هدفی متفاوت برای سال جدید - صفحه 57 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشنده و مهربان

سلام به تمامی دوستان ارزشمندم ، استاد عباس منش و خانم شایسته‌ی گرامی

دلیل اینکه دارم این رد پا رو اینجا ثبت می کنم اینه که ابتدای سال دیدگاه های خودم رو همینجا ثبت می کردم و می گفتم که می خواهم چه تغییراتی ایجاد کنم ، حالا اومدم بگم که چه تغییراتی ایجاد کردم و الان کجا هستم

1- بیشتر به سبک خودم زندگی می کنم و کمتر برایم مهمه که این مدل ریش و سیبیل که دارم یا این مدل لباس هایی که می پوشم ست هست با مُدِ روز جامعه یا نه؟

چی شد که این تغییر ایجاد شد؟

شماره 1

» آدم هایی رو دیدم و در موردشون فکر کردم که ، این آدمه (حالا چه خانم و چه آقا) هر مدلی که دوست داره لباس می پوشه یا موهاشو درست می کنه یا حتی رنگ می کنه ، یا هر مدلی که خودش دوست داره ریش و سیبیل می گذاره

اتفاقاً خیلی هم عزت و احترام داره ، اگه هم کسی نپسنده توی ذهنش اینه که ، این منم می خواهی با من باشی ، حق نداری من رو تغییر بدهی نمی خواهی هم خب تو رو به خیر و من رو به سلامت

شماره 2

» اصلاً مُد رو کی درست کرده؟! جز این هست که یه عده آدم یا یه آدمی که اعتماد به نفسش بالاتر از بقیه بوده و خودش رو بی قید و شرط دوست داشته اون شکلی بوده و بعد بقیه هم گفتن وعووو چقدر باحاله … ما هم بریم این شکلی خودمون رو درست کنیم که بقیه نگن عقب مونده ایم …

فکر کردن به این سوال «مُد از کجا اومده» خیلییییی بهم کمک کرده که خودم باشم ، اورجینال باشم نه های کُپی

2- الان پس از یک سال بالا پایین کردن (یعنی تحقیق و فکر کردن) پذیرفتم که اگر الان در 30 سالگی (تولدم یازدهم بود ، وارد سی سالگی شدم) من مجرد هستم و نه رابطه‌ی عاطفی و دوستی دارم ، نه ازدواج کردم ، نه مشکلی دارم و نه چیزی از بقیه کم دارم ، یه سری باور اشتباه داشتم که از خانواده بهم رسیده بود و باعث شده بود در حوزه روابط به شدددت احساس بی ارزشی کنم

حالا …

نکته اینجاست که من در زمینه ارتباطات در کسب و کار یه روزی پذیرفتم که ایراداتی دارم که باید برطرف کنم و نشستم ذهنم ریختم تو کاسه و دونه دونه به باورهای محدود کننده ، عادت های غلط و مخرب حمله کردم و تغییر کردم

و اینجوری هم نبود که یه شبه من خفن ترین تو حوزه شغلی خودم (مشاور املاک) بشم ولی …

» به همون میزانی که روی خودم کار می کردم…

» به همون میزان هر بار احساس لیاقتم بیشتر شد

» هر بار عملکردم (هم جهت با قانون) بهتر و بهتر میشد

» هر بار با صلابت تر و با اقتدار بیشتر حرف میزدم

» هر بار زبان بدن رو بهتر ازش استفاده می کردم و محکم و با اُکتاو بالای صدا صحبت می کردم

» به همون میزانی که روی احساس لیاقت و ارزشمندیم کار می کردم ، به همون میزانی که توانایی خودم رو ارزشمند می شمردم و عزت نفسم رو رشد می دادم

» به همون میزان دیگه کسی رو به واسطه‌ی زیبایی چهره و اندام (مخصوصاً در مورد ارتباط با خانم ها – حتی در کسب و کارم ، که صرفاً به ارتباط مقطعی بود و قرار نبود رابطه‌ی عاطفی‌ای شکل بگیره) توی ذهنم بُت نمی کردم و در کمال احترام ، با صلابت و اقتدار صحبت می کردم

» به همون میزان اگر کسی جایگاه اجتماعی بالایی داشت یا از لحاظ سیاسی مقامی ، چیزی داشت ، اون رو توی ذهنم بُت نمی کردم و در کمال احترام ، با صلابت و اقتدار صحبت می کردم

» به همون میزان اگر کسی جایگاه مالی بالاتری نسبت به من داشت ، اون رو توی ذهنم بُت نمی کردم و در کمال احترام ، با صلابت و اقتدار صحبت می کردم

….

در مورد خانواده… اون هایی که مثل من توی خانواده‌ی مذهبی بزرگ شدن که می دونن چقدرررر باورها درباره‌ی پدر و مادر افتضاحه … اصلاً افتضاح برای یه ثانیه‌اش هست ها … از پدر و مادر چنان بُت می سازن که بچه فکر می کنه دیگه باید تا آخر … خادمِ پدر و مادرش باشه و اون ها خدا هستند ، اون ها این رو به دنیا آوردن و بزرگش کردن و خلاصه این دِین … این خادم بودن برای پدر و مادر تا لحظه‌ای پدر یا مادر از دنیا بروند ، قانون نانوشته‌ای هست که روی پیشونی فرزند نوشته شده و سر پیچی از اون یعنی بر ضد خدا حرکت کردن و نه فقط از دین خارج شدن بلکه از بُعد انسانیت و شرافت خارج شدن …

خلاصه نگم براتون …

من اومدم روی احساس لیاقت و ارزشمندیم و عزت نفسم کار کردم … کاااااااااار کردم ها ، با کلمات حق مطلب ادا نمیشه :)

