واقع یه نشونه‌ست که یه فرصت بزرگ‌تر داره میاد. شاید یه چیزی که الان فکر می‌کنی “بدترین اتفاقه”، در واقع یه نقطه شروع برای یه زندگی خیلی بهتر باشه.

》 بپرس:

• “این اتفاق چی رو به من یاد می‌ده که قبلاً نمی‌دونستم؟”

• “چطور می‌تونم از این شرایط به نفع خودم استفاده کنم؟”

• “اگه این یه فرصت پنهان باشه، اون فرصت چیه؟”

این سوالا ذهنتو از حالت ناامیدی خارج می‌کنه و به مسیر رشد هدایت می‌کنه.

6. روی یه چیز تمرکز کن که باعث بشه احساس بهتری داشته باشی.

احساس بهتر = تصمیمات بهتر = نتایج بهتر

پس هر روز یه کار کوچیک انجام بده که حس خوبی بهت بده:

• موزیک گوش کن. (چیزی که بهت انرژی بده.)

• ورزش کن. (حتی اگه 10 دقیقه باشه.)

• کتاب یا ویدئوی انگیزشی ببین.

• با یه آدم مثبت صحبت کن.

چیزی که مهمه اینه که مغزت به یه حس جدید عادت کنه، چون وقتی حالت بهتر بشه، انتخاباتت هم قوی‌تر می‌شن.

》》نتیجه‌گیری: چجوری از این وضعیت بیام بیرون؟

1. تمرکزتو از “چرا اینجوری شد؟” ببر روی “حالا چی کار کنم؟”

2. روی چیزایی که توی زندگیت جواب می‌ده تمرکز کن.

3. یه باور جدید بساز که قدرتو بهت برگردونه.

4. با قدمای کوچیک ممنتوم مثبت بساز.

5. مشکلاتو به عنوان فرصت ببین.

6. هر روز یه کار کوچیک کن که حس بهتری بهت بده.

■■■ زندگی همون‌قدری تغییر می‌کنه که تو حاضری تغییر کنی. از همین امروز شروع کن، حتی با یه حرکت کوچیک.

———-‐——————————-

از طریق دوره‌ی هم‌جهت با جریان خداوندی ،

اقدامات لازمِ حاصل از باورهای اقدام ساز

خودش رو بولدتر می‌کنه توی وجود ما .