و پدر و مادرم رو توی ذهنم از شرک ها پاک کردم

زمان گذاشتم و تمرین کردم و تمرین کردم که در مورد پدر و مادرم در عین حال که عاشقشونم و بهشون محبت می کنم ، نخواهم خودم رو له کنم و از خواسته هام بگذرم و اون ها رو راضی کنم ، زمان هایی رو یادم میاد که برای بعضی از نه گفتن ها دست هام می لرزید ولی می گفتم خدا با منه ، خداست که منبع همه چیزه ، اون برای من کافیه من بایییید موحد بشم و از جلد اون کافر و مشرکی که پدر و مادرش برایش بُت بودند بیام بیرون

این شاید سخت ترین قدمی بود که توی رشد شخصی و مسوولیت پذیری‌ام‌ (بعد از آشنا شدن و باور کردن قانون) برداشتم

ولی

اتفاقاً زمان زیادی هم نبرد ، چون اونقدر اهرمُ رنج و لذتش رو خوب توی ذهنم ساخته بودم مخصوصاً رنج مُشرک بودن و باج دادن به خانواده (چیزی که تا 24 سالگیم باهام بود چون قانون رو درک نکرده بودم) زیاد بود که من رو هُل می داد و از اونور اهرم موحد بودن ، اون لذت آزاد اندیشی و آزادانه به سبک خودم زندگی کردن من رو به سمت خودش می کشید ، آمیانه بگم ؟! مال خودم بودن نه مال دیگران بودن …

که

عمل کردن های پشت سر هم باعث شد که خیلی زود نتایج توی زندگیم نمود پیدا کنه

یه جاهایی هم کنترل ذهنم از دستم در می رفت ، یه جاهایی هم بد رفتاری می کردم با پدر و مادرم یا خودم رو سر زنش می کردم

یه جاهایی اگه اشتباه نکنم گریه می کردم ، من مسئول نیستم که شخصیتم اینجوری شده ، از بدو تولد اینجوری بزرگ شدم

ولی بعد می گفتم نههههه فلانی رو که الان می بینی توی زندگیش اینقدر موفق ، بعضی ایرادات شخصیتی کودکیش رو تو می دونی ، خیلییییی هاشم نمی دونی ، اون اگه الان اینجاست و اینقدر رشد کرده چون دیگه انگشت اتهام رو از سمت پدر و مادرش یا هر عاملی بیرون از خودش برداشته

خودش رو بهبود داده و بهبود داده و این بهبود های مستمر و دائمی باعث این نتایج شده

پس باید من هم بپذیرم که خودم آگاهانه این خانواده رو و این شرایط رو انتخاب کردم و می دونستم که بهم کمک می کنه و اهرم میشه برای پیشرفتم

به لطف خدا هر بار عزت و احترام و شرف من پیش خانواده ام بیشتر و بیشتر شد و این رشد همچنان ادامه داره

و همون پدری که تو بعضی از موضوعات ازس می ترسیدم ، حالا نمی توانم بگم رفیق هستیم ، هنوز خیلی جا دارم برای رشد در احساس لیاقتم ولی حداقل دوست هستیم و دیگه نه بحثی هست نه اعصاب خوردی ای و نه ترسی … و نه ترسی …

من قدرت توی ذهنم از آدم ها گرفتم و دادم به خدای خودم ، خدایی که قدرت بی نهایتش رو سخاوتمندانه و عاشقانه در اختیار من قرارداده برای اینکه هر طوری که لذت می برم زندگیم رو بسازم

بر روی بوم زندگی ، هر چیز می خواهی بکش …

زیبا و زشتش پای توست ، تقدیر را باور نکن

تصویر اگر زیبا نبود … نقاش خوبی نیستی (لبخند)

از نو… دوباره رسم کن… تصویر را باور نکن

—————————–ـــــــــــــــــــــــ

این ها رو نوشتم به عنوان فکت که هم باور کنم که می شود تغییر کرد

اگر مسوولیت صد در صد زندگیم رو بپذیرم و یادم باشه که تغییرات یه شبه و با یه بشکن نیست ، نیازمند تکامل و قدرت گرفتن فرکانس های جدید هست ، نیازمند یه سری اتصالات جدید بین سلول های نُرونی مغذ هست

و

هم بیام به تعهدم عمل کنم و بگم که طی این یک سال چه تغییراتی در وجودم رخ داده

تغییراتی که رخ داده اینه که من همیشه توی دیدگاه هام می‌نوشتم من در تمام زمینه ها پیشرفت کردم

فقط در زمینه رابطه‌ی عاطفی (ازدواج) هنوز نتوانستم مسئله‌ام رو حل کنم

و البته در زمینه کسب و کار و خلق ثروت هم من هنوز نتوانستم اون رشدی رو که باید داشته باشم و مخصوصا برم سراغ حرفه‌ی مورد علاقم یعنی هنر شاخه‌ی عکاسی و خودم مدیر خودم باشم و خودم برای خودم کار کنم

این چند روز آینده رو می خواهم روی آگاهی های فایل «چرا فکر می کنیم مرغ همسایه غازه» کار کنم و ان شا الله در مورد این دوتا موضوع بیشتر صحبت می کنم

فقط می خواستم این رو بنویسم و به خودم بگم که (ردپا به جا بگذارم) امسال سال رشد و شکوفایی من بود چون به این درک رسیدم و یقین پیدا کردم که من هستم که مسئول صد در صد شرایط زندگیم هستم و (این خیلی بهم قدرت میده) منم هستم که می توانم با هدایت طلبیدن و حرکت کردن زندگیم رو در تمام ابعاد بهبود بدهم

ای نسخه‌ی نامه‌ی الهی که تویی ، وی آینه‌ی جمال شاهی که تویی

بیرون ز تو نیست هر چه در عالم هست ، در خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی